Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Síða 6

Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Síða 6
væri á því að gefa hinu fyrirhugaða friðlandi sérstakt nafn, og um það leyti, sem bæklingur- inn var fullprentaður, gerði Sigurður Nordal prófessor, sem oft hafði lagt leið sína um þessar slóðir, tillögu um að friðlandið skyldi kallað HEIÐMÖRK, og hlaut það þegar í stáð almenna viðurkenningu. Var það síðan prentað á bæklinginn með rauðu letri. Jafnframt því sem bæklingur var gefinn út var hafist handa um að safna fé með frjálsum samskotum, meðal einstaklinga og fyrirtækja í Reykjavík, og skyldi fénu varið til kaupa á girðingarefni. Meðal þeirra einstaklinga, sem leitað var til, var Arni B. Björnsson gullsmið- ur, og lagði hann fram álitlega upphæð, en Jiegar liann sá samskotalistann, fannst honum, eins og stjórninni, samskotin ganga alltof treg- lega, miðað við jafn þarflegt málefni. Hann bauð aðstoð sína við að safna í sjóðinn, og var því tekið með þökkum. Komst samskotaféð eft- ir það á skömmum tíma upp undir 30 þúsund krónur, sem miðað við núverandi verðlag myndi nema nokkrum milljónum. Girðingarefni var keypt, gaddavír og staurar, og vorið 1944 var það afhent bæjarstjórn Reykjavíkur. í októbermánuði 1946 var gerð sú breyting á skipulagi skógræktarfélagsskaparins í land- inu, að Skógræktarfélag íslands var gert að sambandi skógræktarfélaga, sem stofnuð höfðu verið og stofnuð yrðu í ýmsum héruðum lands- ins. Jafnframt var stofnað Skógræktarfélag Reykjavíkur (og Skógræktarfélag Hafnarfjarð- ar). Og Skógræktarfélag Reykjavíkur fékk í vöggugjöf, svo að segja þau viðfangsefni, sem Skógræktarfélag fslands hafði með höndum í Reykjavík og nágrenni, þ.e. Fossvogsstöðina og Rauðavatnsstöðina, og það kom eðlilega í hlut þess einnig að beita sér fyrir friðun Heið- merkur. Þann 6. mars 1947 bar borgarstjórinn, Gunn- ar Thoroddsen, fram á bæjarstjórnarfundi til- lögu um að bæjarráði og borgarstjóra skyldi falið að leita samninga við landeigendur um kaup á því landi, sem fyrirhugað væri að yrði útivistarsvæði Reykvíkinga, Heiðmörk, og þeg- ar bærinn hefði fengið umráð þessara landa, skyldi girt, og áætlun gerð um framkvæmdir á Heiðmörk og afnot hennar, í samráði við Skógræktarfélag Reykjavíkur. T'baga þessi 4 var samþykkt með samhljóða atkvæðum. í fram- haldi af þessu var árið 1948 Skógræktarfélagi Reykjavíkur falið að girða landið. Girðingarefni var fyrir hendi að mestu leyti, og í ársbyrjun 1948 hafði Skógræktarfélagið ráðið í þjónustu sína framkvæmdastjóra, Einar G. E. Sæmundsen, afburða duglegan mann og hagsýnan, og hafði hann á hendi verkstjórn við girðingaframkvæmdirnar, sem hófust síðari hluta sumars 1948. Þrátt fyrir erfiðar aðstæður og óhagstæða veðráttu var verkinu lokið um miðjan desem- ber. Girðingin umlukti hluta úr Hólmslandi, Elliðavatnslandi og Vatnsendalandi, svo sem hún gerir enn í dag, en að suðvestanverðu var girt á landamerkjum Vatnsenda annars- vegar og hinsvegar Vífilsstaða og afréttarlands Garðahrepps. Stærð hins afgirta svæðis var 1350 ha. Mikilvægum áfanga náð. Heiðmörk friðuð. II. FYRSTA GRÓÐURSETNINGIN Nú var ekkert því til fyrirstöðu að hefja gróðursetningu. Að vísu var ennjsá enginn akvegur kominn inn á hið friðaða svæði, og því síður um svæðið. En vorið 1949 hófst skóg- rækt á Heiðmörk. Starfsmenn Skógræktarfélags Reykjavíkur gróðursettu um 5000 plöntur, skógarfuru, rauðgreni og sitkagreni. Sitkagrenið var 'gróðursett í holti nokkru, sem eftir það hlaut nafnið Undanfari, og er þar nú kominn fallegur skógarlundur, stærstu trén rúmlega 4 m á hæð, sem sést orðið vel frá veginum, sem liggur upp í gegnum Elliðavatnsheiðina, Heið- arveg. III. UNDIRBÚNINGUR UNDIR SKIPU- LAGÐA SKÓGRÆKT Á HEIÐMÖRK Síðari hluta vetrar 1950 fóru fram umræður milli ráðamanna Reykjavíkurbæjar og stjórnar Skógræktarfélags Reykjavíkur um það, hvernig haga skyldi umsjón með hinu friðaða landssvæði og væntanlegum framkvæmdum, einkum skóg- rækt. Og 3. mars 1950 var undirritaður samn- ingur milli bæjarstjórnar Reykjavíkur og Skógræktarfélags Reykjavíkur „um friðun og ræktun Heiðmerkur". Með þeim samningi er Skógræktarfélagi Reykjavíkur falin öll um- ÁRSRIT SKÓGRÆKTARFÉLAGS ÍSLANDS 1975
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Ársrit Skógræktarfélags Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Skógræktarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1995

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.