Morgunblaðið - 01.06.2007, Blaðsíða 41

✝ BrynjólfurPálsson fæddist
á Vöðlum í Vöðla-
vík 8. maí 1931.
Hann lést á sjúkra-
húsinu í Neskaup-
stað 24. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Páll
Guðnason frá Vöðl-
um, f. 14. sept-
ember 1900, d. á
Eskifirði 28. októ-
ber 1977, og Þórdís
Pálína Ein-
arsdóttir, f. á
Vopnafirði 17. maí 1908, d. á
Eskifirði 25. janúar 2003. Systur
Brynjólfs eru fjórar, Anna, f. á
Vöðlum 28. september 1929,
maður hennar var Steinþór Páls-
ur; Rannveig, f. á Eskifirði 23.
febrúar 1947, maður hennar var
Bragi Þórhallsson, f. 1947, d.
2002, börn þeira eru Eiður, Páll
og Iðunn og barnabörnin tvö.
Brynjólfur fluttist 3ja ára
gamall með foreldrum sínum á
Eskifjörð og bjó eftir það í sama
húsinu þar til í febrúar sl. að
hann vegna heilsuleysis fluttist á
dvalarheimilið Hulduhlíð á Eski-
firði. Brynjólfi gekk mjög vel í
barnaskóla, hann var alla tíð
mikill bókamaður, víðlesinn og
margfróður. Á yngri árum lék
Brynjólfur mikið með Leikfélagi
Eskifjarðar og hafði hann mikla
leikhæfileika. Brynjólfur hóf 14
ára gamall að afla tekna og vann
ýmis verkamannastörf en mestan
hluta ævinnar við sjósókn og
beitningu.
Útför Brynjólfs verður gerð
frá Eskifjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
son, f. 1922, d. 1962,
börn þeirra eru
Bryndís og Páll,
barnabörnin sex og
barnabarnabörnin
sex; Guðný, f. á
Eskifirði 21. júlí
1934, börn hennar
og Reynis Gunn-
arssonar, f. 1931,
eru Þórdís Pála,
Margrét Brynja,
Kristbjörg Sunna og
Gunnar Örnólfur,
barnabörnin eru tólf
og eitt stjúp-
barnabarn; Þórunn, f. á Eskifirði
7. mars 1939, maður hennar er
Albert Kemp, f. 1937, fóst-
urdóttir þeirra er Margrét Helga
Sigurpálsdóttir, hún á fimm dæt-
Ég varð 2 dögum of sein í heim-
inn til að fæðast á þrítugsafmæli
Binna frænda en þegar ég varð 5
ára og hann 35 sagði ég að nú vær-
um við jafngömul, þannig vildi ég
hafa það! Fyrstu 5 og hálft ár ævi
minnar vorum við mamma til heim-
ilis hjá ömmu og afa ásamt Binna
og Rannveigu yngstu systur hans,
þegar ég síðar stóð höllum fæti í
samkeppni við krakkana á Reyð-
arfirði sem öll áttu stórar systur
sagðist ég víst eiga stóra systur,
hún héti Rannveig og ætti heima á
Eskifirði, eins var með Binna, mér
fannst hann eins og bróðir minn.
Binni var alla tíð til heimilis hjá
foreldrum sínum og bjó áfram í
húsinu að þeim látnum, hann var
mikill heimilismaður og hlúði vel að
heimilinu, foreldrum sínum og
systrum og systrabörnin nutu gjaf-
mildi hans.
Binni hafði gaman af samskipt-
um við fólk og lék á sínum yngri
árum mikið með Leikfélagi Eski-
fjarðar en síðari árin undi hann sér
best heima við bóklestur og góðar
bíómyndir, á sumrin fór hann þó
ófáar ferðirnar í Vöðlavík og á
grasafjall á Vöðlavíkurheiði, víkin
og jörðin Vöðlar voru honum mjög
kær enda var hann fæddur þar.
