Skírnir - 01.04.1909, Blaðsíða 40

136
Úr feröasögn.
Rósir glóðu þar sem þær máttu, og virtust ekki eiga
erfiðara uppdráttar en fíflar og sóleyjar hjá oss. Sum-
staðar var verið að hirða grænt hey, eg veit ekki í hvaða
skifti, því að á Pósléttunni kvað mega fá uppskeru alt
að því 6 sinnum. En þó er sagt, að þegar Rússlandi sleppir,
sé óvíða í Evrópu fátækari bændalýður en á Pósléttunni,
og verður manni hér að minnast málsháttarins: ekki er
öll fátækt guði að kenna.
í hitanum mátti oft heyra orðin dhe caldo (en sá hiti),
og minti þetta á íslenzkt orð gagnstæðrar merkingar.
Yfirleitt minnir hljómurinn í ítölsku mjög á íslenzku; það
eru þessir sömu ærlegu, ósviknu hljóðstafir eins og í ís-
lenzku, og svipuð ráðvendni í áherzlu orðanna. Og ítalsk-
an er að þvi leyti fegurri en íslenzka, sem hún er laus
við þessar »ur« endingar, sem svo leiðinlegur ofvöxtur
hefir hlaupið í hjá oss, og svo við ddn og ddl hljóðin,
sem vort mál lýta; aftur á móti beita ítalir töluvert
blisturshljóðum og er það auðvitað til stórlýta.
Eg hefi aldrei fengið neina tilsögn í ítölskum fram-
burði, né borið við að tala ítölsku nema þessa fáu daga,
sem eg var innanum Itali; en að talsvert af því sem eg
var að reyna að setja saman skildist, bendir til þess hvað
hljóðin í þessum málum sem eg nefndi eru lík. Menn
ættu að reyna að bera ensku eða dönsku fram á íslenzku,
eins og eg gerði að mestu við ítölskuna og sjá hvað mikið
skildist; Englendingurinn eða Danskurinn mundi varla
geta sér til, að verið væri að reyna að tala hans mál.
En þetta sem eg drap á, bendir líka til þess, að fram-
burður á latínu hafi verið mjög líkur og á íslenzku, og
er nú ef til vill ekki svo erfitt að gera grein fyrir þessu,
og hefir sjálfsagt verið gert.
En svo hljómfögur sem dóttir latínunnar er, þá er
hún samt æði úrkynjuð og hvergi nærri eins göfugt mál
eins og íslenzka, »þriðja klassiska málið«; ítalskan er
nokkurs konar latínsk færeyska, eða sveitamál eins
og þau gerast í Noregi, enda skiftist hún mjög í
mállýzkur; hin prúða setningaskipun latínunnar hefir
ruglast mjög, og mesti fjöldi af orðum aflagast og.