Goðasteinn - 01.06.1974, Blaðsíða 46

Kolbeinn á Horni
Fyrr á öldum reru Skagfirdingar frá Hornhöfn í Nesjum i Horna-
firði. Þar var mikið útræði í þann tíð og lengi síðan, enda gott
var í Hafnarvíkinni vestan undir Hafnartanganum. Örnefni og
rústir minna cnn á útræðið. Fiskasteinar og Sjófiskasteinn eru
þarna upp frá mölinni, óbreyttir frá fyrri tíð, en rústirnar létu
mjög á sjá, er setuliðið enska reisti herbúðir sínar í þeim á síðari
heimsstyrjaldarárunum.
Norðlendingarnir komu fyrir austan Vatnajökul, niður Víðidal.
1 sögnum er, að svo hafi staðið í gömlum máldaga, að Horn ætti
hagbeit fyrir 60 hross norður í Skagafirði fyrir útræðið í Nausta-
vík, en svo hét þá Hornshöfn. Á þeim dögum var kirkja á Horni,
og var öll fjaran frá Stokksnesi austur t>l Hafnartangans kirkju-
fjara, og rekamarkið þá og síðan kirkjulykillinn.
í slóð vermannanna kom Kolbeinn manndrápari norðan úr
Skagafirði en lenti fyrst á Hvalnesi í staðinn fyrir á Horni. Þar
fann hann sér ból í helli, sem síðan heitir Kolbeinshelhr. Brátt
frétti Kolbeinn til skagfirsku vcrmannanna og leitaði þangað.
Hann settist þar einnig að í helli. Nefnist hann Kolbeinshellir og
er ásamt Kolbeinsurð upp af Hornshöfninni. Þarna gerði Kolbeinn
sig heimakominn, og gerðust engir til að bekkjast við hann, enda
vel varinn. Gekk hann jafnan við atgeir mikinn og skildi hann
aldrei við sig.
Kolbeinn reri frá Hornshöfn og kaus sér það skip, er hann
sjálfur vildi, og bestu fiskana úr hverjum róðri. Þar fyrir utan
44
Godasteinn