Goðasteinn - 01.09.1968, Side 64

andi mönnum, sem Sigmundur bjó undir lífið með fræðslu, for-
dæmi og gáfum og ástúðlegum drengskaparanda. Og það er ekki
honum að kenna, ef sú undirstaða er ekki jafntraust og þær, sem
aðrar byggðir og aðrir fræðarar hafa lagt til.
Sigmundur Þorgilsson skólastjóri gerðist ungur, í hópi margra
og mannvænlegra systkina, foringi í ungmennafélagsskap sveitar
sinnar vestur í Dölum, boðberi menningar, glaðværðar og drengi-
legrar samvinnu um góð mál og fagrar hugsjónir.
Hann kom ungur og óslitinn með þennan anda og þennan vilja
hingað í byggðarlag okkar. I öllum sínum margháttuðu félagsmála-
störfum hér í sveitinni bar hann þennan kyndil menningar, glað-
værðar og bróðurlegrar samvinnu og benti sjálfum sér og öðrum
leiðina við það ljós. Og þegar hann hvarf af starfssviði skólans
og félagsmálastarfsins meðal okkar hér í sveitinni, þá máttu allir
kenna á svip hans og framkomu slit áranna - en ekki fölskva í
þessum góðu glóðum hjartans, sem ég vona, að haldi Sigmundi
Þorgilssyni ungum til dauðadags, í anda, von og bjartsýnni trú,
eins og hann var, þegar hann kom hingað - og var, þegar hann fór
frá okkur.
Þið hjón, Björg Jónsdóttir og Sigmundur Þorgilsson, eruð kvödd
hingað í dag til þess að vera við skólasetningu í Seljalandsskóla,
af því að gamlir nemendur þínir, Sigmundur Þorgilsson, og gamlir
félagsbræður úr ungmennafélagsskapnum hafa viljað heiðra þig og
minnast þín á þann hátt, að varanlega sæist í húsakynnum skólans.
Og þú ert hér til kvödd, kæra Björg Jónsdóttir, af því að engum
dylst, hve gifturíkan þátt þú áttir í starfi manns þíns. Aðhlynningu
þinni og nærgætni og uppörvun og hlýrri hjartagæzku gleyma ekki
hin gömlu skólabörn ykkar hjóna. Og þér á ég að tjá þakkir þeirra
og virðingu, við þetta tækifæri.
Gamlir nemendur þínir, Sigmundur Þorgilsson, hafa fengið lista-
manninn Ríkarð Jónsson til að gera af þér mynd, sem þeir gefa
Seljalandsskóla í dag. Hún á að hanga þar á þeim stað, sem þú
velur til þess, ásamt skólastjóra, jafnvaranleg eins og byggingin
sjálf, þar sem starfi þínu er haldið áfram í hverri kynslóð.
Hún á að minna þá ungu, sem hingað koma hikandi skrefum,
á hinn ástúðlega fræðara. Hún á að minna þá fullorðnu, sem hing-
62
Goðasteinn