Skírnir - 01.04.1909, Side 88

184
Erlend tíðindi.
En hér rífur eitt stórveldið sjálft berlínarsamþvktina í sundur
til eiginhags sér, og dettur engum manni í hug að slíkt jafn vanbúið-
ríki sem Austurríki hefði þorað að fleygja þessu stórveldaskjali í svaðið-
og stappa ofan á það framan í öllum stórveldunum, ef Þyzkaland
hefði ekki staðið að baki með báða hner’a krepta ef einhver hreyfði
sig. Smáríkin urðu œf, einkum Serbar, því þeir hyggja á banda-
lag við Bosníu og Herzegóvínu og hétu á Rússann, frænda sinn og
vin, til verndar þeim öllum. Rússar urðu sóma síns vegna að mót-
mæla aðförura Austurríkis, og þó ógróin sé sár Rússans, þá hefði
Austurríki fljótlega orðið að taka upp sneplana, ef það hefði verið
eitt í ráðum, en þá lýsti ríkiskanzlarinn þýzki því á þingi, að
Þjóðverjar stæðu óbifanlegir við hlið þessum 30 ára trygðavin sín-
um, og svo hvíslaði hann um leið einhverju að Rússanum, sem
allir sáu en enginn heyrði, en það var nóg til þess, að Rússar
lýstu yfir því, að þeir mættu enga hjálp veita frændþjóðum sínum
sakir fornra samninga við Þjóðverja, en það segja allir hiklaust, að
þeir hafi hótað Rússum báli og brandi þegar í stað, ef þeir þegða
ekki eins og steinar. Urðu Serbar þá að slíðra sverðið og ráku
ríkiserfingja ræksni sitt í útlegð, þann sem mest lamdi á skjoldinn.
Þjóðverjar Hver er tilgangur þeirra ? Hvað ætlast þeir
fyrir 1 Því svarar enginn nema óljóst og í ráðgátum, en helzt er
að sjá að grunur manna sé þessi:
Austurríki er klambrað saman úr ýmisum alóskyldum bútum>
og mesti ótti á, að það gliðni til fulls i sundur þegar Frans Jósef
keisari fellur frá, og það getur borið að á hverri stund, því hann
er nú kominn að áttræðu (f. 1830). Nú vilja Þjóðverjar tryggja
sér sem allra bezt ástarþel bræðra sinna þjóðversku, sem mestu
ráða í Austurríki og taka svo við þeim og öllu, sem hremt verður,
og ef til vill meiri hluta ríkisins, þegar sem um losnar eða fá þann
hlutann að minsta kosti í fast samband við sig. Balkanlöndin slav-
nesku geta þeir svo tengt í bandalag og gert að öflugu ríki. Ung-
verja eða Bæheim taka þeir eða kúga til sambands.
Hversu um Tyrkjalönd fer, er komið undir því, livert hlut-
skifti Rússiands verður, en það þykir einmitt líklegast, að Þjóð-
verjar leyfi Rússum að leika sem þeir vilja við frændur sína á
Balkan og gefi þeim í viðbót Litluasíu frá Tyrkjum, eu taki Mikla-
garð sjálfir og löndin þeim megin. Það má helzt ráða í, að menn
gruni, að þetta sóu sennilegust undirmál Rússa og Þjóðverja, því
þeir dylja þess vandlega hver þau eru. En só þetta ætlunin, þá