Læknaneminn - 01.01.2017, Síða 116

Sk
em
m
tie
fn
i
11
5
Morguninn eftir hélt ég til Sapporo
til að flytja inn í íbúðina sem ég hafði
leigt. Í Sapporo var miklu kaldara og
snjóþyngra en í Reykjavík á þessum tíma
en samt var ekki sandur á gang stéttum
og því datt ég margoft.
Allir sem ég kynntist í Hokk aido
háskóla voru frábærir. Ég fékk
skrifborð í vinnu herbergi geð­
læknanna og það var mjög gaman
að geta spjallað og myndað tengsl
við fólkið þar. Mér var oft boðið
í „welcome party“ í Izakaya
(japanskur bar) og á árshátíðir.
Vinnuandinn var mjög góður
og mér leið strax eins og einni af
hópnum. Gaman var að fara út
á lífið, nörd ast í „game­center”, kaupa
allt of mikið af manga­bókum og borða
fullt af góðum mat!
Fólkið úti var einkar heillað af Íslandi og
lækna deildinni hér á landi. Sérstaklega
var aðaltengiliður minn úti heillaður af
því hversu afslappað sam bandið á milli
kennara og nemenda er hér á landi.
Nemendurnir voru einnig mjög hissa
á því viða mikla starfi sem íslenskir
læknanemar sinna og fannst þeim kyn­
fræðsla Ástráðs alveg frábær.
Erfitt er að lýsa allri reynslunni og því
sem ég gerði í Japan í stuttu máli. Þó
get ég sagt með fullri vissu að þetta var
skemmtilegasta tímabil pre­klínísku
áranna. Ég var með mikinn námsleiða
fyrstu þrjú árin í læknisfræði
og kveið því að halda áfram
í náminu. Það var rosalega gott
að komast í annað umhverfi, taka
smá pásu frá Íslandi og kynnast
nýju fólki og sjónarmiðum. Eftir
að ég fór út kunni ég einnig betur
að meta allt það frábæra við Ísland,
læknadeildina hér og hversu gott
það er að vera læknanemi á Íslandi.
Ég vona að þessi litlu skrif mín nýtist
einhverjum og ég hvet sem flesta til að
fara í skiptinám!
„Hokkaido svipar til
Íslands að mörgu leyti.
Þar er kalt, lambakjöt er
vinsælasta kjöttegundin
og fólkið er rólegt og
vingjarnlegt.“