Binni var stór maður miðað við
sína kynslóð og nokkuð stórskorinn
en lítil börn voru ekki lengi að
skynja hjarthlýjuna og skriðu
gjarnan upp í fangið á honum til að
láta hann sitja með sig.
Binni var öllum góður og sér-
staklega börnum, stundum komu
krakkar í heimsókn til hans í beitn-
ingaskúrinn til að ræða málin og
borða með honum molasykur, hann
hafði gaman af grallarastrákum
sem ekki voru allra hugljúfi, eitt
sinn sá hann út um gluggann á
beitningaskúrnum litla stelpu bíða
færis að komast yfir götuna, hún
var búin að bíða nokkra stund og
var greinilega smeyk, Binni svipti
af sér svuntunni og fór út og fylgdi
henni yfir götuna. Í gegnum tíðina
hefur samferðafólkið oft minnst á
Binna við mig, allir höfðu eitthvað
gott um hann að segja. ,,Hann er
svo rosalega hress karl, hann
Binni“ sagði yngra fólkið gjarnan.
,,Hann er svo bráðgreindur, hann
Binni“, ,,Binni er svo mikill húm-
oristi“ og fleira í þessum dúr sagði
fólk gjarnan. ,,Binni átti það til að
endursegja skipsfélögum sínum
heilu bækurnar,“ sagði kona við
mig fyrir stuttu og hafði það eftir
manni sínum. Binni var mikill per-
sónuleiki og eftirminnilegur þeim
sem honum kynntust, kannski var
hann ekki alveg allra og átti það til
að kveða fast að orði um menn og
málefni en við flestalla af sam-
ferðafólkinu átti hann góð sam-
skipti.
Binni var alla tíð áhugasamur
um lífið og tilveruna og fylgdist vel
með öllu, hvort sem það voru
heimsmálin, dægurmálin, þjóð-
félagsumræðan eða daglega lífið á
Eskifirði.
Ég veit að margir sakna Binna
Páls og sár er söknuður þeirra sem
sjá nú á eftir Binna frænda en
mestur er missir systranna því
Binni var einstaklega góður bróðir.
Þórdís Pála.
Brynjólfur Pálsson
✝ Agnes GuðnýHaraldsdóttir
fæddist á Akureyri
19. nóvember 1936.
Hún lést á Landa-
koti 22. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Sigríð-
ur Pálína Jóns-
dóttir, f. 24. mars
1913 á Húsavík, d.
20. janúar 1993 á
Akureyri, og Har-
aldur Sigurgeirs-
son, f. 6. október
1915 á Akureyri, d.
15. apríl 2000 á Akureyri. Systk-
ini Agnesar eru Helga, f. 19.
mars 1943, maki hennar Alfreð
Örn Almarsson, f. 18. febrúar
1951, og Sigurgeir, f. 15. maí
1954, maki hans Lára Ólafsdóttir,
f. 3. febrúar 1955.
Hinn 17. júlí 1955 giftist Agnes
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Ólafi Bjarka Ragnarssyni, f. 28.
júlí 1934. Foreldrar hans voru
Helga Jósefsdóttir, f. 21. október
1910, d. 25. febrúar 1993, og
Ragnar Sigfús Ólafsson, f. 16.
Kolbrún, f. 31. ágúst 1990. 4)
Haraldur, f. 7. apríl 1962, stjúp-
dóttir hans a) Dagbjört Svana, f.
18. janúar 1985, dóttir Jóhönnu
Þóreyjar Jónsdóttur, f. 14. janúar
1960. 5) Helgi, f. 18. janúar 1965,
maki Wanpen Srima f. 5. sept-
ember 1965, börn þeirra a)
Guðný, f. 24. september 1991, b)
Agnes, f. 24. ágúst 1995, c) Sig-
ríður Pálína, f. 10. ágúst 1997.
