Morgunblaðið - 04.05.1967, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. MAÍ 1967.
19
smíði norður í Svarfaðardal og
vorum þá herbergisfélagar og er
mér enn í minni umhyggja nafna
mins fyrir því að ég þvæi mér
vel og þrifi, en ég af stríðni
reyndi að telja honum trú um að
til slíkra hluta hefði ég engar
tilhneigingar.
Árið 1931 giftist Jón eftirlif-
andi konu sinni, Halldóru Hjart-
ardóttur, og skömmu síðar kaupa
þau Árdal í Andakílshreppi og
byrja þar búskap 1936 og bjuggu
þau þar upp frá því til 1959 að
þau bregða búi og flytjast til
Reykjavíkur. Þaðan í frá stund-
aði Jón aðallega vinnu í Vél-
smiðjunni Héðni, meðan heilsan
leyfði.
Þeim hjónum Halldóru og Jóni
varð ekki barna auðið, en hjá
þeim voru ævinlega eitt eða
fleiri börn, sum sumarlangt en
önnur árlangt og nutu þau þeirra
umhyggju, sem væru þau þeirra
eigin börn. Ég átti því láni að
fagna að koma börnuim mínum
til sumardvalar í Árdal, og fyrir
það er ég þeim hjónum þakklát-
ur.
Jörðina byggðu þau upp af litl-
um efnum, ræktuðu og stækkuðu
túnið, og þegar þau brugðu búi,
minntist ég þess að Jón sagði við
mig að nú væri jörðin loks að
komast í það horf, ei- hann hefði
kosið að taka við henni. Þá voru
kraftarnir á þrotum og ekki um
annað að ræða, en að hætta við
svo búið.
Mikill gestagangur var alltaf
í Árdal, enda lá þjóðbrautin um
hlaðið og gestrisnin takmarka-
laus. Mér er í minni að einu
sinni er ég var þar staddur, bar
skýndilega að garði allmargt
fólk, er þáði þar góðgerðir.
kvaddi og fór og er ég innti eftir
þvi hvaða fólk þetta hefði verið,
kunni enginn nein 'skil á því.
Jón var einstaklega trygglynd-
ur maður, ljúfur og hjartahlýr.
Hann tók alltaf nærri sér að
kveðja strákana á haustin, «r
verið höfðu þar sumarlangt
Hann hafði yndi af börnum og
unglingum og einstaklega got4
lag á að umgangast þau. Hana
hafði undir niðri gaman af táp-
miklum og böldnum strákum og
reyndi að beina kröftum þeirr®
í réttan farveg, eins og han*
orðaði það.
Jón las talsvert í frítímum síxv-
um, einkum ljóð og var létt um
að kasta fram vísum þótt hana
flíkaði því aldrei. Umtalsfrómur
var hann og bendir þessi vísa
hans ótvírætt í þá átt:
Það er galli ýmsum á,
að þeir spjalla fleira,
en sem kallast meinlaust má
og mega allir heyra.
Við andlát hans þökkum vi8
samfylgdina og blessum minn-
ingu hans.
Jón Á. Bjarnason.
SÍÐAN
Austurbæjarbíó.
Angelique virðist ætla að
halda það nokkuð lengi út. Við
skulum samt sem áður ekki
undrast, myndin hefur flesta
kosti skemmtilegra kvikmynda
og er jafnt við hæfi ungra sem
gamalla. Ef við víkjum að efn-
isþræðinum, sjáum við fljótlega
að hér er á ferðinni dæmígerð-
ur kjánaskapur nokkuð vel snið
inn fyrir íslenzkan kvikmynda-
smekk. Auðvitað eru þarna á
ferðinni ástir og ævintýri og
þeir, sem séð hafa fyrri hluta
þessarar andlausu fjölda fram-
leiðslu, verða skelfingu lostnir
yfir afturkomu Robert Hossein,
því hann var vlst brenndur á
báli talsvert snemma á ástar-
ríkri ævi Angelique en einmitt
hún otar fram nýrri stefnu í
ástarmálum hún elskar marga,
en það er aðeins einn, sem hún
elskar mest. Vitaskuld hefur
kvikmyndin sína ágætu kosti.
Tónlistin er afbragðsgóð og með
ferð hlutverka er trúverðug.
Við skulum öll vona, að höfund
ar Angelique séu ekki hættir rit
störfum, þá getum við vafalaust
beðið og átt von á framhaldi,
sem Sn efa verður byggt upp
á sama andlega máttleysinu,
krydduðu hæfilegum íburði. Og
að lokum, reynið að mæta stund
víslega# á kvikmyndasýningar í
framtíðinni.
