Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Qupperneq 82

en þar hafa hraunin breytt mjög um svip fyrir
plöntunarstarf íélagsins. Víða er það að klæðast
skógi, bæði birki, furu og greni. Fannst fund-
armönnum mjög um, hvernig prýða og bæta
má hraunin.
Síðan voru sóttir heim tveir forgöngumenn
um skógrækt og lönd þeirra skoðuð, þeir Jón
Gestur Vigfússon í Sléttuhlíð og Jón Magnús-
son í Smalaskála, en Itáðir þessir menn hafa
unnið mikið starf með ágætum árangri. Þá
var komið við á landi Hákonar Bjarnasonar
skógræktarstjóra, en að því búnu í girðingu
skógræktarfélagsins á Hvaleyrarholti, þar sem
fundarmenn gróðursettu 1200 birkiplöntur og
þótti mönnum það ánægjulegt verk að loknum
dagsönnum.
Sunnudaginn 26. ágúst hófst fundur kl. 10
árdegis með því að samþykktir voru reikning-
ar félagsins, ræddar tillögur og gengið til at-
kvæða um þær. Að því loknu var gengið til
kosninga í stjórn og varastjórn. Ur stjórn átti
að ganga frú Auður Eiríksdóttir, Hafnarfirði og
úr varastjórn Ólafur Jónsson Selfossi. Ólafur
Villijálmsson, Hafnarfirði, var kosinn í stað frú
Auðar, en Ólafur Jónsson var endurkosinn.
Fundi var síðan slitið um hádegi, en síðari
hluta dags fóru ílestir fundarmanna um Heið-
mörk og að Rannsóknarstöðinni að Mógilsá.
Eftirfarandi tillögur voru samþykktar á fund-
inum:
TILLÖGUR
1. Fundurinn fagnar almennum áhuga á
hverskonar landvernd og bættri landnýtingu.
Fundurinn minnir á, að skógrækt og
verndun skógarleifa er einn mikilvægasti
þáttur landverndar og landgræðslumála. Því
væntir fundurinn þess, að hlutur skógræktar
í heildarlandgræðsluáætlun verði samkvæmt
því.
2. Fundurinn minnir á mikilvægt hlutverk
Landgræðslusjóðs. Hann er undirstaða pliintu-
framleiðslu skógræktarinnar. Vindlingapening-
arnir, sem eru hinn fasti tekjustofn sjóðsins,
hafa lítið breyst í mörg ár.
80
Fundurinn skorar því á fjárveitingavaldið að
hækka þetta gjald svo, að það nái a.m.k. hinu
upphaflega hlutfalli og fylgi síðan verðlagi.
3. Fundurinn minnir á, að oft hefur orðið
tjón í skógræktargirðingum vegna gáleysis-
legrar meðferðar á eldi.
Fundurinn skorar á Brunamálastofnun rík-
isins að taka í sínar hendur eldvarnir í skóg-
lendum.
Fundurinn felur ennfremur stjórn félagsins
að kanna möguleika á brunatryggingum skóg-
lenda.
4. Fundurinn vill að gefnu tilefni vekja at-
hygli forráðamanna bæjarfélaga á nauðsyn þess
að vernda öll gróðursvæði innan bæjarmarka
eftir því sem kostur er á. Slík svæði eru viða
svo dýrmæt, að þau má ekki skerða, ef hjá
verður komist, með byggingaframkvæmdum
og því síður með lítt hugsuðum vegalagn-
ingum. Einnig vill fundurinn benda forráða-
mönnum bæjarfélaga á að leita eftir áliti al-
mennings í tíma áður en byrjað er á nýjum
framkvæmdum.
Loks átelur fundurinn harðlega fyrirætlan-
ir Kópavogskaupstaðar og Reykjavíkurborgar
um að taka meira af landi Fossvogsdals undir
byggingar og vegi.
Fundurinn telur miður að hvikað var frá til-
lögum prólessors Bredsdorfs um skiptdag á
þessu svæði og telur, að með því fráviki hafi
verið unninn óbætanlegur skaði fyrir Reyk-
víkinga og Kópavogsbúa.
Fundurinn fagnar þeirri sókn, sem íbúar á
þessu svæði hófu til verndunar Fossvogsdals,
gegn hraðbraut um dalinn, og lýsir ánægju
sinni yfir því, að yfirvöld Reykjavikur og
Kópavogs skuli hafa heitið að taka þessi mál til
endurskoðunar. Treystir fundurinn því, að sú
endurskoðun leiði til fullrar verndunar dalsins,
eins og kostur er héðan af, svo og sjávarbakk-
anna beggja megin F’ossvogs, og hvetur fólk og
félagasamtök á þessu svæði til að standa vörð
um Fossvogsdalinn.
5. Fundurinn vill benda bæjarstjórnum og
sveitarstjórnum kauptúna um land allt á nauð-
syn þess að hafa almenningsgarða og græn
svæði í og við bæi og kauptún, og hvetur til
ÁRSRIT SKÓGRÆKTARI'ÉLAGS ÍSLANDS 1975