Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1995, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 28. MARS 1995
Fréttir
Algjört áhugaleysi um sameiningu sveitarfélaga á Vestflörðum:
Þingeyri, Flateyri og Suð-
ureyri á leið í greiðsluþrot
Reynir Traustasan, DV, Isafiröi:
„Það er algjört áhugaleysi á þess-
um málum og greinilega búiö að
svæfa þetta. Það var að heyra á
mönnum fyrir sveitarstjórnarkosn-
ingar að þetta ætti að gerast á ör-
skömmum tíma en nú er staðan sú
aö ekki hefur verið haidinn fundur
síðan í fyrrasumar," segir Sigurður
Hafherg, sveitarstjómarmaður á
Flateyri, sem sæti á í sameiningar-
nefnd sveitarfélaga á norðanverðum
Vestfjörðum.
Hann vitnar þarna til hugmynda
um að sameina sveitarfélög við Dýra-
fjörð, Önundarfjörð, Súgandafjörð og
Isafjarðardjúp í eitt. Stærstu byggða-
kjarnamir á svæðinu eru ísafjörður,
- segir Sigurður Hafberg sem sæti á í sameiningamefnd
Sigurður Hafberg á skrifstofu sinni. Hann segir ekki spurningu um það
hvort sveitarfélög á norðanverðum Vestfjörðum komist i greiðsluþrot held-
ur aðeins hvenær, ef ekki verði af sameiningu. DV-mynd BG
Þingeyri, Suðureyri og Flateyri. í
lögum um Vestfjarðaaðstoð er gert
ráð fyrir 200 milljónum til þeirra
sveitarfélaga sem sameinast á Vest-
flörðum. Nú er útht fyrir að ekkert
verði af sameiningu á norðanverðum
Vestfjöröum og áhugi fyrir samein-
ingunni er Utill. DV hefur heimUdir
fyrir því að ísfirðingar séu ekki ginn-
keyptir fyrir að ganga tíl sameining-
ar við Þingeyri, Flateyri og Suður-
eyri vegna geigvænlegrar skulda-
stöðu þeirra sveitarfélaga. Meðal-
talsskuldir á hvern íbúa á þessum
stöðum vora á bilinu 246 tU 397 þús-
und krónur í árslok 1993 á meöan
skuldir á hvern íbúa á ísafiröi voru
um 130 þúsund á hvern íbúa. Sigurð-
ur Hafberg viðurkennir að staða
sveitarfélaganna sé erfið og segir
skuldir hafa verulega aukist frá árs-
uppgjöri 1993. Hann gagnrýnir að
einstök sveitarfélög hafi skuldsett sig
markvisst vegna fyrirhugaðrar sam-
einingar.
„ísfirðingar hafa minnstan áhuga
á þessari sameiningu. Þingeyringar
hafa verið á fjárfestingarfilliríi vegna
fyrirhugaðrar sameiningar. Þeir
hafa tvöfaldað skuldir sínar með það
fyrir augum að sameining verði að
veruleika. Það er mjög erfið staða
hjá þessum þremur sveitarfélögum;
Flateyri, Þingeyri og Suðureyri, og
veröi ekki af sameiningu er ekki
spurning um hvort þau komast í
greiðsluþrot heldur livenær," segir
Sigurður Hafberg.
Fermingar eru árviss viðburöur á vorin. Þótt flestir kjósi að fermast í kirkjum landsins kýs stór hópur fólks frem-
ur borgaralega fermingu. Fyrsta borgaralega fermingin fór fram hér á landi 1989 og hafa alls 135 unglingar fermst
á þann hátt. Um helgina voru 29 ungmenni fermd á þennan hátt í Ráðhúsinu í Reykjavík. Undanfarnar vikur hafa
krakkarnir sótt námskeið á vegum Siðmenntar í siðfræði, mannlegum samskiptum, efahyggju og fleiru sem að
gagni kemur í lífinu. DV-mynd JAK
Hraðfrystistöð Þórshafnar:
Góður hagnaður
X W W X W ■■ X
annað arið i roð
Gylfi Kristjánssan, DV, Akureyri:
Aðalfundur Hraöfrystistöðvar
Þórshafnar var haldinn um helgina
og þar kom fram að fyrirtækið skil-
aði rekstrarhagnaði annað árið í röð.
Hagnaðurinn á síðasta ári nam 41
milljón króna en var árið á undan
19 milljónir. Umskiptin frá árinu 1992
eru talsverð. Þá var tapið 32 milljón-
ir. Velta fyrirtækisins var 961 milljón
króna, nettóskuldir era 525 milljónir
og eigið fé 49 milljónir.
Jóhann A. Jónsson framkvæmda-
stjóri segir að betri afkomu megi að
verulegu leyti þakka því aö bræðsla
á síld og loönu hafi aukist mjög síð-
ustu árin.
Að jafnaði starfaði 101 maður hjá
fyrirtækinu á síðasta ári en talsvert
fleiri í mestu toppunum. Þetta er
hátt hlutfall þeirra sem búa á Þórs-
höfn, íbúar þar eru um 500. Launa-
greiðslur á síðasta ári námu 204
milljónum króna.
„Útlitið fyrir árið í ár er í sjálfu sér
gott en auðvitað kemur afkoman til
með að ráðast af þáttum eins og þeim
hvort við fáum mikið af síld og loðnu.
En þegar á heildina er htið sé ég
ekki ástæðu til annars en bjartsýni,"
segir Jóhann A. Jónsson.