Ganila bíó.
EINU SINNI ÞJÓFUR.
Þessi kvikmynd er realistisk
glæpamynd, sem nú er orðið
harla sjaldséð fyrirbæri, á dög-
um Dýrlingsins og James Bond.
Hún fjallar um ungan ítalsk-
an innflytjanda til Bandaríkj-
anna (Alain Delon), sem lent
hefur á glapstigum, að undir-
lagi bróður síns, (Jack Palance).
Hann býr í San Francisco og
þar er leynilögreglumaður,
(Van Heflin), sem er sannfærð-
ur um að hann hafi skotið á
aig, í innbroti, sem framið var
nokkrum árum áður. Lætur
hann piltinn aldrei í friði, en
HORNAUGAÐ"
KVIKMYNDAGAGNRÝNI
UNGA FÓLKSINS
Björn Baldursson
Þórður Gunnarsson
hann hefur hagað sér i alla
staði vel í fimm ár.
Stöðugt er bróðir hans að
reyna að fá hann með
brot, en hann stenzt öll hans
gylliboð, með aðstoð konu sinn
ar (Aann Margaret). Tekur þá
bróðirinn það ráð að ræna dótt
ur hans og neyða hann þannig
til að vinna fyrir sig.
Eins og venjulega borga glæp
ir sig ekki og allt lendir í klúðri.
Mynd þessi er um marga hluti
vel gerð. Frá byrjun byggist
spennan upp í hápunkt í lok
myndarinnar og slakar hvergi
á. Af leikurum eru Aalain Del-
on og Van Heflin beztir og leika
þessa óþreytandi andstæðinga
af skilningi. Auk þess segir kven
fólk mér, að Delon sé aldeilis
feiknalega sætur, þó að mér
sýnist hann heldur rindilslegur
ungur maður.
Að venju lítur Jack Palance
út eins og sonur Frankerfstein
og leikur af allri sömu lipurð.
Hann er efstur á lista þeirra
manna, sem ég ekki vildi mæta
í dimmu húsasundi. Ann Marg-
aret er þokkaleg stúlka og vel
vaxin, en ekki eru henni lagin
fínleg blæbrigði í leik. Mun leit
un á öðrum eins ekkasogum og
almennum hávaða og ósköpum,
eins og þegar hún fer að gráta
Þó að mynd þessi sé um
marga hluti vel gerð og spenn-
andi er ég ekki hrifinn. Raun
veruleikinn í þessum málum
finnst mér ekki skemmtiefni.
Þessi kvikmynd sannfærir mig
aðeins um það, hve heppinn ég
er, að vera ekki lögregluþjónn
og þurfa að umgangast glæpa-
mál.
KARLAKÓR Keflavíkur ásamt
kvennakór heldur sína árlegu
samsöngva fyrir styrktarfélaga
í Bíóhöllinni í Keflavík 5. og 8.
maí næstkomandi. Á efnis-
skránni eru lög eftir innlenda og
erlenda höfunda úr söngleikjum
og óperum.
Fyrirhugað er svo að kórarnir
syngi í nágrenni Keflavíkur og
einnig í Reykjavík.
Þann 15. maí næstkomandi
munu svo kórarnir leggja upp í
Karla- og kvennakór Keflavíkur.
viku ferðalag til Suður-írlands á
vegum ferðaskrifstofunnar Lönd
og Leiðir. Þar munu þeir svo
taka þátt í alþjóðlegu söngmóti
sem haldið verður í Cork.
Einn sjálfstæðan samsöng
halda þeir svo í Killerny.
Söngstjóri kóranna er Þórir
Baldursson, en Hanna Guðjóns-
dóttir hefur aðstoðað við radd-
kennslu í vetur, einnig hefur
Hanna Bjarnadóttir annast söng
kennslu hjá kórunum um nokk
urt skeið.
Undirleik annast Ragnheiður
Skúladóttir á flygil og Gunnar
Sigurðsson á bassa.
Margir einsöngvarar koma
fram hjá kórunum og einnig
kvartett.
Stjórn Karlakórs Keflavíkur
er, Haukur Þórðarson, Jóhann
Lindal, Magnús Guðmundsson,
Magnús Jónsson og Bergsteinn
Sigurðsson.
— h.s.j. —
Irski þjóðlagasöngflokkurinn T he Dragoons, sem hér mun ske mmta á vegum Lönd & Leiða.
