Morgunblaðið - 01.06.2007, Blaðsíða 44

44 FÖSTUDAGUR 1. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ólöf Lilja Sig-urðardóttir
fæddist í Keflavík
14. júlí 1921. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
laugardaginn 26.
maí síðastliðinn.
Foreldrar Lilju
voru Sigurður Sig-
urðsson, vélstjóri í
Keflavík, af Garðs-
hornsætt, f. í Kefla-
vík 13.7. 1895, d.
21.2. 1984 og kona
hans Guðbjörg
Brynjólfsdóttir, f. í Vatnahjáleigu
í Landeyjum 22.10. 1897, d. 8.1.
1980. Systkini Lilju eru Marteinn
Brynjólfur, f. 24.7. 1923, Guðrún
Sigríður, f. 28.4. 1925, d. 2004,
f. 17.11. 1953, búsettur í Kefla-
vík. 3) Kristín Ása, f. 12.5. 1957,
gift Stefáni Atla Þorsteinssyni, f.
18.5. 1956, búsett í Keflavík.
Börn þeirra eru: Birgitta Ösp, f.
16.5. 1982, í sambúð með Pétri
Óla Samuelsen, búsett í Dan-
mörku. Lilja Björk, f. 17.3. 1988,
í sambúð með Michael James
Carroll, búsett í Keflavík og Dav-
íð Freyr, f. 23.6. 1991. Sonur
Lilju og Kristjáns Alexanders
Helgasonar, uppeldissonur Dav-
íðs, er Þórður, f. 30.12. 1942,
kvæntur Unni Þorsteinsdóttur, f.
24.12. 1945, búsett í Keflavík.
Dætur þeirra eru: Lilja (óskírð),
f. 21.9. 1963, d. 22.9. 1963 og
Lovísa, f. 14.5. 1965, í sambúð
með Birni Skorra Ingólfssyni, bú-
sett í Garðabæ. Dætur Lovísu og
fyrrum eiginmanns hennar,
Hjálmars Þrastar Péturssonar,
eru Unnur Lára, f. 2.1. 1995 og
Hjördís Lilja, f. 4.3. 1996.
Útför Ólafar Lilju fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Friðrik Hafsteinn, f.
27.4. 1929, d. 1993
og Gunnlaugur
Kjartan, f. 15.3.
1931.
Lilja giftist 10.
maí 1947 Ásmundi
Davíð Gíslasyni sjó-
manni, f. í Hafn-
arfirði 14.9. 1923, d.
28.11. 1978. Börn
þeirra eru: 1) Sig-
urður, f. 5.8. 1947,
búsettur í Keflavík.
Sonur hans og Ingi-
bjargar Jóhannes-
dóttur er Jóhannes Þór, f. 6.10.
1968, í sambúð með Huldu Ólafs-
dóttur, f. 7.7. 1967, búsett í Vest-
mannaeyjum, sonur þeirra er
Davíð Már, f. 20.5. 1999. 2) Gísli,
Við leiðarlok er mér er bæði ljúft
og skylt að minnast elskulegrar
tengdamóður minnar, Lilju, nokkr-
um orðum.
Lilja fæddist í Keflavík og ól þar
mestan sinn aldur. Að skólagöngu
lokinni, sem lauk með fullnaðar-
prófi, sem hún stóðst með prýði,
tók lífsbaráttan við. Til að byrja
með vann hún ýmis almenn störf,
sem algengust voru á þeim tíma.
Síðan eftir að börnin komust á legg
vann hún í nokkur ár við fisk-
vinnslu og síðan óslitið í ein 22 ár í
flugeldhúsi Loftleiða/Flugleiða á
Keflavíkurflugvelli, allt þar til hún
lét af störfum 67 ára gömul. Lilja
var dugleg og samviskusöm við allt
sem hún tók sér fyrir hendur og
þótti góður starfskraftur. Aldrei
heyrði ég hana kvarta þótt oft á
tíðum væri vinnudagurinn bæði
langur og strangur og eftir vinnu
tækju við húsmóðurstörfin, en
Lilja var góð og samviskusöm hús-
móðir og með afbrigðum hreinleg
og snyrtileg.
