Morgunblaðið - 14.03.1971, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. MARZ 1971
Björn Kristjánsson Jón Þór Jónasson í Hjarðarholti. Krlendur Árnason á Skíðbakka. Halldór Bonediktsson á Fjalli. Davíð Daviðsson í Tálknafirði.
í Stöðvarfirði.
Oddvitar teknir tali
Mikilvægri ráðstefnu oddvita
utan af landi lokið
l'ndanfarna dapra hafa verið á
fundnni í Reykjavík á vegrum
Samhands íslenzkra sveitarfé-
laga oddvitar utan af landi,
framámenn i sínum sveitarfélög
um, en ráðstefnu þeirra lauk í
gær, föstudag. Blaðamaður
Morgunhlaðsins lagði leið sína á
fimmtudag í Domus Medica og
hitti þar að máli nokkra odd-
vita, sem allir virtust fylgjast af
áhuga með umræðiim, en sumir
voru tímabundnir, þurftu út í
bæ til að sinna ýmsum málum
fyrir sveitarfélagið. Var raiinar
gaman að veita því athygli, að
þessir menn höfðu í mörgu að
snúast. Þannig er það yfirleitt
um íslenzk félagsmálastörf.
Þetta er stiindum þeytingur út
og suður til að ná endunum
saman.
VARASAMT AD SAMEINA
HREPPANA
Við gripum fyrstan glóðvolg-
an oddvitann í Austur-Landeyja
hrepþi, Erlend Árnason, bónda
á Skíðbakka, eftir að hann
hafði á fundinum talað um
litlu sjúkrasamlögin, starfssvið
þeirra og stöðu.
„Erlendur, er sjúkrasamlags-
gjaldið hjá ykkur hærra, eða
lægra en hjá okkur hér í höfuð-
borginni?"
„Það er lægra, líklega þó
nokkru lægra, við greiðum ár-
lega 4000 krónur fyrir hjón. En
samt er þeitta alltaf eilítið erfitt,
mikið að greiða, fáir gjaldendur
eins og gengur, við erum ekki
nema 182 í hreppnum."
„Ég heyrði það ofan í þig, að
þú værir ekkert sérstaklega
spenntur fyrir stækkun sveitar-
félaga, og hvers vegna þá?“
„Vel má það vera, að sums
staðar fylgi þvi eitthvert hag-
ræði, en eitt get ég sagt þér, að
vatnsveitan hjá okkur, sem við
lögðum um allan hreppinn árið
1967, hefði aldrei í samband við
Vestmannaeyjaveituna komizt,
ef um stærra sveitarfélag hefði
verið að ræða, máski einhverja
stóra hreppasamsteypu, þar sem
hver höndin hefði verið upp á
móti annarri."
„Hvað með búskapinn á Skíð-
bakka?"
„Gott þú komst að þessu, því
Bókbindari
Vanur bókbindari óskast.
Tilboð merkt: „Bókbindari
afgr. Mbl. fyrir Í8. marz.
486“ sendist
að ég er búinn að láta börnin
taka við. Og þetta er mikilvægt
atriði, því að það er eindregin
skoðun mín, að bændur eigi endi
lega að láta börn sín taka við
nógu snemma, ef þau vilja vera,
og áður en þau fara að setja sig
niður annars staðar. Næsta kyn
slóðin verður að taka við í tíma,
og þá myndast ekkert bil á milli
kynslóða. Mér hefur gefizt það
vel.“
VEÐRÁTTAN HEFUIt
BJARGAÐ MÖRGU
„Nei, ég er ekki svartsýnn á
ástandið," sagði ungi oddvitinn
i Stafholtstungnahreppi, Jón Þór
Jónasson, þegar við gátum kró-
að hann af frá umræðum um
tryggingamál. Hann er 35 ára
gamall fjárbóndi í Hjarðarholti
i Stafholtstungum, sem tekið hef
ur við málefnum sinnar sveitar.
„1 haust voru menn frekar
illa staddir i sambandi við fóðr-
ið, en þetta góða árferði í vet-
ur hefur bjargað mörgu."
„Hvað eruð þið helzt að sýsla
þarna i Stafholtstungum?"
„Ja, það er þá helzt, að við
höfum fengið fjárveitingu í bygg
ingu íþróttahúss að Varmalandi,
en það sýnist mjög hagkvæmt að
nýta þann stað frekar, þar sem
hverahitinn er. Þarna eru lika
skólastjórabústaðir, barna-
skólar og húsmæðraskólar,
og ég held, að ræktunarskilyrði
séu góð í Stafholtstungum."
„Hvernig er búskap þínum
háttað, Jón?"
„Já, ég er með þetta 600 fjár,
tók við búinu af tengdaföður
mínum árið 1961."
„Hvernig er það þarna efra,
þurrkið þið heyin upp á gamla
mátann?"
„Já, svona yfirleitt. Ég held
það séu ekki neinar stórbygging
ar í súrheysturnum, ef það er
það, sem þú átt við.
Hitt er svo allt annað mál, að
ég held, að það mætti að skað-
lausu auka votheysverkunina.
Og ætli ég mætti þá ekki enda
með að nefna stórframkvæmd,
brúargerð á Norðurá hjá Haug-
um, sem mér skilst, að eigi að
ráðast í næsta sumar. Gamla
brúin var orðin alltof þröng fyr
ir þá umferð, sem henni var boð
in. Ég get líka sagt þér, að við
höfum nýverið fengið hingað
ungan og áhugasaman prest, sr.
Brynjólf Gíslason, og það er
ekki svo litið atriði hjá okkur
í sveitunum, að hafa góðan sálu-
sorgara."
