Heimilistíminn - 25.11.1976, Blaðsíða 12

Barnasagan:
/■
Lewis Carrol:
Lísa
r
1
U ndralandi
Hún lét hann þess vegna niður i grasið og
henni létti, er hún sá grisinn brokka rólega inn i
skóginn. ,,Þetta hefði orðið herfilega ljótt barn
með aldrinum, en annars var þetta allra lag-
legasti grís”, sagði hún. Hún fór nú að hugsa
1 um ýmsa krakka, sem hún þekkti og sem gætu
f orðið allralaglegustu grísir. ,,Bara að maður
vissi, hvernig ætti að breyta þeim dálitið og
—”. Lisu varð orðfall, þvi að skyndilega kom
hún auga á angóraköttinn, þar sem hann sat á
trjágrein rétt hjá.
Kötturinn brosti út undir eyru, þegar hann sá
Lisu.
„Þetta er vist allra bezti köttur, þó að hann
hafi fjarska langar klær og sterklegar tennur”,
hugsaði Lisa. Vissast var samt að tala við hann
með virðingu.
-
„Angórakisa min”, sagði hún óframfærin,
þvi að hún vissi ekki, hvort kettinum myndi
lika þetta ávarp. En hann brosti bara ennþá
gleiðar.
,,Henni geðjast að þessu”, hugsaði Lisa og
hélt þess vegna áfram. „Viltu vera svo góð að
segja mér, hvaða leið ég á að fara?”
,,Það fer að miklu leyti eftir þvi, hvert þú vilt
komast”, anzaði kötturinn.
,,Það er mér næstum alveg sama um”, sagði
Lisa.
,,Þá er lika sama, hvaða leið þú ferð”, svar-
aði kötturinn.
,,Ég vil bara komast eitthvað”, bætti Lisa
við til skýringar.
,,Það kemstu lika án efa, einkum ef þú ferð
nógu langt”, sagði kötturinn.
12