Morgunblaðið - 23.08.1991, Page 33

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. ÁGÚST 1991
33
Lengst af stundaði hann verslunar-
og sölustörf í Reykjavík og var
síðast auglýsingastjóri útvarps-
stöðvarinnar Effemm.
Hugurinn leitar aftur til ársins
1984. Vinur minn Gísli Hafsteins- ‘
son hringdi og sagðist langa til að
kynna mig fyrir pilti sem hann hafði
heillast af. Og kvöld eitt birtist
hann með Stefáni, þá átján ára
Verslunarskólanema. Við áttum
saman langt og fjörugt kvöld, og
þegar við kvöddumst vissi ég að
þennan dreng kæroi ég mig um að
þekkja. Þeir Gísli áttu síðan eftir
að bindast sterkum böndum og
næstu árin áttum við félagarnir
ótaldar samverustundir glaðar
og sárar, en fullar af því trausti
og þeirri aðdáun sem gerir vinátt-
una góða.
Aðdáun mín á Stefáni var ekki
úr lausu lofti gripin. Kornungur
hafði hann horfst í augu við dýr-
mætar tilfinningar sínar og ákveðið
að rækta þær eins og ábyrgum
manni sæmdi. Þar skaut hann
mörgum félögum okkar sem eldri
voru ref fyrir rass. Ég sé hann fyr-
ir mér kvöld eitt, veturinn sem við
kynntumst, þar sem hann situr á
móti mér, í svipmótinu kostulegur
blendingur af barni og karlmanni,
hann horfir beint í augun á mér
og talar um sjálfan sig og sjálfsvirð-
inguna. Og orðin heyri ég eins og
þau væru sögð í gær: „Ef þú lýgur
lengi verður lygin að vana og það
hefur áhrif á mann alla ævi, hugsa
ég. Því lengur sem maður lifir tvö-
földu lífi því erfiðara er að breyta
lífi sínu.“
Svona var Stefáni eiginlegt að
tala af því að hann var sá gæfumað-
ur að treysta sjálfum sér til góðra
verka og treysta á stuðning fjöl-
skyldu sinnar og vina þegar hann
efaðist um eiginn styrk.
Að vísu
að vísu
er stundin hverful og stutt -
en gefum dýpt hennar gaum
sem alkyrrð
vatni
og auga
Þannig orti Þorsteinn frá Hamri
eitt sinn við sviplegt fráfall ungs
manns. Þó að samverustundirnar
yrðu færri en vinir Stefáns Harðar-
sonar hefðu kosið, þá skulum við
gefa dýpt þeirra gaum. Ég þakka
fyrir stöku gleðistundir, svo góðar
að ekki þurfti að staðfesta þær með
hlátrasköllum, þakka fyrir fáein
augnablik samúðar sem voru svo
hlý að ekki var þörf á orðum til að
sanna það sem að baki bjó.
Ástvinum hans öllum sendi ég
innilegar samúðarkveðjur.
Þorvaldur Kristinsson
í dag er lagður til hinstu hvíldar
vinur okkar og fyrrum samstarfs-
maður, Stefán Harðarson. Það er
sárt þegar svo góður drengur kveð-
ur þennan heim svo ungur að aldri.
Stefán ætlaðist til svo mikils af
lífinu, var iðinn og allskostar
óhræddur við að prófa nýja hluti.
Hann var fagurkeri mikill og gerði
strangar kröfur til umhverfis síns.
Mikið af hans tíma fór í að fegra
heimilið. Utkoman var glæsileg
enda var Stefán mjög svo hreykinn
af. Fatnaður skipti miklu máli og
var hann ávallt mjög snyrtilega og
vel klæddur. Stefán var mjög ein-
lægur og skemmtilegur, sannkall-
aður vinur vina sinna. Það eru ótrú-
lega margir vinir og kunningjar sem
nú syrgja góðan dreng.
