Helgarpósturinn - 07.05.1982, Blaðsíða 9

9
-helgarpn^fl irinn Föstudag ur 7. maí 1982_
Klók er kaupmanns viska
Eins og flestum er kunn-
ugt um hefur gin- og
klaufaveiki geisah á Fjóni.
Enn sýkjast hiísdýr, en
landbiinaharm álaráðherra
neitar að bólusetja þau dýr
sem enn eru hraust. Með
þvi segist hann koma i veg
fyrir peningatap þar sem
minna gefist fyrir bólusett
kjöt en annað kjöt. Þessi
rök ráðherrans sannfæra
ekki bændur, þeir benda á
að fótum sé kippt undan til-
veru þeirra fjölskyldna
sem eiga sjUk klaufdýr.
Spurningin snúist ekki ein-
göngu um peninga heldur
lika um örlög manna. Eitt
er vist og það er að sjúk-
dómurinn er mikið áfall
fyrir danskan landbúnað
sem ekki á sæla daga fyrir/
Rikiskassinn fer heldur
ekki varhluta af ósköpun-
um þvi helstu kaupendur
dansks kjöts i' útlöndum
hafa lokað marköðum sin-
um vegna gin- og klaufa-
veikinnar. Hvað Islendinga
varðar þá hafa heimsóknir
þeirra til Danarikis misst
hluta af sinum glans, þvi nú
er ekki hægt að taka skinku
og fina osta með heim.
Hver vill hafa á samvisk-
unni að hafa fellt allan is-
lenska sauðastofninn með
einni danskri spægipylsu?
En átökin liggja ékki
aðeins til sveita. Kaup-
mannahafnarbúar og aðrir
Sjálendingar upplifðu ein-
kennilegt strið um sl. mán-
aðamót. Um áraraðir hefur
baráttumál margra verið
að varðveita kaupmanninn
á horninu og verja hann
gegn sivaxandi yfirráðum
stórmarkaða. En einn góð-
an marsdag var búið að
hrinda hinum almenna
borgara út i stórveldapóli-
tik þar sem höfðað var til
þjóðernistilfinningar Irmu-
sinna. Þannig er mál með
vexti að tveir stærstu risar
stórmarka.ðsbransans á
Sjálandi heita Brugsen og
Irma. Brugsen eru kaupfé-
lög um alla Danmörku sem
frá upphafi hafa haft að
stefnu sinni að manns-
höfðafjöldi skipti meira
máli en gripafjöldi, þe. að
atkvæði stórbóndans vægi
ei þyngra en atkvæði kot-
bóndans. Irma er hins veg-
ar ungi hins frjálsa við-
skiptaheims og meðal eig-
enda Irmu er Privatbank-
en. Nú spurðist út að Brug-
sen gytihýru auga til Irmu.
Viðbrögðin urðu svipuð og
ef KR-ingar hygðust ganga
i Val. Yfirmenn innan Irmu
skipulögðu nú mótmælaað-
gerðir Irmustarfsfólks af
miklum myndarleik.
Starfsfólkið bauðst til að v
kaupa vinnustað sinn, en
eigendurnir vildu aðeins
sjá peninga frá Brugsen.
Fólk lagði niður vinnu, tók
sér stöðu fyrir utan Privat-
banken, safnaði undir-
skriftum og dreifði bæk-
lingum. Slagorð þess báru
keim af vel þekktum frös-
um vinstri vængsins, td.
,,Du kan ikke slaa mig ihjel
— mit navn er Irma”, en
það minnir óneitanlega á
lag af fyrstu Kristjaniu-
plötunni, en þar sagði: ,,I
kan ikke slaa os ihjel, vi er
en del af jer selv.”