Island kynnt á
vegum L&L
„TIL þessa hefur hérlendis ver-
ið ákaflega lítill áhugi á ir-
landi, sem ferðamannalandi, og
mjög fáar ferðir verið farnar
þangað á vegum ferðaskrifstofa
hér. En nú bregður svo við, að
við höfum ærinn starfa við að
skipuleggja hópferðir þangað í
Útgerðarmenn
Af sérstökum ástæðum getur skipstjóri vanur síld-
veiðum tekið að sér bát á komandi sumri. Afleys-
ingar koma til greina. Tilböð leggist inn á afgr.
Mbl. fyrir 15. maí merkt: „Stórútgerð — 2019“.
sumar, og mun láta nærri að
rúml. 600 íslendingar muni fara
til Irlands núna“.
Á þessa leið fórust Ingólfi
BlÖndal, framkvæmdastjóra
ferðaskrifstofunnar Lönd & Leið
ir orð á fundi með fréttamönn-
um. Hann sagði, að nú í sumar
yrðu farnar fjórar leiguferðir til
írlands með Rolls Royce flugvél-
um Loftleiða. Fyrstu ferðina fer
Karlakór Keflavíkur, sem ætlar
á alþjóðlegt kóramót í Cork,
næsta ferð verður með hóp gagn
fræðinga úr Flensborgarskóla,
þriðja ferð með hóp skáta og
unglinga úr Mýrarhúsaskóla, og
hin fjórða með bændahóp. Inn i
þessa hópa er svo fyllt upp í
með smærri hópum. Hver ferð
tekur 8-10 daga, og verður ferð-
ast vítt og breitt um suðurhluta
írlands.
Vegna þessa aukna áhuga fyr-
ir frlandi hefur Lönd & og Leið-
ir gripið tækifærið, og ætlar
næstu daga að gangast fyrir
kynningu á írlandi víða um
landið. Hefur ferðaskrifstofan
fengið hingað til lands fjóra
írska þjóðlagasöngvara, sem
kalla sig „The Dragoons". Munu
þeir koma hér fram, syngja
söngva frá frelsisbaráttu fra,
ástarsöngva og drykkjusöngva,
en frar eru ákaflega auðugir af
öllu þessu. Auk þess mun söng-
flokkurinn syngja lög frá ýms-
um löndum, ef þes er óskað. Þá
verða og sýndar kvikmyndir frá
írlandi, og gestum gefst kostur
á að bragða írskt kaffi.
Fyrsta kynningarkvöldið verð
ur í kvöld á Akureyri, á Norð-
firði á föstudag, og í Keflavík
og Reykjavík á sunnudag.
Jón Jónsson frá
Árdal - Minning
F. 3.6. 1890. — D. 22.4. 1967.
Nýlega var til moldar borinn
Jón Jónsson, fyrrum bóndi í
Árdal í Andakílshreppi. Hann
var ræddur að Gröf í Lundar-
reykjadal, sonur hjónanna Jóns
Jónssonar og Ingveldar Péturs-
dóttur. Systkini Jóns voru 6 tals
ins, en 5 systur og 1 bróðir.
Árið 1896, þegar Jón er 6 ára
gamall, flyzt hann að Gilsbakka
á hið myndarlega heimili þeirra
frú Sigríðar og síra Magnúsar
Andréssonar og elst þar upp og
er meira og minna tengdur því
heimili allt fram til 1923, er
Guðrún dóttir Magnúsar giftist,
og hún og maður hennar Sigurð-
ur Snorrason taka við búi.
Árin 1909—1911 var Jón
Hvítárbakkaskólanum, en hélt
svo til Kanada 1912—1913 og
dvaldi þar um skeið, aðallega
við fiskveiðar á Winnipegvatni.
En römm er sú taug er rekka
dregur föðurtúna til'og svo djúp-
ar-rætur átti Hvítársíðan og Gils-
bakkaheimilið í Jóni, að hann
festi ekki yndi vestan hafs og
var kominn heim aftur og inn
úr dyrum á Gilsbakka, öllum að
óvörum, áður en fullt ár var liðið
frá brottför hans.
Árið 1923 byrjar Jón svo bú-
skap í félagi við Torfa Magnús-
son að Hvammi í Hvítársíðu og
býr þar eitt ár, en að því loknu
fer hann að stunda brúarvinnu
á sumrum, víða um land, en fæst
við járnsmíðar að vetrum hjá
Bjarna Guðmundssyni í Borgar-
nesi og víðar.
Árið 1927 bar fundum okkar
fyrst saman við byggingu Hvít-
árbrúarinnar. Strax gaf Jón mér
hefðarheitið „nafni minn“ og
þótti mér þá þegar nokkur upp-
hefði í því ávarpi, er hélzt alla
tíð upp frá því. Sumarið eftir
vorum við enn saman við brúar-