Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.1995, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 28. MARS 1995
15
Heitar umræður í
staðinn fyrir heitt vatn
Rekstur Perlunnar kostar Hita-
veitu Reykjavíkur um 40-50 millj-
ónir á ári þrátt fyrir myndarlegan
veitingarekstur og tilraunir til þess
aö gangast þar fyrir margs konar
starfsemi annarri. Mikill straumur
fólks er um mannvirkið alla daga
og sérstaklega á góðviðrisdögum,
enda er Perlan að verða eitt af ein-
kennum þorgarinnar í framandleg-
um stíl sínum. Starfsemin nægir
þó engan veginn til þess að standa
undir kostnaði eða skiia arði.
Pólitísk spurning
Ljóst er að treysta þarf rekstur-
inn með öllum tiltækum ráðum
enda þótt segja megi að þorgarþúar
hafi af Perlunni óbeinar tekjur
vegna þess að hún sé í sjálfu sér
aðdráttarafl fyrir ferðamenn.
Eins og alþjóð veit er Perlan
bygging ofan á sex hitaveitutönk-
um sem ekki voru mikið augnayndi
og höfðu margir velt fyrir sér
möguleikum í þeim dúr sem síðan
leit ljós. Færri hafa haft tækifæri
til þess að koma inn í hitaveitu-
tankana en verandi nábúi við Perl-
una kom ég þar alloft þegar unnið
var að smíði nýrri tankanna. Ég
vil gjaman opna þá á ný og setti
fram hugmyndir um það við nefnd
um rekstur hennar í haust. Hug-
myndin er einföld:
Tæma einn eða tvo tankanna,
innrétta þá og opna tvo skemmti-
lega ráðstefnusah í staðinn fyrir
vatnsgeyma. Hægt er að opna tank-
ana inn í rýmið undir Perlunni upp
úr og niður úr og verður þá engin
breyting á ytra úthti byggingarinn-
ar. Reyndar hafði ég heyrt að tank-
amir væm í raun varnaglar fyrir
Hitaveituna og hef fengið það stað-
fest að það sé í raun pólitísk spurn-
ing hvort tveir tankar séu teknir
undir slíka starfsemi, það muni
ekki hafa áhrif á starfsemi veitunn-
ar.
„Græna orkan“
Mikh umræða hefur orðið um
Kjállarinn
Helgi Péturson
formaður ferðamálanefndar
Reykjavíkur og varaborgar-
fulltr. Reykjavíkurlistans
það undanfarin ár með hvaða hætti
mætti auka aðstöðu til ráðstefnu-
halds hér í borginni en sem kunn-
ugt er gefur sú tegund ferða-
mennsku mest af sér og veitir flest-
um atvinnu. Ljóst er af vinnu
margra nefnda að erfitt verður
hægt að ráðast í byggingu sérstaks
ráðstefnuhúss heldur verður að
styðjast við þjónustu og fjölþættara
hlutverk slíkrar byggingar.
Fyrir er í Perlunni gott eldhús
og ahar lagnir, öll aðkoma er glæsi-
leg og auðvelt er að kynna og mark-
aðssetja hús með öllum þessum
sérkennum. Þar að auki þarf að
vera þar góð og yfirgripsmikh sýn-
ing um „grænu orkuna“, sem
Reykjavík er þekkt fyrir um ahan
heim, heitt vatn, rafmagn frá
vatnsorkufyrirtækjum og hreint og
hehnæmt kalt vatn úr borgarland-
inu sjálfu.
Til þess að fuhkomna verkið
þyrftum við einnig að huga að
hehdarskipulagi Öskjuhlíðarinnar
með ráðstefnuhald í huga, frá ný-
byggingu Karlakórs Reykjavíkur,
um Perluna að Hótel Loftleiðum,
en þar var opnuð glæsheg ráð-
stefnuaðstaða í haust sem leið. Þar
var þá haldið heimsþing Fijáls-
lyndra stjórnmálaflokka og mátti
sjá ráðstefnugesti á gangi í frí-
stundum um allar hlíðar. Vakti
Perlan óskipta aðdáun ráðstefnu-
gesta sem þangað komu en ekkert
rými var þar innandyra th ráð-
stefnuhalds.
Nágrannaborgir og samkeppnis-
aðhar eins og Dublin, Glasgow,
Edinborg og fleiri hafa ahar komið
á fót mikhh ráðstefnuþjónustu og
markaðssett af krafti. Samkeppnin
er því hörð.