r
I dyrum Irmuverslana
stóð afgreiðslufólk með
heitt kaffi á könnu og kex i
pakka — einnig var það
með undirskriftalista og
bæklinga. Herferð Irmu-
sinna höfðaði einkum og
sér i lagi til fru Jensen —
hinnar dæmigerðu dönsku
húsmóður (?) og veitég um
eina (reyndar fráskilda)
fru Jensen sem skrifaði
undir alla þá lista sem hún
komst yfir. En þrátt fyrir
óvenjulega vel skipulagðar
aðgerðir fór sem fór —
Brugsen keypti Irmu. Hafa
sumir bent á fyrrnefnt
mottó Brugsens um höfða-
fjöldann og finnst það ekki
vera virt frammi fyrir öll-
um undirskriftum tryggra
Irmuvina. Forráðamenn
Brugsens hafa þó lofað að
halda sér frá uppsögnum
næstu árin og að Irma fái
að halda sinum sérein-
kennum. Hitt er ósagt
hvort þeir yfirmenn innan
Irmu sem hrintu aðgerðun-
um af stað sitji jafn traust-
ir i sessi sem áður. Þetta
var stutt og óvænt strið.
Þama fékk fólk þó tækifæri
til að beina huganum frá
kreppu og gin- og klaufa-
veiki og voru örlög Irmu
þvi ekki siður mikilvæg en
atburðirnir á Falklands-
eyjum eru argentinsku
þjóðinni.
1. Pólitiken gætir frekar hlutleysis þar sem Irmustúlkan,
nk. fjalikona Irmu stendur i innkaupa vagni frá
Brugsen.
2.: Dagblað viðskiptalifsins, Börsen setur Irmu i fótspor
Rauðhettu þar sem hún stendur frammi fyrir úlfi sam-
vinnustefnunnar.
VETTVANGUR
Leikhúsferð til Akureyrar
eða
— þegar við Nonni fórum til
Keflavíkur og til baka
Svo bar til föstudaginn 30. april
si. að Fiugleiðir hf. ætluðu að
fljúga áætlunarflug með Fokker
frá Reykjavikurflugvelli kl. 19.00
ogátti að lenda á Akureyri um ki.
20.00. Nú vildi svo skemmtilega
til að ég og félagi minn,sem við
getum kallað Jón, vorum boðnir á
frumsýningu á Eftirlitsmannin-
um eftir Gogol hjá Leikfélagi Ak-
ureyrar þetta sama kvöld kl.
20.30. Þar sem svona heppilega
vildi til að áætlun flugfélagsins
okkar um Akureyrarflug féll
saman við okkar áhugamál
ákváðum við að bregða undir
okkur betri fæti og fara að njóta
leikiistar og taka þátt i frumsýn-
ingarfagnaði vina ogkunningja á
Akureyri. Betra gat þetta varla
verið og vorum við léttir i lund og
fullir tilhlökkunar er á daginn
leið.
Innskot
Að visu er mér það ekki i sjálfu
sér tilhlökkunarefni að fljúga
með Fokkerum Flugleiða þar
sem ég erörlitið meira en meðal-
maður á hæð án þess þó að vera
með hæstu mönnum, eða 190 cm.
Sætum i fyrrnefndum flugvélum
er nefnilega svo þétt raðað að
ekki er með góðu móti pláss fýrir
fæturmanna sem eruyfir 175cm.
á hæð. Það kostar mig þvi tals-
verðar likamlegar þjáningar að
sitja i Fokker þann tima sem flug
til Akureyrar tekur. En þröngt
mega sáttir sitja og vafalaust er
hagkvæmt fyrir Flugleiðir að
geta flutt 25% fleiri farþega en
flugvélin virðist hönnuð fyrir. Og
hvað leggur maður ekki á sig fyr-
ir flugfélagið okkar sem berst I
bökkum viðaðhalda uppiódýrum
ferðum milli Evrópu og Ameriku
— fyrir útlendinga.
Rútuferð til Keflavíkur
Við félagarnir mættum á
Reykjavikurflugvelli heldur kátir
i tæka tlð fyrir uppgefinn brott-
farartima en er þá tilkynnt að áð-
ur en flogið verði til Akureyrar
verði okkur boðið i rútuferð til
Keflavikurflugvallar þaðan sem
flogið verði i þotu til Akureyrar
kl. 20.00 og munum við lenda þar
um kl. 20.20. Við Nonni erum nú
ekki fæddir i gær og höfum ára-
tuga reynslu i að sjá bjartari hlið-
arnar á tilverunni. Þvi létum við
ekki á okkur fá þó að timinn yrði
nokkuð naumur að koma sér frá
flugvelli til leikhúss. Töldum það
jafnvel hafa sina kosti að við
þyrftum ekki að biða fyrir norðan
eftirþvf aðsýninginhæfist. Til að
flýta fyrir okkur laumuðumst við
inn á snyrtiherbergin i flugstöð-
inni og i sunnudagsfötin okkar
sem við höfðum meðferðis en ekki
haft tima til að klæðast fyrr.