Stefán var virkilega góður í sínu
fagi eins og við fengum að kynn-
ast. Hann hóf störf sem sölustjóri
auglýsingadeildar FM 957 í apríl
1990 og skilaði þeim með prýði þar
til hann hélt utan í júní síðastliðnum
til nýrra starfa og á vit ævintýr-
anna, fullur spennu og eftirvænt-
inga. Stefáns var sárt saknað á FM
957 og öll vonuðumst við til að fá
að njóta krafta hans að nýju. Það
tók okkur sárt að missa hann úr
starfi. Enn sárara er þó að missa
Stefán sem vin. Við erum öll afar
þakklát fyrir þann tíma sem okkur
var gefinn með honum. Fjöjskyldu
hans viljum við votta okkar dýpstu
samúð og megi Guð styrkja ykkur.
Vinir og samstarfsfólk á FM 957
Brynja Þorgríms-
dóttir - Minning
Fædd 7. júlí 1926
Dáin 4. ágúst 1991
Þegar við setjumst niður og lát-
um hugann líða um öll þau viðburð-
ar- og gleðiríku ár sem við áttum
hana ömmu Brynju, er svo ótal
margs að minnast. Og máltækið,
enginn veit hvað átt hefur fyrr en
misst hefur, á alveg sérstaklega vel
við. Okkur barnabörnunum hennar
langar til að þakka henni svo ótal
margt. Hún amma var okkur meira
en bara venjuleg amma. Hún var
sannkallaður ættarhöfðingi. Amma
notaði hvert tækifæri sem gafst til
að kalla fjölskylduna saman. Ekk-
ert tilefni var svo lítið að ekki væri
boðið í veislu hjá ömmil og afa, og
þá stóð amma og bakaði pönnukök-
ur sem áttu það til að vera horfnar
ofan í svanga maga áður en sest
var að borðum, en það gerði ekkert
til af nógu var að taka. Það voru
jólaboð, þorrablót, laufabrauðsgerð
þar sem allir fengu að sýna hæfi-
leika sína og bara ef einhver var
að koma utan af landi þá var hist
hjá ömmu og afa og ekkert til spar-
að.
Hún amma hugsaði fyrir öllu til
að gera okkur lífið sem léttast, og
þó stundum hafi sumum fundist nóg
um stjórnsemina hennar þá sjáum
við nú að það sem lá að baki var
eintóm væntumþykja og umhyggju-
semi. Ekki má gleyma því að það
var henni ömmu Brynju að þakka
að ekkert okkar fór í jólaköttinn,
alltaf sá hún um að kaupa ný nær-
föt og náttföt á allan hópinn sinn.
Og hún sá til þess á jólunum sváfu
allir með drifhvít og straujuð rúm-
föt.
Hún amma var alltaf að gefa,
bæði af sjálfri sér og sínum eignum.
Eitt af því síðasta sem hún gerði
núna, var að kaupa jólagjöf fyrir
nafna sinn Bpynjar, yngsta barna-
barnið.
Gjafmildi ömmu kom fram í
ýmsu sem hún kenndi okkur, t.d.
því að kunna að fyrirgefa, hún lagði
á það mikla áherslu að enginn færi
að sofa á kvöldin fyrr en allir væru
sáttir.
Amma var aldrei rík í peningutn
talið, en hennar fjársjóður var hann
afi Magnús og öll fjölskyldan sem
hún svo sannarlega lifði fyrir. Núna
líður henni önnnu vel, við þökkkum
henni allt.
Blessuð sé minning ömmu
Brynju.
Barnabörnin
Hinu blíðasta sumri í manna
minnum fer senn að halla. Ekki
hafa þó allir átt kost á að njóta
þess. Innan sjúkrahússveggja- hafa
margir háð harða baráttu við sjúk-
dóma og þjáningar. Vandamenn
milli vonar og ótta, hafa setið við
sjúkrabeð sinna nánustu og veitt
þeim þann styrk, sem hver og einn
megnaði.
Brynja Þorgrímsdóttir, vinkona
okkar, andaðist 4. ágúst eftir
margra mánaða hetjulegt stríð við
þann sjúkdóm, sem leggur svo
marga að velli. Lengst af þeim tíma
dvaldist hún á lungnadeild Vífils-
staðaspítala, var heima þess á milli,
en síðustu vikurnar á 11 E krabba-
meinslækningadeild.