Agnes lauk gagnfræðaprófi frá
Gagnfræðaskóla Akureyrar. Hún
lagði stund á píanónám í Tónlist-
askóla Akureyrar og að námi
loknu lá leiðin til Reykjavíkur þar
sem hún hélt áfram námi hjá föð-
ursystur sinni Hermínu Sig-
urgeirsdóttur Kristjánsson píanó-
leikara. Agnes kynntist ástinni
sinni, Ólafi Bjarka, og hófu þau
búskap í Reykjavík. Þau bjuggu
nokkur ár á Akureyri en leiðin lá
aftur suður og var heimili þeirra
lengst af í Kópavogi. Agnes starf-
aði við ýmis verslunarstörf í
gegnum árin. Hún sá m.a. um
veitingasölu hjá Golfklúbbi
Reykjavíkur við góðan orðstír, en
fyrst og fremst var hún elskandi
eiginkona og móðir sem veitti
eiginmanni sínum og börnum
yndislegt heimili sem hún var
vakin og sofin yfir.
Útför Agnesar fer fram í
Hjallakirkju í Kópavogi föstudag-
inn 1. júní kl. 13.00.
mars 1908, d. 22.
desember 1985. Börn
Agnesar og Bjarka
eru: 1) Sigríður, f.
17. mars 1955, maki
Pétur Már Pét-
ursson, f. 14. júní
1955, börn þeirra a)
Pétur Bjarki, f. 23.
júní 1979, unnusta
Kolbrún Gísladóttir,
f. 3. desember 1985,
b) Agnes Ólöf, f. 31.
október 1987. 2)
Ragnar, f. 1. sept-
ember 1956, maki
Hólmfríður Jóna Guðmunds-
dóttir, f. 8. nóvember 1960, börn
þeirra a) Björg Kristín, f. 31.
mars 1979, unnusti Sigurgeir
Árni Ægisson, f. 1. september
1979, barn þeirra og lang-
ömmubarn Agnesar Ægir Frí-
mann, f. 23 ágúst 2002. b) Ólafur
Bjarki, f. 12. júlí 1988, c) Ólöf
Kolbrún, f. 12. júlí 1988. 3) Krist-
inn Ólafur, f. 30. júlí 1959, maki
Helga Þórisdóttir, f. 21. nóv-
ember 1960, börn þeirra a) Davíð
Már, f. 9. maí 1987, b) Sigríður
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða
anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum – eins og þú.
Ég flyt þér móðir þakkir þúsundfaldar,
og þjóðin öll má heyra kvæðið mitt,
er Íslands mestu mæður verða taldar,
þá mun það hljóma fagurt nafnið þitt.
Blessuð sé öll þín barátta og vinna.
Blessað sé hús þitt, garður feðra
minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir, blessun barna
þinna, –
og bráðum kemur eilíft vor.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.)
Börnin.
Elsku hjartans mamma mín, ég
kveð þig með trega og söknuð í
hjarta en einnig með gleði og ástúð í
hjarta. Með trega og söknuð vegna
þess að þú varst ætíð mín besta vin-
kona, mín eina og sanna trúnaðar-
vinkona, aldrei bar þar skugga á og
vil ég þakka þér fyrir allar þær
stundir sem við áttum tvær saman
og allar þínar ráðleggingar sem þú
gafst mér hvort heldur þegar ég var
fjórtán ára eða fimmtug. Það brást
aldrei að þú gafst mér nýja sýn á
hluti þannig að ég gat ráðið fram úr
þeim málum sem á mér brunnu. Þú
varst svo einstaklega skilningsrík
og réttsýn og áttir svo auðvelt með
að gefa af þér, elsku mamma mín,
en ég kveð þig með gleði og ástúð í
hjarta, því ég veit að þú varst orðin
þreytt af langvarandi veikindum og
líkami þinn orðinn lúinn. Þú varst
tilbúin að fara, elsku mamma mín,
þú sagðir mér það þegar ég kom úr
fríinu, þú beiðst eftir mér og ég get
ekki þakkað þér nógsamlega fyrir
að bíða. Ég vil líka þakka þér fyrir
allt sem þú gafst mér og allt sem þú
hefur gert fyrir mig. Því það hefur
gert mig að betri manneskju. Þús-
und kossar og faðmlög elsku
mamma mín.