Forvígismenn Hitaveitunnar
hafa tekið þessari hugmynd vel og
hún er ein þeirra sem nú er th skoð-
unar th þess að freista þess að
bæta rekstrargrundvöh Perlunnar.
Helgi Pétursson
Tæma einn eða tvo tankanna, innrétta þá og opna tvo skemmtilega ráðstefnusali í staðinn fyrir vatnsgeym
ana? - Perlan i Öskjuhlíð.
„Nágrannaborgir og samkeppnisaðilar
eins og Dublin, Glasgow, Edlnborg og
fleiri hafa allar komið á fót mikilli ráð-
stefnuþjónustu og markaðssett af
krafti. Samkeppnin er þvi hörð.“
Fagur f iskur í sjó...
Þeir sem muna lengra en tuttugu
ár aftur í tímann minnast þess er
bátar hér á Austurlandi komu
drekkhlaðnir að landi dag eftir dag,
viku eftir viku, án þess að nokkurt
lát virtist mundu verða á. Stöðugt
var landburður af fiski sem unninn
var í fiskvinnslufyrirtækjimum
um aht héraðið. Ahar hafnir iöuðu
af lífi. Þessir tímar voru uppgangs-
tímar fyrir sveitarfélögin við sjáv-
arsíðuna.
í eigu þjóðarinnar
Hér hefur orðið mikh breyting. Á
síðustu 20 árum hefur sjávarafli
dregist svo saman að ekki virðist
lengur vera hægt að lifa af því að
stunda hefðbundnar veiðar og
kvótakerfið elur á sundrungu milli
sveitarfélaga á landsbyggðinni, að
maður tah nú ekki um meðal sjó-
manna. Ekki hefur kerfið heldur
skhað því sem í upphafi var ætlað,
þ.e. að minnka fiskiskipastól lands-
manna og vernda fiskistofnana.
Fiskistofnamir em í eigu ahrar
þjóðarinnar. Það þýðir að okkur
kemur öllum við hvemig farið er
með þessa auðlind. Enn er margt
óljóst um vistkerfi hafsins. Engar
haldbærar skýringar eru á því
hvers vegna klak misferst og áhrif
.veiðarfæra hafa htið verið rann-
sökuð. Nauðsynlegt er að rannsaka
KjaUariim
Ragnhildur Jónsdóttir
sérkennari á Höfn í Hornafirði
skipar 5. sæti Kvennalistans
á Austurlandi
áhrif stórvirkra veiðarfæra og
meta hvort þarf að banna þau á
ákveðnum svæðum. Einnig þarf í
tilraunaskyni að friða þekktar
hrygningarstöðvar um thtekið ára-
bh og skoða reynsluna af því að
lokinni thraun. Stuðla ber að eðli-
legri þróun lífkeðjunnar í hafinu
og gæta þess að hún raskist ekki
vegna friðunar eða ofveiði ein-
stakra tegunda.
I hendur heimamönnum
Þeim fer nú ört fiölgandi sem taka
undir hugmyndir Kvennáhstans
um aö tengja veiðiheimildir byggð-
arlögum. Kvennalistinn leggur th
að sjávarútvegsráðherra ákveði
heildarafla hvers árs að fengnum
thlögum frá samstarfsnefnd sjó-
manna og vísindamanna. Þessum
hehdarkvóta verði úthlutað með
thhti th þjóðarhagsmuna og byggð-
arsjónarmiða.
Miðunum veröi skipt upp í
grunnsjávarmið og djúpsjávarmið.
Grunnsjávarmið verði nýtt af íbú-
um nærhggjandi byggðarlaga.
Stofnuð verði nefnd hagsmunaað-
ila og vísindamanna sem geri th-
lögur um stjórnun veiðanna á
grunnsjávarmiðunum, áætlað
magn og veiðarfæri. Ákvörðun um
nýtingu verði í höndum kjörinna
fuhtrúa. Sjávarútvegsráðuneytið
eða Fiskistofa geri nýtingaráæflun
um djúpsjávarmiðin utan ákveð-
innar grunnlínu og skipti áætluð-
um afla niður á skip yfir ákveðnum
stærðarmörkum.