í dag mælir Dagfari
Sljórnmál ganga í ættir
íslendingar ganga að kjörborðinu
eftir tvær vikur og greiða hinum
ýmsu stjórnmálaflokkum atkvæði
sín. Ekki síst stjórnmálaforingjun-
um enda er farið að persónugera
pólítíkina þannig að maður kýs
ekki lengur Sjálfstæðisflokkinn
heldur Davíð og maður kýs ekki
Þjóðvaka heldur Jóhönnu og mað-
ur kýs ekki Alþýðubandalagið
heldur Ólaf Ragnar.
Og jafnvel þótt almenningur og
sauðsvartur kjósandinn þykist
vera að gera upp hug sinn og skoð-
anakannanir birtist nær daglega
og ógurlegur spenningur ríki um
úrslitin þá er þessi æsingur meira
og minna ahur stormur í vatns-
glasi. Og hann er óþarfur meö öhu
vegna þess að kosningaúrslit munu
verða nokkum veginn nákvæm-
lega eins og síðast og þar áður og
í kosningunum þar á undan. Kosn-
ingamar munu fara eins og íslend-
ingar hafa kosið í fjöratíu eða
fimmtíu ár. Sjálfstæðisflokkurinn
með sín 35 til 40%, Framsókn með
sín 18 til 22%, allaballar og kratar
með atkvæðafylgi á bihnu 10 til
15% og svo koh af kolli. Það eina
sem mun breytast er fylgi Þjóðvak-
ans, af því að hann er nýr, en Þjóð-
vaki mun ekki gera annað en að
höggva mátulega mikið í fylgi
hinna vinstri flokkanna, sem hafa
skipt samviskusamlega fylginu til
vinstri á milli sín og þetta mun
raska einhverju í bili af því að Jó-
hanna kemur með nýtt framboð
sem setur strik í reikninginn i bih.
Og svo jafnar þetta sig út aftur.
Það er heldur ekki nóg með að
kjósendur haldi tryggð við flokka
sína mann fram af manni og kyn-
slóð eftir kynslóð. Flokkamir tefla
fram sama fólkinu og úr sömu Qöl-
skyldunum kynslóð eftir kynslóö.
Þannig tók Bjöm Bjamason við
þingsæti fóður síns og Guöni Ág-
ústsson við þingsæti fóður síns og
Jón Baldvin við þingsæti fóður síns
og Steingrímur tók viö af Her-
manni fóður sínum og Guðmundur
sonur Steingríms mun taka við af
Steingrími.
Dagfari sér ekki betur en að Guð-
mundur Steingrímsson sé orðinn
formaður í Stúdentaráði sem er
góður skóh fyrir upprennandi
stjórnmálamenn og þá er þess að
geta að Guðrún, dóttir Ólafs Ragn-
ars Grímssonar, er inspector
scholae í MR, sem líka er góður
skóh fyrir upprennandi sljóm-
málamenn, og ekki man Dagfari
betur en að Þorsteinn sonur Davíðs
hafi hka verið inspector scholae og
svo er bara að bíöa í nokkur ár
þangað til blessuð bömin verða
orðin nógu fulloröin til að taka viö
flokkunum af feðrunum og fjöl-
skyldan sér um flokkinn og fólkið
styður flokkinn og flokkurinn
heldur áfram aö fá fylgi og fram-
bjóðendur mann fram af manni og
kynslóð eftir kynslóð.
íslendingar þurfa ekki að hafa
áhyggjur af framtíðinni og framtíð-
in sér um sig og sína úr flölskyld-
unum sem sflóma landinu og kosn-
ingar era nánast óþarfar í ljósi
þessa stöðugleika. Að minnsta
kosti er óþarfi að æsa sig út af fram-
boðum eða fylgi þegar þetta fehur
aht saman í gamlan og góðan far-
veg og þjóðin getur verið nokkurn
veginn viss um það hvetjir takast
á og hveijir eiga þjóðina og hveijir
það eru sem taka við.
Við verðum að vísu að bíða ein-
hver ár eftir að krakkarnir verða
stálpaðir en það er heldur ekki'
komið neitt sérstakt tómahljóð í
núverandi kynslóð og Ólafur Ragn-
ar er vel ern og Björn er enn að
bíða eftir ráðherrastóli og Stein-
grímur er búinn að rýma sætið fyr-
ir soninn og þetta er bara spurning
um tíma. Flokkamir hafa nægan
tíma enda fylgið traust og kosning-
ar sanna það aftur og aftur að það
er ekkert að óttast þótt ný kynslóð
taki við af gömlu kynslóðinni og
bömin erfa landið í fylhngu þess
tíma sem það tekur þau að alast
upp við forystustörf í sandkössum
til að þjálfa þau fyrir alvörapólitík-
ina. Tíminn hleypur ekki frá þeim
frekar en atkvæðin og flokkarnir
sem þurfa á þeim að halda.
Og svo eru menn aö hafa áhyggj-
ur af kosningaúrshtum! Það er
miklu nær að fylgjast með bam-
eignum og uppeldi í stjórnmálaflöl-
skyldunum sem eiga flokkana og
landiö og þjóðina og vonast til aö
uppskeran verði góð í nýrri kyn-
slóð og við skulum bara vona að
bömin verði foðurbetrungar því að
það er eina vonin um að okkur
vegni vel í framtíðinni þegar þau
taka við.
Um það snýst póhtíkin.
Dagfari