Víðförli - 01.09.1947, Qupperneq 29

Víðförli - 01.09.1947, Qupperneq 29
HVA-Ð ER MAÐURINN? 155 hefur tekið, trú, sem hann hefui' öðlazt. í því efni hefur trú- maðurinn og efasemdamaðurinn eða afneitarinn sömu að- stöðu, enginn getur freir.ur en annar skírskotað til vísinda eða raunþekkingar, til þess hrökkva hlutlægar, almennar reynslustaðreyndir langt of skammt. „Eg reyndi jafnvel líka að ráða gátu mannsins, þótt tor- veld sé og tvíræð . ..“, segir Chr. Winther. Hver er þessi dularfulla vera, sem hel'ur lagt jörðina að fótum sér, spann- ar geiminn með hugsun sinni, telur vetrarbrautirnar og veg- ur sólirnar, en verður að fávita við lítilvæga sprettu á heil- ann? Polla ta deina, anþropou d’ouden deinoteron, söng kórinn í leikriti Sofoldess, Antigone, 4. öldum f. Kr. Grímur Thomsen þýðir: „Margt er undrið, manneskjunni meira finnst ei neitt“. Svo var kveðið þá suður í Aþenu, þótt engar flugvélar væru til og ekkert útvarp. Grímur þýðir rétt, svo sem vænta má, en eins og orðin hljóða á grískunni mætti þó þýða öðruvísi: Margur voði er til, en enginn slík- ur sem maðurinn. Eða: Mörg er vá, en manneskjunni meiri finnst ei nein. Sú merking mundi máske sönnu nær á tíma kjarnorkunnar. Svo mikið er víst, að manninum stendur nú meiri ógn af sjálfum sér en nokkurri annari lífveru jarðar, að bakteríum meðtöldum. Ég tek nýlega útkomna bók mér í hönd, sem heitir: A morgni atomaldar. I formálanum læt- ur kunnur kjarnorkufræðingur í ljós efa um, að vér séum vaxnir þeim verkefnum, sem atomsprengjan leggur oss á herðar. Og í niðurlagi bókarinnar er spurt:: „Á maðurinn eftir að komast svo langt í fjölkynngi sinni, að hún verði honum ofjarl að síðustu, eins og námssveini galdramannsins forðum? Á hann eftir að búa sjálfum sér tortímingu með því að koma til leiðar að jörðin bálist upp og breytist í ný- stjörnu?“ Galdur kjarnorkunnar er leystur — en hver er maðurinn? Sú spurning fór um hnöttinn eins og svartur skuggi með fréttinni um mesta sigur mannlegs hugvits á yfirstandandi öid. Eg var staddur á Englandi fyrir tveim árum, þegar hið nýja morðtól tortímdi íbúum Hiroshima
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Víðförli

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.