Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1973, Blaðsíða 2

Innan þeirrar greinar landbúnaðarrannsókna, sem ég hef
tekið þátt í og haft kynni af, koma menn saman árlega síðla
vetrar til að semja tilraunaáætlun fyrir komandi sumar.
Hugmyndir um verkefni koma úr ýmsum áttum. Flestar
munu komnar frá tilraunamönnum eða berast inn á fund
með þeim. Aðrar eru sendar frá opinberum og hálfopin-
berum aðiljum, t. d. Búnaðarfélagi fslands.
Þetta er gott svo langt sem það nær, en það greip mig oft
sú hugsun, að verið væri að smíða aðra hæð á byggingu þar
sem engin er undirstaðan.
Sú undirstaða, sem ég álít að þarna vanti, er að gera sér
grein fyrir því, hvar skórinn kreppir mest; hvar vænta má
beztrar nýtingar á því takmarkaða fjármagni, sem fyrir
hendi er hverju sinni, og hvernig eigi að beina því þangað.
Mér er ókunnugt um, að slík undirstaða sé til hér á landi og-
ekki heldur kunnugt, að nokkurn tímann hafi verið reynt í
alvöru að leggja mat á þetta.
Innan þeirrar greinar landbúnaðarrannsókna, sem ég hef
starfað við, jarðræktarinnar, hefur lengi verið áberandi, hve
áburðartilraunir skipa stóran sess. Vissulega eru þær áríð-
andi, en engin samræmd skoðun liggur að baki því, að
áburðartilraunir gagnist landbúnaðinum betur en aðrar
jarðræktartilraunir. Innan búfjárræktarinnar hefur svipað
gerzt. Fyrir þá sem fylgjast með búfjártilraunum hefur ver-
ið áberandi, hve sauðfjárræktartilraunir ráða ríkjum, þótt
nautgriparækt sé stærri búgrein í landinu en sauðfjárrækt.
Því fer víðs fjarri, að ég ætli mér upp á mitt eindæmi að
kveða upp dóm um það, hvernig deila eigi niður til ein-
stakra verkefna því fjármagni, sem veitt er til tilraunastarf-
semi í landbúnaði hverju sinni, enda á ég minn þátt í því
hvernig mál standa, sem starfsmaður við þessa grein.
Hins vegar vildi ég leiða athygli manna að þessum mál-
um. Áður en gert yrði upp á milli áburðartilrauna og ann-
arra jarðræktartilrauna, þarf að kafa enn dýpra og leggja
heildarmat á tilraunastarfsemina í landinu.
Segja má, að það sé verkefni tilraunaráðs þess, sem skipað
er á vegum Rannsóknastofnunar landbúnaðarins. Raunin
4