Ekki er það ætlun okkar að rita
hefðbundin eftirmæli, heldur rifja
upp nokkur minningarbrot frá
fyrstu kynnum af þeim elskulegu
hjonum Brynju og Magnúsi, en
ævinlega nefndum við þau bæði í
sömu andrá. Oft er það svo, að vin-
áttubönd sem treyst eru á unga
aldri, endast þar til yfir lýkur. Við
fráfall Brynju finnst okkur þvl, sem
sterkur þráður í lífsmynstri okkar
hafi rofnað.
Okkur finnst ekki langt síðan að
við hittumst öll fyrst, en samt eru
það orðin meira en 40 ár. Við vorum
nokkrir gagnfræðaskólakrakkar
sem bjuggum einn vetur á jarðhæð-
inni í Garði sem þá var skóþastjóra-
bústaður á Laugarvatni. Á sömu
hæð var einnig íbúð ráðsmanna og
____________Brids_________________
Arnór Ragnarsson
Átján pör í sumarbrids
byrjenda
Miðvikudaginn 21. ágúst mættu
18 pör í sumarbrids byrjenda og
urðu úrslit eftirfarandi:
N-S riðill:
Hjördís Sigurjónsd. - María Guðnadóttir 253
Ásgeir Benediktss. - Hallgrímur Kristjáns. 245
Jóna Magnúsdóttir - Guðlaug Sveinsdóttir 236
A-V riðill:
Geirlaug Magnúsdóttir - Torfi Axelsson 280
Álfheiður Gísladóttir - Pálmi Gunnarsson 261
Kolbrún Thomas - Einar Pétursson 231
Nk. miðvikudag er síðasta spila-
kvöldið sem ætlað er byijendum í
sumarspilamennskunni og að venju
hefst spilamennskan kl. 19.00. Spil-
aður er tvímenningur með Mitc-
hell-sniði og útreikningur gerður
með aðstoð tölvu, þannig að staðan
eftir hveija umferð liggur fyrir fljót-
lega að umferð lokinni. Ástæða er
til að hvetja alla byijendur til að
mæta og taka í spil og sem fyrr
segir hefst spilamennskan kl. 19.00.
í september tekur síðan við Bridsfé-
lag byijenda og verður staður og
stund auglýst nánar síðar.
+
Ástkær sonur okkar og bróðir,
ÍVAR HELGI ÓSKARSSON,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju í dag, föstudag, kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en bent er á líknarfélög.
Lovísa Einarsdóttir,
Óskar Karlsson,
Áslaug Óskarsdóttir,
Dóra Oskarsdóttir.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SVAFAR STEINDÓRSSON,
skipstjóri,
Torfufelli 32,
sem andaðist 15. ágúst, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
mánudaginn 26. ágúst kl. 13.30.
Ragnar Svafarsson,
Stella Magnúsdóttir,
Dóra M. Svafarsdóttir,
Ingebrigt Solvberg,
Svava Svafarsdóttir,
Garðar Ingjaldsson,
Elísabet B. Svafarsdóttir,
Árni Gunnarsson,
barnaborn og barnabarnabörn.
sáum ekki út úr annríkinu að okkur
fannst. En ævinlega vissum við af
Brynju og Magga. Við vissum að
þau áttu 5 mannvænlegar dætur,
sem allar eru uppkomnar og eiga
heimili og börn. Við vissum að
Maggi gerðist bústjóri á Vífilsstöð-
um og þar bjuggu þau í 23 ár, en
fyrir nokkrum árum fluttu þau í
íbúð sína í Hafnarfirði, um það leyti
sem Maggi komst á eftirlaun. Við
vissum líka að heilsa þeirra var
ekki alltaf svo góð sem skyldi, eink-
um hin síðari ár. En um það hafa
ekki haft mörg orð, fremur spurst
fyrir um líðan annarra. Á milli þátta
í „annríkinu“ höfum við hist og átt
góðar stundir saman „stelpurnar“.
