Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Síða 4

ÁVARP
BIRGIR ÍSL. GUNNARSSON BORGARSTJÓRI:
Þótt Reykjavík sé ekki stórborg á alþjóðlegan mœlikvarða, verður nú þegar vart
ýmissa einkenna, sem við köllum stórborgarvandamál. Að visu er það i smáum stil, sem
betur fer, en nægilega mikið samt til að vera á verði. Eitt af þeim ráðum, sem beitt er
gegn hinum óhollu stórborgaráhrifum, er að skapa borgarbúum athvarf, þar sem þeir
geti leitað á vit náttúrunnar i fögru umhverfi. Ýmist á grœnum svœðum innan borganna
sjálfra eða í óspilltri náttúru utan borgarmarkanna.
Skilningur á mikilvœgi útivistarsvœðanna vex ár frá ári. Okkur, sem nú berum ábyrgð
á stjórn borgarmála, finnst það þvi mikil framsýni, að þegar á árinu 1935 skuli hafa
komið fram hugmynd um að gera svœðið, sem síðar var kallað Heiðmörk, að útivistar-
svœði fyrir borgarbúa, og að þvi skyldi hafa verið hrint i framkvcemd það snemma, að
nú eru 25 ár liðin frá vigslu Heiðmerkur.
Það voru skógreektarmenn i landinu, sem gerðu friðun Heiðmerkur að baráttumáli
sinu, og Skógrœktarfélag Reykjavikur hefur haft alla umsjón ogframkvœmdir i Heiðmörk
samkvœmt sérstökum samningi „um friðun og rœktun Heiðmerkur“, sem gerður var árið
1950 milli bœjarstjórnar Reykjavikur og Skógrœktarfélagsins.
í rœktunarstarfinu hefur áhugi og atorka hugsjónamannanna i skógrcektarmálum vís-
að veginn, en borgaryfirvöld hafa með fjárframlögum stutt við bak áhugamannanna. Slik
samvinna er til fyrirmyndar og tryggir oftast betri árangur, en ef hið opinbera sjálft hefur
allt í sinum höndum. Reykjavikurborg þakkar nú þetta samstarf, en borgarbúar munu
njóta árangurs þess um ókomin ár.
Heiðmörk er nú þegar orðin vinscell útivistarstaður, enda stutt að fara og lands-
lag fagurt og fjölbreytilegt. Hið friðaða svœði. innan girðingar er nú 2500 ha., sem er
snöggtum stœrra en Reykjavikursvœðið vestan Elliðaáa, sem mcclist rúmlega 2000 ha.
Með aukningu vegakerfisins innan Heiðmerkur eru nú að opnast svceði, sem mörgum
eru ókunn, og eiga án vafa eftir að verða jafnvinsœl og þau svceði, sem nú eru i góðum
tengslum við vegakerfi Heiðmerkur.
„Friðland Reykvilúnga“ var svccðið kallað i bceklingi, er Skógrœktarfélag íslands
gaf út árið 1941 til að vekja athygli á málinu. Það er ósk mín nú á þessum tímamótum,
að það reynist orð að sönnu og að Reykvikingar og aðrir landsmenn megi um ókomin
ár scekja frið og unað í Heiðmörk.