Skírnir - 01.04.1909, Side 87

Erlend tiðindi.
Ofriðarspár Og umræður um vígahug og herbúnaS hafa
-veriS einar háværustu raddirnar í NorSurálfunni þessa síSustn mán-
uSi og eru óhásar enn. Stafar órói sá og hávaSi sórstaklega af
herbúnaSi ÞjóSverja og aSförum öllum, því þeir eru nú römm-
>ust og harSbrynjuSust herþjóS á meginlandinu sem stendur og í
rauninni versti valnastakkur veraldar og ekkert olnbogamjúkir.
Þó hafa þeir haft hægt um sig síSasta mannsaldurinn, enda haft
sæmilegt aS vinna aS halda herfangi sínu og völdum.
Samt fór Vilhjálmur keisari þeirra aS stjaka eitthvaS fyrir
skömmu viS afskiftum Frakka í Marokkó, norSvestan á Afríku, en
þó þessir stóru glatúnshundar gjömmuSu þar dálítiS og urruSu,
þá urSu engin áflog úr þessu, því þeir lögSu máliS í gerS og
könnuSust nú báSir viS um daginn, aS hafa þar ofgert, og höfSu
báSir skömm af, og endaSi vel.
En þaS bar annaS til núna í vetur, sem hitaSi alvarlega stór-
veldunum, og þaS var innlimun Bosníu og Herzegóvínu í austur-
íska keisararíkiS, og var þess atviks getiS hór í fréttaágripinu siS-
asta. Þessu er svo háttaS, aS eítir aS Rússar höfSu limaS frændur
sína á Balkanskaganum nokkurnveginn af Tyrkjanum í ófriSnum
1877, þá samdist svo á stórveldaþinginu í Berlín 1878, aS löndin
Bosnía og Herzegóvína skyldu koma í umráS Austurríkis en vera
undir fullveldi Tyrkja sem fyr. Nú var á því sjáifsköpuS ábyrgS
stórveldanna, aS þessum fyrirskipunum þeirra yrSi ekki haggaS, ef
þau áttu aS halda virSingu sinni og valdi, enda hefir þar öllu mátt
heita lítiS haggaS til þessa. Búlgarar gerSust reyndar óháS kon-
ungsríki nú í febrúar, en þaS mátti kalla, aS þaS gerSist í friSsemi
milli þeirra og Tyrkja, þó það væri með aðbeiuingu Rússa, og
stórveldin hafa látið það gott heita og virðist, sem þau telji það
ajálf nægja til fulls sjálfstæðis í reyndinni, ef landið getur fleytt
sér og þau mótmæla ekki, þótt þau viðurkenni ekki fullveldið í orði.