EKKERT ATVINNULEYSI
HJÁ OKKURí
TÁLKNAFIRÐI
Við hittum næstan að máli
Davíð Davíðsson oddvita í
Tálknafirði vestra og bárum
fyrst upp þá brennandi spurn-
ingu: Hvernig vegnar ykkur?
Svarið lá á reiðum hönd-
um hjá oddvitanum. „Hjá okk-
ur er ekkert atvinnuleysi, það
vantar meira að segja fólk. í
hreppnum eru samt sem áður að-
eins 240 manns, sem velflest sér
ekki undan að vinnu. 1 Tálkna-
firði er hraðfrystihús, og er það
aðalvinnuveitandinn. Auk þess
höfum við beinaverksmiðju og
saltfiskverkun á staðnum. Svei
mér þá, en satt er það samt, þeg
ar atvinna er mest, þá vantar
okkur helzt kvenfólk. Nei, við
Koupmenn og iðnrekendur
Kjólameistari með margra ára starfsferil og verkstjórn
óskar eftir vinnu.
Tilboð sendist Mbl. fyrir 18 þ. m., merkt: „7312".
Garðyrkjustöð
Tilboð óskast í 800 ferm. garðyrkjustöð og 100 ferm. vinnu-
hús (1 ha erfðarfestuland, 2 sekúndulítrar, heitt vatn),
Tilboð skilist til blaðsins fyrir 20/3 merkt: „Gróðurhús —
6799".
Verkfræðistofa óskar að ráða
byggingnverkfræðing eðn
byggingntæknifræðing
Tilboð sendist Mbl. fyrir 1. apríl, merkt: „6458".
Einbýlishús d ísafirði
Tilboð óskast í lítið einbýlishús við Seljalandsveg.
Upplýsingar í síma 3381, fsafirði.
Húsnæði í miðborginni
100—140 fm hæð óskast til kaups í Miðborginni.
Þarf að vera laus á komandi sumri.
Tilboð sendist Mbl., merkt: „6450" fyrir þriðjudagskvöld.
Fóstra
Leikskóli Seyðisfjarðar óskar að ráða fóstru til að veita
skólanum forstöðu í sumar.
Umsókriir sendist Margréti Blöndal, Túngötu 12, Seyðisfirði.
höfum ekki enn snúið okkur að
hörpudiski, en miðin háfa fund
izt hér rétt fyrir utan, svona hjá
Kópnum. Við höfum verið með
stóran barnaskóla i smíðum, og
varðsmdi heilbrigðismálin, erum
við allir Tálknfirðingar inni á
því, að æskilegust sé góð lækna
miðstöð á Patreksfirði."
EINS OG EIN FJÖLSKYLDA
Á STÖÐVARFIRÐI
„Jú, það eru frekar erfið hjá
okkur hafnarskilyrðin, og er
sjálfsagt ekki tiltökumál," sagði
Björn Kristjánsson, oddviti
þeirra Stöðfirðinga, þegar við
stormuðum á hann. „Okkur var
lifsnauðsyn að lengja viðlegu-
plássið við höfnina, gerum út
stóra báta og við verðum að
byggja langt út til að fá þenn-
an landgang sem við svo köll-
um. Nei, við erum ekki mörg,
rétt undir þremur hundruðum."
„Hvað mörg eruð þið í ver-
unni á Stöðvarfirði?"
„Or því þú ferð út i það, get
ég upplýst, að samkvæmt des-
ember manntalinu erum við 290
manns í hreppnum. Hvað ég hafi
gert? Jú, stundað trilluútgerð og
svona ýmislegt."
„Er mikil pólitik austur í
þínu plássi?"
„Nei, biddu fyrir þér, ekki i
sambandi við hreppsmálin, þetta
er allt eins og ein fjölskylda,
og það sem meira er, að unga
fólkið okkar virðist ætla að
tolla. Máski er það vegna
þess, að við höldum uppi leik-
Starfsemi, en gamli barnaskól-
inn er notaður sem félagsheim-
ili."
HÖFUM LENT I
HROTTALEGU KALI A
EFRl BAfúIUNUM
Síðastan hittum við að máli
oddvita Seyluhrepps í Skaga-
firði, Halldór Benediktsson,
bónda i Fjalli í Sæmundarhlíð.
„Það er ekki ofsögum sagt af
þessu kali," sagði Halldór, „sér
i lagi þama á efri bæjunum.
Finnst þér eitthvað gott, þegar
maður fær 10 hesta af heyi af
hektaranum? Við fengum að
vísu lánað slægjuland niðri í
Hólminum, en þetta er að verða
æa'ileg áföll.
I mínum hreppi eru 243 íbú-
ar, sem lifa gláðir við sitt. Ég
tók við oddvitastörfunum af hon
um Haraldi á Völlum. Hann hafði
lengi verið oddviti, og einhver
verður þó að sinna þessu. Hún
var varla komin, skólastýran 1
Löngumýrarskóla, hún Hólm-
fríður Pétursdóttir, fyrr en við
kusum hana í hreppsnefnd.
Fríða er ákveðinn persónuleiki,
sem veit, hvað hún vill. Við höf
um verið að reyna að reisa fé-
lagsheimili hjá Varmahlíð, sjálf
sagt hefur það skapað okkur
aukin gjöld, þvi að Félagsheim-
ilasjóður hefur ekki svarað okk
ur, og ætti sízt að sitja á hon-
um."
Og þar með kvöddum við
þessa áhugaverðu ráðstefnu, og
það síðasta, sem við sáum, var
hann Ölver úr Þjórsártúni, sem
stýrði fundinum harðri hendi.
Nauðsynlegt er það, og Ölveri
fórst þetta vel úr hendi.
— Fr. S.