Hún mamma mín fæddist og ólst
upp á Akureyri við mikið ástríki
ömmu og afa. Hún var í
píanónámi í Tónlistarskóla Akur-
eyrar en þegar námi lauk þar lá
leiðin suður til Reykjavíkur til
Hermínu frænku til að læra meira.
Fljótlega kynntist hún pabba og
ástin blómstraði frá fyrstu stundu,
þau hófu búskap og urðum við börn-
in þeirra fimm.
Mikið var að gera á barnmörgu
heimili eins og gefur að skilja en
mamma fór í gegnum allt á sínu
yndislega jafnaðargeði og elsku.
Hún tók þátt í því sem við vorum að
gera og lagði ríka áherslu á að hvert
og eitt okkar fengi að njóta sín. Eft-
ir að við fluttum í Kópavoginn og öll
börnin voru komin í skóla fór hún að
vinna utan heimilisins við ýmis
verslunarstörf. Samband okkar
mömmu var mjög sterkt, þegar ég
hringdi eða kom brást það ekki að
hún sagði: Ég var einmitt að hugsa
til þín og ætlaði að fara að hringja.
Hélst þessi orka á milli okkar allt til
enda. Við fundum alltaf fyrir henni
og töldum okkur lánsamar. Það
verður erfitt og skrítið þegar ég
geri mér grein fyrir tóminu.
Hún mamma mín var besta amma
í heiminum, hún var alltaf svo blíð
og góð og gaf svo mikið af sér. Þeg-
ar ég horfi til baka á lífshlaup móð-
ur minnar þá sé ég hversu lánsöm
við höfum verið að hafa fengið að
vera henni samferða. Hún mamma
var alltaf jákvæð og valdi að sjá að-
eins það góða í hverjum manni. Allt-
af svo blíð og góð. Ég bið til guðs að
hann gefi okkur öllum styrk til að
takast á við sorgina sem umvefur
okkur núna.
Þín elskandi dóttir, mamma mín.
Sigríður Ólafsdóttir (Sirrý).
Elsku Agnes tengdamóðir mín, ég
vil þakka þér fyrir allt og vitna í bók
sem þú gafst mér, sem ég les mikið,
„Ég er innra með þér“.
Dagurinn þinn 19. nóvember:
Það er ekki nauðsynlegt að þú prófir og
finnir út úr öllu í lífinu sjálfur eða reynir
að stýra því. Það sem þú þarft að gera er
að fylgja hljóðlega og í trausti leiðbein-
ingum Mínum sem þú færð í þögn. Sumar
mannverur heyra rödd Mína greinilega;
aðrar fara eftir innsæinu; sumum mann-
verum er leiðbeint í gegnum það sem þær
gera. Ég vinn á marga vegu en allir munu
vita þegar Ég ER við stjórn, því merki
kærleikans og sannleikans verða augljós í
öllu. Þegar leiðbeiningum Mínum er hlýtt
muntu sjá undur eftir undur gerast og þú
sérð hönd Mína í öllu. Þú gerir þér grein
fyrir að þú sjálfur gætir ekki kallað fram
þessi undur, að í reynd er það Ég sem
vinn í þér. Þú munt gefa Mér heiðurinn
dýrðina og eilífar þakkir. Viðurkenndu
ávallt hvaðan viskan, kærleikurinn og
skilningur þinn kemur; þaðan sem lífið
sjálft kemur. Ég ER Allt í Öllu og líf þitt
er í Mér. Við erum eitt.
Þín tengdadóttir
Fríða.
Amma, elsku besta amma mín.
Mér þykir ótrúlega vænt um þig,
amma. Sjáðu, amma, ég notaði ótrú-
lega en ekki ógeðslega, eins og þú
kenndir mér, amma.
