Tíminn - 13.05.1979, Blaðsíða 20

20
myndahúsanna er snúiö upp i
gelgjuskeiösrokk meö tilheyr-
andi brilljantíni og kassagitör-
um er vafalaust einnig skot yfir
markiö.ákveöin tilþrif ráövilltra
hljómplötuútgefenda islenskra
sem væntanlega veröa ekki
móttekin á markaönum.
Flestir sérfræöingar á sviöi
dægurlagatónlistarinnar eru
sammála um aö einmitt um
þessar mundir sé aö verða
meiriháttar bylting á þessum
vettvangi fjöldaafþreyingarinn-
ar. Og þessi bylting kann aö
veröa jafnáhrifamikil og siöasta
stóra byltingin þegar rokkiö tók
yfir á fimmta áratugnum. Og nú
eins og þá,eru menn misjafn-
lega fljótir að taka viö sér og þá
ekki sist risarnir i hljómplötuút-
gáfunni. Þeir fóru margir seint
og um siöir af staö aö safna ný-
Diskó var það heillin
Diskó er þaö sem koma skal.
Og nú þegar útgefendur hafa
loksins tekiö viö sér eru
diskóplöturnar farnar aö
streyma á markaöinn og aö
Dans,
Og nú eru
allir meö.
bylgjuhljómsveitum en viröast
þó hafa veöjaCKá rangan hest
þar sem nýbylgjan eöa „pönk-
iö” er alls ekki þaö sem koma
skal heldur miklu fremur
dauðateygjur heföbundinnar
rokk og blues tónlistar siðustu
áratuga.
Hiö sérislenska fyrirbæri þar
sem diskósöngleikjum kvik-
minnsta kosti erlendis viö stór-
góöar undirtektir.
En undirtektirnar eru þó alls
ekki jafngóöar alls staöar og
kannski sistar meöal sér-
fræöinganna og umfjallenda
poppdægurblaöanna. Margir
rótgrónir rokkarar lýsa diskó
sem einhvers konar tónlistar-
legri úrkynjun eða hreint engri
Bogart hleypti öllu af staö meö Donnu Summer.
tónlist. Og vist er þaö aö diskó
felur ekki I sér neinn háleitan
boöskap annan en „Dance,
dance, dance”, og „Boogie,
Oogie Oogie” þykir fullgóöur
diskótexti. En þess ber aö
minnast aö I eina tiö hljóöuöu
margir rokktextarnir eitthvaö
svipaö: „Tuttifruttiaurutti” og
„Let’s go to the hop”.
1 raun og veru er diskó aö einu
leyti afturhvarf til þessara upp-
hafsára rokksins og þaö er aö
þvi leyti aö diskótónlistin er
fyrst og fremst danstónlist sem
og mörg rokklögin framan af
árum,þó þróunin hafi oröiö sú aö
ógjörningur varö aö dansa viö
rokktónlistina sem öölaöist
viöurkenningu.
Kjarni rokktónlistarinnar
eins og hún þróaðist meö sterk-
um bluesáhrifum var uppreisn
gegn foreldrum og smáborgara-
legum lifnaöarháttum. En sú
uppreisn hefur óneitanlega haft
svartsýna lifsmynd I för meö
sér, róttæka á yfirboröinu eins
og hippahreyfingin er til marks
um, en innst inni er hún mörkuö
af Iifsflótta, eiturlyfjaneyslu og
afleiöingin er „Tár i tómiö” eins
og vinur minn Jónas Friörik
fiefur i snilldargóöum Riótexta
túlkaö þessa hryggöarmynd
sem ungmenni á valdi
óraunveruleikans eru.
óður til gleðinnar
Diskó er aö einu leyti óöur til
gleöinnar, aö ööru leyti frum-
stæö frumskógarmúsik.en um-
fram allt undirleikur fyrir
trylltan og þó háttbundinn og
reglulegan dans. Tónlist á borö
viö diskó er oröin fullkominn
skemmtiiönaöur og stúdióvinna
enda er hún fyrst og fremst leik-
in af plötum á diskótekum en
ekki flutt „lifandi” af sviöi.