Segir nú ekki af ferðum frum-
sýningargesta nema að við vor-
um komnir til Keflavíkur og um
borð I þotuna á áætluðum brott-
farartima. 1 þotunni var nóg pláss
fyrir fætur lengstu manna og vor-
um við félagar enn all hressir i
lund meðan viö biðum þess að
farið yrði i loftið. Tvær grimur
fóru þó að renna á okkur þegar
timinn hélt áfram að liða án þess
að af flugtaki yrði. Þóttumst við
nú sjá að við myndum missa af
byrjun sýningarinnar og þar með
af nýjum forleik sem saminn
hafði verið sérstaklega fyrir
þessa uppfærslu á Eftirlitsmann-
inum. En allt hefur sina kosti og
við nánari athugun sáum við að
liklega værum við bara heppnir
að sleppa við forleikinn (við
þekkjum nefnilega hcíundinn) og
héldum við enn gleði okkar sem
fvrr.
Elskulegar og alúðlegar
flugfrey.iur
Enn leið timinn og varö klukk-
an 20.15 enþotan satsem fastast á
flugvellinum. Höfðum við sam-
band við flugfreyju eina elsku-
lega og spurðum hvort ekki væri
nú ráð að fara að leggja af stað,
buðumst jafnvel til að hjálpa við
að koma þotunni á loft. Sú hin
elskulega tjáði okkur að ekki væri
nein þörf á okkar aðstoð en beðið
væri eftir Keflvikingi sem hefði
verið sagt að brottför væri kl.
20.30. Þó bætti hún við að ekki
yrði beðið öllu lengur og yrði nú
lagtaf stað á hverri stundu hvort
sem Keflvikingar yrðu fleiri eða
færri. Margreyndir i mótlæti
heimsins létum við þetta ekki
spilla okkar góða skapi, þóttumst
reyndar vita að leikarar á norð-
urlandi þyrftu nokkra stund til að
komast f gang og yrði bara meira
gaman að horfa á þá þegar á sýn-
inguna liði. Vorum við félagar
enn ali kátir og hressir þó tfminn
héldi áfram að liða.
Klukkan varð nú 20.35 og frum-
sýningin örugglega byrjuð en
væntanlegir boðsgestir sátu á
Keflavikurflugvelli sem fyrr.
Höfðum við nú samband við aðra
flugfreyju sem var hin alúðleg-
asta og spurðum með nokkrum
þjósti hvort það væri ætlun Flug-
leiða hf. að láta einn Keflviking
hafa af okkur allan fyrri hluta
sýningarinnar. Sagði þá sú hinal-
úðlega aðhann hefði nú verið af-
skrifaður en þegar leggja átti af
stað hefði verið orðið ófært norður
ogværi nú beðið eftirað rofaði til.
Þetta þóttuokkur vond tiðindi og
létum það i ljós með all þungum
orðum en hin alúðlega benti á að
ekki væri við har.a að sakast, hún
vildi svo gjarna vera löngu lögð
af stað með okkur norður en hér
ættu önnur og æðri máttarvöld,
jarðnesk og himnesk, hlut að
máli.
Við væntanlegir frumsýningar-
gestir tókum nú enn einn andleg-
ankollhnis og ályktuðum sem svo
að við myndum a.m.k. ná norður
fyrir hlé og gætum fengið að vita
hjá öðrum leikhúsgestum hvernig
fyrri hluti sýningarinnar hefði
verið. Eftir aðhafa iðrast þess að
hafa verið ónotalegir við elsku-
lega og alúðlega fulltrúa flugfé-
lagsins okkar, tókum við aftur
gleði okkar og urðum jafn hressir
og áður.
Farsæl ferðalok
Nú leið enn nokkur stund og var
klukkan um 20.45 þegar tilkynnt
var um hátalarakerfið að ekki
yrði af flugi i' bráð og vorum við
frumsýningargestimir og aðrir
væntanlegir farþegar beðnir að
ganga inn i biðsalinn þar sem
nánari upplýsingar yrðu veittar.
