Skírnir - 01.04.1910, Blaðsíða 37

Daði Níelsson ,,fróði“.
133
og bað hann leita til við Ólaf og halda spurnum fyrir
um þetta. Fekk hann það svar aftur, að á því ári væri
það engin tiltök, en á næstkomandi vori væri eigi von-
laust urn atvinnu þar syðra1). En hvort heldur er, að
Daði hefir horfið aftur frá þessu ráði, eða Ólafur hefir
eigi getað tekið hann þegar til kom, þá er hitt víst, að
ekkert varð af suðurferðinni, og dvaldi hann þá og næstu
ár á eftir í Gfautsdal, sem fyr segir. Aftur hugði Daði á
atvinnu við bókagerð er hin nýja prentsmiðja var stofnuð
á Akureyri, og flutti hann sig þangað 1850, að sögn af
hvötum Björns Jónssonar, síðar ritstjóra »Norðra« og
»Norðanfara«, í þeim tilgangi að verða prentsmiðjunni að
liði á einhvern hátt. En sú varð raunin á, að hvorki
komst hann þar að sjálfur né neitt af ritum hans, af
hverjum ástæðum er óvíst.
Það sem eftir var æfinnar átti Daði heimili á Akur-
eyri og gerðist þar um tíma næturvörður, en hætti þeim
starfa aftur, enda voru kjörin eigi glæsileg. Lifði hann
oft við lítinn kost, að því er kunnugir herma, því hann
var enginn fyrirhyggjumaður, en margir urðu til að rétta
honum hjálparhönd. Að þessum bágbornu kjörum sínum
víkur hann í nokkrum vísum, er hann orti og að líkind-
um stafa frá þessum árum. En vísurnar eru svo látandi:
Ef mig færir Deyðin ný
nærri hels að svifi,
taumana Drottinn tekur í
til þess aö eg lifi.
Gefur það hans gæzka rík,
ef ganga verð eg nakinn,
að einhver kaetar á mig flik
auman þá og hrakinn.
Sár ef þringar sulturinn,
sæld þá Drottinn veitir,
að einhver fyllir maga minn
mat, og hrygð umbreytir.
*) Bréf frá sira Jóni til Daða um þetta efni er dags. Steinnesi 12.
des. 1840 (Lbs. 1236, 4to).