En tíminn hefur leikið á okkur,
hann er eins og hraðfleygur fugl,
kemur aldrei aftur.
Núna þegar við þykjumst hafa
stund aflögu, hefur tíminn hrifið
nieð sér vandamenn og vini, sem
við hefðum viljað eiga lengur.
Hún Brynja okkar er nú horfin
inn í sumarið eilífa, þar sem sorgir
og sjúkdómar eru ekki til. Ein-
hverntíma eigurn við eftir að hittast
þar allar og taka upp þráðinn á ný.
Gleði og guðsblessun fylgi henni á
nýjum leiðum.
Elsku Maggi og þið öll. Guð gefi
ykkur styrk í sorginni. Megi allar
ljúfu minningarnar um yndislega
manneskju ylja ykkur um ókomin
ár.
María Sigurjónsdóttir,
Ester Guðmundsdóttir,
Olöf Þórarinsdóttir.
Leiðrétting
í afmælisgrein urn Ragnhildi
Guðmundsdóttur á Stafafelli sl.
miðvikudag féll niður að börn henn-
ar voru þijú og þeirra elst Ásgeir,
sem fæddist 1918. Hann bjó um
árabil á Víghólsstöðum á Fells-
strönd, en býr nú í Reykjavík. Beð-
ist eð velvirðingar á þessum mistök-
um.
+
Bróðir minn,
SVEINN ERASMUSSON
frá Háu-Kotey,
Meðallandi,
sem lést 12. ágúst sl., verður jarðsunginn frá Langholtskirkju,
Meðallandi laugardaginn 24. ágúst kl. 15.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Gísli Erasmusson.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, bróð-
ur og afa,
SKAFTA ÞORSTEINSSONAR,
Efstakotí,
Dalvík.
Guðrún Jóhannsdóttir,
Þorsteinn Skaftason, Elísabet Jóhannesdóttir,
Jóhanna Skaftadóttir, Brynjólfur Sveinsson,
Hjalti Þorsteinsson, Þórunn Þorsteinsdóttir,
barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
MAGNÚSAR GUÐMUNDSSONAR
frá Hvitárbakka,
Fjölnisvegi 8,
Reykjavík.
Jakob Frímann Magnússon, Ragnhildur Gísladóttir,
Borghildur Magnúsdóttir, Gísli Gunnlaugsson,
Rúna Hauksdóttir, Friðrik Á. Guðmundsson,
Áslaug Zoega.
Lokað
Lokað í dag, eftir hádegi, vegna jarðarfarar
EGILS JÓNS KRISTJÁNSSONAR.
Gúmmíbátaþjónustan,
Eyjaslóð 9, Reykjavík.
bjuggu þar ung og glæsileg hjón,
Brynja og Magnús, ásamt tveimur
ungum dætrum. Það var með ólík-
indum hve vel þau tóku þessum
gáskafullum ungmennum. Ér ekki
að orðlengja það, að áður en langt
um leið voru þau orðin góðvinir
okkar allra.
Hinsvegar urðum við nokkrar
stelpurnar meira inn á gafli hjá
þeirn en aðrir. Ekki af því að við
værum tiltakanlega framhleypnar,
heldur vegna þess að Brynja hóaði
oft í okkar í kaffi og kökur, eða
annað gott sern hún átti hveiju
sinni. En þanhig var hún alla tíð,
hún átti svo niikið að gefa af glað-
værð og hjartahlýju. Og ekki var
Maggi þar neinn eftirbátur.
Við áttum ógleymanlegar ánæg-
justuændir hjá þeim hjónum og litlu
dætrunum.
Fyrir það allt viljum við þakka,
bæði fyrir ökkur og einnig fyrir
hönd þeirra skólasystkina okkar,
sem bjuggu í Garði þennan vetur.
Um vorið skildu leiðir og fáum árum
seinna vorum við „stelpurnar"
komnar með heimili og börn og