Helgarpósturinn - 07.05.1982, Blaðsíða 11

Starfsmenn á vcrkstæöi SVR klappa lof i lófa einum þeirra Volvo-
vagna sem hafa staöiö sig meö prýöi i 14 ár og milljón kiiómetra
(mynd: Jim Smart).

Volvo strætisvagnar eftir 14 ár og milljón kílómetra
Ennþá
aðal vinnujálkarnir
t vagnaflota Strætisvagna
Reykjavikur eru 27 bilar á „ferm-
ingaraldri”. Af þeim hefur 11 ver-
iö ekiö rúmlega eina milljón kiló-
metra, niu hafa rúllaö yfir 900
þúsund kilómetra og 5. febrúar i
vetur haföi engum þeirra veriö
ekið minna en 778 þúsund kiló-
metra.
— Þetta eru vagnarnir sem
komu viö hægri breytinguna áriö
1968 og urðu þvi fjórtán ára 28.
mai. Enn eru þetta aöal vinnu-
hestarnir okkar, margir þeirra
eru ennþá á föstum leiöum i
hörku vinnu hvern einasta dag,
segir Haraldur bóröarson deild-
arstjóri tæknideildar SVR viö
Helgarpóstinn.
Svo venjuleg og hversdagsleg
sjón sem strætisvagnar eru á göt-
um borgarinnareru þeir sjálfsagt
fáir sem leiöa hugann nánar aö
þeim. Flestir hafa þvi liklega
gleymt sögu þessara gömlu
strætisvagna, sem eru af geröinni
Volvo B58.
Þaö var i september 1967, sem
undirritaöir voru samningar viö
Volvo AB i Gautaborg um kaup á
30 slikum vöenum. Siöan var
geröur samningur viö Bilasmiöj-
una h/f um að byggja yfir þá.
Bilasmiöjan keypti siðan hálf-
framleiddar yfirbyggingar frá
Vestfold karosseri fabrikk i Nor-
egi.
En timinn leiö, og dagurinn
sem allt snerist um, H-dagurinn
28. mai, nálgaöist óöum, og Bila-
smiöjan lenti i geysilegu tima-
hraki. Samt tókst aö skila vögn-
unum á tilsettum tima, en þaö
varö henni hinsvegar fjárhags-
lega ofviða, og hún fór „á haus-
inn”.
En vagnarnir komust á götuna
og hafa flutt borgarbúa og aöra
viöskiptavini SVR siöan.
— Þetta eru fyrstu vagnarnir
sem viö kaupum og höfum ekki
þurft að hætta aö nota vegna þess
aö þeir hafa orðiö úreltir, segir
Haraldur Þórðarson.
— Þetta voru fyrstu vagnarnir
af nýrri „kynslóö” og frábrugðnir
fyrri vögnum fyrst og fremst aö
þvi leyti, að yfirbyggingarnar eru
úr áli, bæöi fram- og afturhuröir
eru tvöfaldar, vélin er fyrir miöju
bilsins, undir gólfinu,og bilarnir
eru meö fjögurra gira hálfsjálf-
skiptum girkassa. Það
gefurbetri plássnýtingu og gerir,
að gólfiö er i heilu plani, en raun-
ar hefur þessi miövél alltaf verið
umdeild, og er enn, segir Harald-
ur Þóröarson.
Volvo B58 strætisvagnarnir eru
endingarbestu bilar sem þeir
hafa nokkurntimann keypt,
segja þeir „strætómenn”. Besti
vitnisburöurinn um þaö er að
sjálfsögöu sú staðreynd, aö eftir
14 ár eru 27 bllar af 30 enn i gangi.
Einn þessara þriggja blla, sem
eru horfnir úr flota SVR, var seld-
ur fyrir skömmu. Annar brann i
verkstæðisbrunanum á Kirkju-
sandi áriö 1970 og sá þriöji eyði-
lagðist i árekstri i vetur.
Og þessir 27 vagnar skiluöu 41%
af heildarakstri SVR samkvæmt
siöustu mælingu á akstri vagn-
anna, sem er gerö fyrir tollstjóra
i sambandi við útreikning á
þungaskatti.
En aö sjálfsögöu hafa þessir
gömlu jálkar bilaö eins og aörir
bilar. Helsthafa þaö veriö brems-
urnar sem hafa angraö verkstæö-
ismennina, og þaö er raunar
vandamál, sem enginn borgarbúi
hefur komist hjá aö taka eftir.
Það er þetta óskaplega iskur, sem
fór i taugarnar á mörgum og hef-
ur enn ekki tekist aö stööva alveg.
— Þessi hemlabúnaður var
hannaöur á árunum 1962 - ’66 og
þá óraöi engan fyrir þvi hvað
álagið á hemla strætisvagnanna
yröi óskaplega mikiö, hvorki hér
né erlendis, segir Haraldur
Þórðarson, og bendir á, aö
hemlanotkun hafi aukist gifur-
lega meö stóraukinni timapressu
á mörgum leiöum samfara mik-
illi fjölgun á umferöarljósum,
biöstöðvum og auknum umferö-
arþunga á götum borgarinnar.
— Hemlarnir stóöust einfald-
lega ekki þær kröfur sem geröar
voru og tókst ekki aö útrýma
þessu fyrr en létt var á vögnun-
um. En þaö er vel hægt aö láta þá
væla ennþá!
t arftökum þessara gömlu
vagna, Volvo B10M er rafsegul-
búnaður sem olli algjörri byltingu
i þessari ofsalegu hemlavinnu
hérna i umferöinni. Sé sá búnaður
rétt notaöur reynir ekki á sjálfa
hemlana nema i neyðartilfellum.
Sú breyting hefur lika oröiö, aö i
staö þess aö þurfa að skipta um
helmaboröa og skálar á allt niöur
I 6000 kilómetra fresti hefur sum-
um vögnunum frá 1981 verið ekiö
136 þúsund km, án þess aö hreyft
hafi veriö viö hemlunum, segir
Haraldur Þóröarson.
Þaö segir sig sjálft, aö vélarnar
hafa veriö „teknar upp” nokkrum
sinnum, en búast má viö aö vélar
af þessari gerö endist I 350 - 500
þúsund kflómetra. Og yfirbygg-
ingarnar sem settu Bilasmiðjuna
á hausinn hafa lika reynst ótrú-
lega vel, þaö hefur varla komið
fram nokkur tæring i þeim.
Nú er komin ný „kynslóö” af
strætisvögnum — hvort sem þeir
heita Volvo, Benz eða Ikarus, en
það er eftir aö vita hvort þeir
veröa i eins góöu standi eftir 14 ár
og gömlu Volvo B58 vagnarnir,
sem enn um sinn veröa aðal
vinnujálkar SVR.
ÞG