Þessar tillögur Kvennalistans eru
ný sýn í umræður um hvernig við
getum nýtt fiskimiðin sem best til
hagsbóta fyrir okkur öh. Þær gera
einnig ráð fyrir því að ábyrgðin á
framtíð sjávarútvegs í landinu sé
færð að miklu leyti heim í hérað
th þeirra sem stunda veiðarnar og
nýta sjávarfangið. Það er alltof
auðvelt að taka bara við því sem
að okkur er rétt frá sjávarútvegs-
ráðuneytinu, bölsótast yfir því að
það sé of htið og kenna öllum öðr-
um en okkur sjálfum um hvernig
komiö er.
Við kvennahstakonur vhjum
dreifa valdinu og ábyrgðinni á
þessari dýrmætu auðlind okkar
með því aö sefia sfiórnun fiskveiöa
að hluta til í hendur heimamönn-
um í sjávarplássum.
Ragnhildur Jónsdóttir
„Kvennalistinn leggur til að sjávarút-
vegsráðherra ákveði heildarafla hvers
árs að fengnum tillögum frá samstarfs-
nefnd sjómanna og vísindamanna.“
Má verkfall fámenns hóps
lama samgöngur?
Aekki
aðlíðast
„Mér finnst
raunar að
smáhópar
eigi undir
engutn kring-
umsta>ðum
aðhafaheim-
ild til þess að
lama starf-
semi miklu
stærri fyrir-
tækja eöa
stofnana og tefla þannig afkomu
jafnvel þúsunda í tvísýnu.
Þetta er alvarlegast í heilbrigð-
iskerfinu og í samgöngum. Og í
samgöngum þó sérstaklega af því
að ísland er eyland og þar hefur
einokunarstaða smáhópanna
verið sterkari heldur en i nokkru
öðru landi. Amiars staðar getur
fólk ferðast landa i mhh á bíl eða
með járnbrautum þó flugsam-
göngur leggist af.
Þennan kost eigum við ekki.
Þess vegna getur verkfall í flug-
þjónustu valdið einangrun lands-
ins og það er ekkert sem erlendir
ferðamenn óttast meira heldur
en að verða einangraöir, verða
innlokaöir, og komast ekki burt
af eyju á borð við ísland.
Þess vegna er fráleitt að láta það
liðast að forréttindahópar í kjara-
legu tihiti á borð við flugfreyjur
komist upp með það að einangra
landið. Það gerist raunar ekki
núna því sfiórnendur Flugleiða
munu halda uppi flugþjónustu til
að koma í veg fyrir þessar verstu
afleiðingar þó að fiónið af völdum
verkfalls flugfreyja verði samt
mikið.
Ekki beðið
um samúð
„Launa-
kröfur svo og
samningar
eru gerðir til
aö viðhaida
ákveönum
lífsstandard
meðal fólks.
Verktöll eru
ákvörðun
Hálldán Hermannsson,
Sem enginn lorm.Flugvlrkjalélags
tekur sér til ísiands.
gamans eöa dægrastyttingar.
Þetta er eina vopnið sem verka-
iýðsforystan hefur. ■
Það er sórglegt áð hltista á þeg-
ar stór verkalýössambönd og fé-
lög eru að semja um 2-3 þúsund
króna hækkun á máuuði á sama
tíma og menn heyra í fréttum aö
aðrir gleyma að gefa upp nokkrar
mihjónir sem þeir fengu svona
aukalega sem vasapening fýrir
utan fóst laun.
Allir vita að fyrirtæki geta ekki
borgað nema ákveðið hlutfaU af
veltu í launakostnað. Þeir reyna
að halda laumikostnaðinum niöri
og nota til þess Vinnveitenda-
sambandið sér til aðstoðar i flest-
um thfehum. Sú kergja sem upp
kemur skaöar fyrirtækin en VSÍ
setur óþarfa hörku í þetta. Fyrir-
tækin verða þvi oft fyrir gífurleg-
um skakkafóllum þess vegna. Ef
vifii er fyrir hendi th að semja
ættí að vera miklu auðveldara að
semja við minni hópa.
Hvort sem það er fiölmennur
cða fámennur hópur þá er hver
sjálfum sér næstur. Sá sem tckur
ákvörðun um aö fara í verkfall
eða einhveijar aðgerðir býst ekki
við samúð almennings. Ég lield
að engutn detti í hug að biðja al-
menning um samúö."