Létum við Nonni ekki segja okkur
það tvisvar og skunduðum inn i
flugstöðvarbygginguna til að fá
nánari upplysingar um veðurfar
á Akureyri og fyrirætlanir flugfé-
lagsins okkar um frekari flug-
rekstur. Þess má geta að við vor-
um enn glaðir i lund enda eygðum
við nú von um að ná I fmmsýning-
arpartýið án þess að þurfa að sjá
nema lokin á sýningunni sem við
giskuðum nú á að væri kannski
ekkert mjög skemmtileg.
Klukkan tifaði áfram og var nú
orðin rúmlega 21.00 án þess að
nánari upplýsingar bærust um
veður og flug. Nú reiknaðist okk-
ur svo til að við myndum alveg
sleppa við að njóta leiklistar þetta
kvöldið en með heppni gætum við
þó haldið upp á frumsýninguna
með þeim sem uppi stæðu þegar
við kæmum norður. Nánari um-
hugsun leiddi þó til þeirrar álykt-
unar að liklega myndi okkur ekki
þykja gaman að skemmta okkur
með Akureyringum og gætum við
fundið okkur betra við timann að
gera fyrir sunnan ef við bara
kæmumst út úr flugstöðinni.
Kættumst við nú meira en nokkru
sinni er við sáum að Flugleiðir hf.
og önnur máttarvöld hefðu orðið
okkur úti um löglega afsökun fýr-
ir að hætta við ferðalagið. Létum
við okkur i léttu rúmiliggja þó við
vissum að okkar væri sárt saknaö
fyrir norðan, enginn gæti sagt að
við hefðum ekki reynt.
Höföum við nú enn samband við
flugfreyju og var sú ekki aðeins
elskuleg og alúðleg heldur lika
hjálpfús. Setti hún okkur i sam-
band við starfsmann sem kom
okkur út úr flugstöðinni og gegn-
um tollinn án þess að á okkur væri
leitað. Og ekki lét hann þar við
sitja heldur útvegaði okkur leigu-
bil sem flutti okkur aftur til
Reykjavikur og vorum við komn-
ir á Lækjartorg um kl. 22.10.
Hafði ferðalag okkar þá staðið i
liðlega þrjár og hálfa klukku-
stund.
Þykir d(kurfélögunum að þessi
reynsla okkar sanni að við tslend-
ingar erum ekki lánlaus þjóð að
eiga slikt flugfélag sem Flugleiðir
hf. Ekki einungis hafði það forðað
okkur frá að álpast til Akureyrar
á leiksýningu og jafnvel i partý
heldur hafði það boðið okkur i
rútuferð til Keflavikur, lofað okk-
ur að sitja i einni af þotunum sin-
um i þrjúkorterog siðan sett und-
ir okkur leigubii til Reykjavikur
aftur. Og allt var þetta okkur að
kostnaðarlausu!
P.S.
Reyndar má bæta þvi hér við að
illgjarnir menn hafa reynt að
snúa útúrþessari ferðasögu til að
koma óorði á flugfélagið okkar.
Með andstyggilegu hugarfari sinu
vilja þeir túlka hana þannig að
hún sé enn eitt dæmið um óreiðu i
innanlandsfluginu og að ekki sé
hægtaðtreysta á neinar áætlanir.
Skýring hinna illgjörnu er sú að of
margir farþegar hafi verið bók-
aðiri flugið og þvi hafi verið tekið
það ráð að seinka ferðinni og
senda alla með þotunni, bæði þá
sem áttu bökað far og hina sem
voru á biðlista. Þeir hinir sömu
segja það lika dæmi um óreiðu að
sumum farþegum var sagt að
brottför væri kl. 20.30 og sú óreiða
hafi valdið seinkun þangað til
ekki var lengur hægt að fljúga
vegna veðurs. Þannig vilja þeir
halda þvi fram að flugfélagið
okkar hafi haft af okkur Nonna
bæði leiklist og gleðskap með þvi
að standa ekki við áætlun sina um
flug kl. 19.00 frá Reykjavik.