Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Qupperneq 63

Guðbrandur Magnússon
prentsmiðju Björns Jónssonar. Til Reykjavík-
ur kemur hann 1906 og starfar þá í Félags-
prentsmiðjunni, en haustið 1907 fer hann til
Danmerkur og clvelst Jtar um veturinn í lýð-
háskólanum í Vallekilde. Vorið 1908 hverfur
hann aftur til íslands og tekur þá að starfa
við ísafoldarprentsmiðju og er þar til ársins
1914, er hann hættir prentstörfum og gerist
bóndi að Holti undir Eyjafjöllum. Árið. 1917
hóf hann að nýju prentstörf í Reykjavík, auk
þess sem hann tekur að sér að sjá um nám-
skeið samvinnumanna, ásamt Jónasi Jónssyni
frá Hriflu. Sama ár gerist hann ritstjóri hins
nýstofnaða blaðs Tímans; starfar í stjórnarráð-
inu 1918—1920. Gerist kaupfélagsstjóri í Hall-
geirsey, A.-Skaftafellssýslu 1920 og dvelur þar
til ársins 1928, er hann tekur við forstjórastörf-
um Áfengisverslunar ríkisins en því starfi
gegndi hann óslitið til ársins 1957.
Hér að framan hefur verið drepið á helstu
starfsþætti í ævi Guðbrands Magnússonar og
mætti bæta miklu við, en plássins vegna verður
hér látið staðar numið.
Þegar Guðbrandur dvaldist á Akureyri komst
hann í kynni við ungmennafélagshreyfinguna,
sem um Jtær mundir var i miklum framgangi.
Hugsjón hennar heillaði Guðbrand og þá ekki
síst þau verkefni er bundin voru skógræktar-
málunum. Lét hann þau mál mjög til sín taka,
sérstaklega eftir að hann fluttist til Reykja-
víkur, en er Jrangað kom gerðist hann einn
af stofnendum og forvígismönnum U.M.F.
Reykjavíkur. Sæti átti hann í stjórn Skógrækt-
arfélags Islands frá árinu 1938 til ársins 1946.
Guðbrandur var ýmsum Jteim kostum búinn,
er prýða góðan félagsmálamann, enda vakti
Guðbrandur ávallt óskipta athygli manna með
málflutningi sínum. Hin mikla hrifnæmi lians,
glaðværð, frjóleiki í hugsun ásamt hispursleysi
í framkomu hreil fólk, og óhvikul stefnufesta
og glöggskyggni réðu því, að hann jafnan kom
áhugamálum sínum fram. Ég minnist þessara
eiginleika hans frá mörgum aðalfundum Skóg-
ræktarfélags Islands, en fundi sótti Guðbrand-
ur, ásamt hinni ágætu konu sinni Matthildi
Kjartansdóttur, alltaf Jregar hann gat þvl við
komið.
Með Guðbrandi er fallinn frá einn af „alda-
mótamönnunum", einn af traustustu stuðnings-
mönnum skógræktarinnar um langan tíma.
Guðbrandur lést í Reykjavík þann 13. júlí á
síðastliðnu ári. Sn. Sig.
Guðmundur Þórarinsson
Guðmundur Þórarinsson fæddist 23. mars
1913 að Vatnsholti í Villingaholtshreppi, Árnes-
sýslu. Foreldrar hans voru Þórarinn Guðmunds-
son bóndi og Guðrún Magnúsdóttir.
Við fráfall þessa mæta manns hefur Skóg-
ræktarfélag Hatnarfjarðar misst einn sinn besta
mann. Enginn veit livað átt hefur fyrr en misst
hefur, segir máltækið, og eigum við vinir og
samstarfsmenn Guðmundar áreiðanlega eftir
að finna til Jress.
Guðmundur var enginn ævintýramaður. Æv-
intýrin sneiddu hjá garði hans og hann bauð
Jreim heldur ekki heim. Hann var alinn upp
við alvöru og skyldur og hann notaði Jrrótt
sinn og orku alla til Jress að vinna eitthvað til
heilla og þarfa, eins lengi og dagar og kraftar
entust.
Kynni okkar Guðmundar hófust, er hann
flutti til Hafnarfjarðar lyrir nær 20 árum og
gekk í Skógræktarfélag Hafnarfjarðar, Jtar sem
leiðir okkar hafa legið saman. Fyrir Jressi
kynni er mér Ijúft að Jrakka og ég minnist
margra ánægjulegra stunda, er við áttum sam-
an í starfi og hvíld, þar sem hann var veit-
andinn og ég þiggjandinn.
ÁRSRIT SKÓGRÆKTARFÉLAGS fSI.ANDS 1975
61