Amma, þú hefur alltaf verið og
munt ávallt verða mín fyrirmynd.
Elsku amma.
Ég man, amma, hvað það var
gaman í heimsókn hjá ykkur afa.
Alltaf nóg fyrir stafni og alltaf nóg
að borða.
Ég man, amma, hvað þú varst
alltaf góð við mig, amma, þó svo að
ég færi í fýlu eða væri óþæg. Amma,
ég sé það núna að þú barst virðingu
fyrir mér og amma, ég bar sko virð-
ingu fyrir þér.
Elsku amma.
Ég man, amma, hvað okkur
frændsystkinunum þótti gaman hjá
þér, amma. Ég man sérstaklega eft-
ir þeim stundum sem ég, þú og
Svana frænka áttum saman.
Manstu amma, amma manstu
hvað ég var mikil mömmustelpa,
hversu mikla heimþrá ég fékk,
amma. Ég vona að það hafi ekki
sært þig, amma, ég bara saknaði
mömmu. Ég sakna þín núna, amma.
Amma, þú fékkst mig samt alltaf til
að sofna og líka þegar ég var með
tárin í augunum, amma. Ég man,
elsku ljúfa amma, þegar þú söngst
mig í svefn. Amma, þú söngst ávallt
Sofðu unga ástin mín. Amma, ég
ætla að syngja þetta lag fyrir mín
börn og barnabörn.
Elsku amma. Ég man, amma,
hvað ég róaðist þegar ég heyrði
ljúfu tónana þína, elsku amma. Ég
hjúfraði mér að þér, amma, og hélt í
mjúka hvíta ullarteppið ykkar afa.
(Rúmteppið, manstu, amma).
Amma manstu, manstu amma,
eftir stóru sögubókinni, við lásum
hana oft, amma. Mikið var það
skemmtilegt.
Elsku amma.
Manstu amma, amma manstu eft-
ir Frissa fríska möffinskökunum
okkar? Mér fannst við vera svo
ótrúlega sniðugar, amma. Amma
manstu líka þegar við misstum
eggjaskurnið ofan í deigið og fund-
um það ekki? Og amma, manstu
hvað við hlógum þegr við kíktum
inn í ofninn stuttu síðar og sáum
eggjaskurnið standa upp úr einni
kökunni, amma? Við eigum svo
margar góðar baksturssögur og
minningar, amma.
Amma, ég man þær góðu stundir
á Reynisvatni þó svo þær hafi ekki
verið margar, amma. Ég veit hvað
þér þótti gaman að veiða, amma.
Amma, ég ætla að fara að veiða fyr-
ir þig í sumar. Amma ég man vel
eftir píanóspili. Þú varst svo flink á
píanó, amma. Ég kann ekki á píanó
svo ég get ekki spilað fyrir þig,
amma, en ég get sungið fyrir þig og
það ætla ég að gera, elsku amma.
Amma, elsku amma, einhvern
daginn þegar minn tími er kominn
eigum við eftir að upplifa allar þess-
ar stundir aftur, amma. Það er mín
ósk, amma.
Ég sakna þín, amma, en það sem
huggar mig eru þessar minningar af
þér, þessar ljúfu góðu minningar af
þér amma. Þær eiga eftir að lifa í
hjarta mínu amma. Alltaf.
Amma, elsku amma.
Þín
Agnes Ólöf.
Agnes Guðný
Haraldsdóttir
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. JÚNÍ 2007 41
Brosið þitt, hlýr faðmur
þinn, mjúkar hendur þínar,
umhyggjusemi þín, jákvæði
og gleði.
Takk fyrir góðar stundir
elsku besta amma og
langamma.
Guð blessi þig.
Þín,
Björg Kristín, Sig-
urgeir Árni og Ægir
Frímann.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bilum
- mælt í Tools/Word Count). Ekki er
unnt að senda lengri grein.
Minningargreinar