Goðasteinn - 01.06.1974, Blaðsíða 94

Myncl II.: Alreiddur klyfberi, jrágenginn til vetrar.
aftan við bogann þá að sama skapi gleitt. Tengingin var tryggilega
fest með trénöglum. Fyrir korn, að blaðendar bogans náðu aðeins
niður fyrir fjalirnar, og hef ég séð aukatréneglingu þar. Sá hluti
klyfberafjalarinnar, sem var fyrir framan bogann, var um helm-
ingi styttri en sá hluti, sem var fyrir aftan bogann. Hægt var,
að finna bogagati klyfberafjalar stað með alinmáli, en sumir
klyfberasmiðir létu fjölina fullsmíðaða en óboraða vega salt á
vísifingri handar sinnar og boruðu fyrir boganum framan við
þyngdarpunktinn. Til skrauts var skorið úr efri brún klyfberafjala.
Klyfberabogar eru misjafnlcga krappir. I smíði mynda þeir
ýmist nær rétt horn eða boga. Frálcitt er að afgreiða þá í riti
út frá einhverri fastri reglu. Ég hef mælt hæð nokkurra klyf-
beraboga í Skógasafni frá efri brún klyfberafjala og cr hún
frá 6,5 sm upp í 15 sm. Svipuðu máli gegnir um bilið milli
klyfberafjala að framan og aftan, þar ber ekkert með öllu
heim, en ekki er þó með öllu fráleitt að gera þann jöfnuð að um
7 sm muni, hvað bilið er víðara að aftan en framan. [Dæmið
gæti t. d. miðast við 36 sm bil að framan og 43 sm að aftan].
Næst sanni er það, að klyfberar hafi verið jafn mismunandi
og hrossin, sem áttu að bera þá, enda oft við það miðað, er
lagt var á hross.
Klyfberaklakkar, um 12-13 sm háir ofan boga, áttu sér stæði
hvor fyrir sig á um það bil miðju hvors klyfberahelmings, þegar
92
Goðasteinn