Ársrit Torfhildar - 01.11.1990, Síða 87

Jón Stefánsson
ÖNNUR KENND TIL KONU
dauðinn kerast ekki að mér fyrir orðum
hvað hef ég því að gera með ykkur
sem fyllið út í aldirnar
eins og grá móða
og fleytið kerlingar á lífmu
Kona
ég er ekki skáld
sem fyllir pennann af tunglskinsgeislum
og skrifa um musteri augna þinna
um nóttina sem talar stanslaust um þig
og daginn sem fann upp birtuna
til þess að sjá þig betur
Kona
ég tala í sólgosum
og dey eins og guð
Kona
þú ert einungis 37 gráðu heitt augnablik
á leið minni til sólar
rödd þín breytir hjartslætti mínum
í taugaveiklaðan mann
og ég verð endilega
að snerta þig
þarna
85