Og svo viö höldum áfram aö
skilgreina diskó má segja aö
hún sé að visu ákveöin tegund
rokktónlistar en alveg án blues-
áhrifa. Má raunar útsetja flest
öll ef ekki öll rokklög og lika
klassiska tónlist i diskóstil. Aö-
eins þarf aö uppfylla eitt skil-
yröi sem eru 125 slög á minútu,
og komiö er diskólag. Hraöinn
er einkenni diskó en „fullkom-
iö” diskó hefur þó sitt eigið
Dans’
hljóöfall og þetta hljóöfall er
fengiö fyrir margvisleg áhrif.
Diskórythminn er ekki ólikur
hrööum Latin-rythma. Bassa-
leikur og saxófónleikur er undir
áhrifum frá funk-rokki og jafn-
vel gelgjuskeiösrokki og áhrif
söngleikja eru ómæld i textum
og öllum anda diskósins. Er
enda þegar ljóst aö meö tilkomu
diskósins hefur enn skapast
góður markaöur fyrir söng-
leikja og danskvikmyndir.
Annað hvort diskó
eða tónleikar í baðinu
Og nú streyma plötur i þess-
um stil á markaðinn og gamlir
og rótgrónir rokkarar eins og
Santana, Elton John, Rod Ste-
wart, The Beach Boys og Roll-
ing Stones hafa allir af mismik-
illi innlifun látiö strauminn
hrifa sig með. Von er á Paul
McCartney, Grateful Dead, The
Kinks og fleirum góðum gömi-
um á diskómarkaöinn og þaö af
þvi þeir kjósa ekki ennþá aö
deyja drottnisinum. Eöa eins og
ein diskódisin oröaöi þaö: „Ég
finn aö fólkið vill fá aö dansa og
láta sér liöa vel og látir þú þaö
ekki eftir þeim geturöu bara
fariö heim og sungið i baöinu”.
Og Abba sáu þetta fyrir og i
diskódisinni þeirra kemur þeg-
ar fram þetta sjónarmið aö
stjörnur kvöldsins eru á dans-
gólfinu og ekki á sviöinu. Þaö er
fólkiö sjálft sem nú vill láta
sviösljósin skina á sig, kýs að
veröa stjörnur neonljósanna á
glitrandi dansgólfinu, þar sem
þaö getur kastaö leiöigjörnum
ham hversdagsleikans.
Allt þetta sá einn hljómplötu-
útgefandi fyrir og kom Donnu
Summer á framfæri axk þess
sem hann hefur samning viö
Sunnudagur 13. mai 1979
Rod Stewart hefur
snúið sér aö diskó.
jók mjög heiöur fyrirtækis sins
en nú fylgja aörir á eftir og
keppast mjög um aö missa ekki
af siöasta strætisvagninum.
Vinsældir diskósins komu ein-
faldlega mjög á óvart og hinum
stóru brá mjög þegar ameriska
tónlistarritiö Billboard birti þær
niöurstööurathugunar sinnar,aö
20% allra vinsælustu laga
siöasta árs heföu veriö diskólög
og þaö þrátt fyrir mjög litiö
framboö á diskóplötum. Um
svipaöar mundir varö og litt
kunn útvarpsstöö I Banda-
rikjunum ein hin vinsælasta.er
hún tók upp á þvi aö útvarpa nær
eingöngu diskótónlist.
Viö þessar fréttir fóru
hljómplötuútgefendur af staö
fyrir alvöru eða i upphafi þessa
árs og eins og fyrr segir
streyma nú diskóplöturnar á
markaðinn. Sér þessa staö I is-
lenskum hljómplötuverslunum
þar sem allt fyllist af diskó en
ekki heyrist bofs frá mörgum
árvissum rokkurum fyrri ára.
Og uppgangur diskótekanna og
danslistarinnar hér á landi upp
á siökastiö tekur væntanlega af
öll tvimæli um hvert stefnir nú.
Diskó er framtiðin.
(Aöhluta byggtá Newsweek)
KEJ
hina vinsælu diskóhljómsveit
Village People. Þessi maður
heitir Neil Bogart og er forseti
Casablanca Records. Og hann
segir: „Fyrir nokkrum árum
kom ég i nokkra rokkklúbba og
geröi mér allt i einu ljóst aö
fólkiö þarfnaöist skemmtitón-
listar. Þaö var oröiö hundleitt á
gitarleikurum aö spila fyrir
magnarana sina. Það vildi sjálft
vera i sviösljósinu”.
Kom á óvart
Bogart hlaut gott forskot og
— Diskó er framtíðin