Tengdamamma hafði gaman af
hannyrðum og þá sérstaklega
prjónaskap og hekli. Ég gleymi því
aldrei hvað kjóllinn sem hún hekl-
aði á hana dóttur okkar var fal-
legur, fyrir utan margar aðrar flík-
ur sem hún gerði. Eftir að sjón
hennar fór að versna naut hún þess
í ríkum mæli að stytta sér stundir
við prjónaskap. Ekki er að efa, að
oft hljóta dagarnir að vera langir
hjá þeim sem sitja einir í myrkrinu
og geta hvorki lesið né horft á
sjónvarp. Mér þótti oft með ólík-
indum hvað hún gat gert, miðað við
líkamlegt ástand. Meðan sjónin var
í lagi naut Lilja þess að lesa góðar
bækur, en í seinni tíð var þjónusta
Blindrabókasafnsins vel þegin
dægrastytting.
Lilja hafði mjög gaman af að
spila á spil og hefur það fylgt af-
komendum hennar til dagsins í
dag, enda amman óþrjótandi að
kenna barnabörnunum og lang-
ömmustelpunum Unni Láru og
Hjördísi Lilju að spila, en það
hjálpaði, að hún hafði örlitla hlið-
arsjón. Hér á árum áður var oft
tekið í spil með vinum og kunn-
ingjum og þá oft spilað langt fram
á nætur og þá oftast canasta.
Ferðalög voru í miklu uppáhaldi
hjá Lilju og ferðaðist hún ásamt
Davíð tengdapabba allmikið bæði
innanlands og utan, meðan hans
naut við. Oft var farið til Ameríku,
þar sem Gústa systir Davíðs bjó.
Eftir að Davíð féll frá, aðeins 55
ára gamall, hélt Lilja áfram að
ferðast og fór meðal annars í
heimsreisu með fjölda St.
Georgsskáta og tvær ferðir fór hún
með okkur hjónum til að heim-
sækja dóttur okkar, er þá var við
háskólanám í Bandaríkjunum.
En nú er hún tengdamamma far-
in í sína hinstu ferð og kemur ekki
til baka eins og alltaf áður. Þrátt
fyrir mikinn söknuð og trega
gleðst ég í hjarta mínu yfir því að
hún skuli nú laus við þrautir og
vanlíðan, en síðustu dagar fyrir
andlátið voru henni afar erfiðir.
Kæra tengdamamma, þau eru mér
huggun í harmi orðin sem þú hvísl-
aðir veikum rómi á dánarbeði þín-
um, að það hafi alltaf verið svo gott
á milli okkar, þín og mín, þinnar
einu tengdadóttur, og við þökk-
uðum hvor annarri fyrir öll okkar
góðu og hnökralausu samskipti í
lífinu.
Um leið og við kveðjum elsku-
lega tengdamóður og móður biðj-
um við Guð að varðveita sálu henn-
ar og óskum henni góðrar ferðar
inn í ljósið til dótturinnar okkar
ungu, tengdapabba og annarra lát-
inna ástvina. Hafðu þökk fyrir allt
og allt.
Þín tengdadóttir og sonur
Unnur og Þórður.
Elsku mamma, nú er komið að
kveðjustund. Ég er ekki einungis
að missa móður mína heldur líka
mína bestu vinkonu. Í gegnum alla
okkar tíð höfum við verið einkar
samrýndar og ég gat alltaf leitað
til þín og alltaf áttirðu svar.
Minningarnar sem við eigum um
þig eru margar og skemmtilegar,
eins og þegar börnin mín voru að
fæðast og þú varst alltaf tilbúin að
aðstoða okkur og þau nutu hverrar
stundar með þér. Við vorum alltaf
velkomin til þín og oft var ýmislegt
brallað, eins og að spila eða baka.
Elsku mamma, nú veit ég að þér
líður betur og pabbi hefur tekið vel
á móti þér og þakka þér fyrir að
hafa alltaf verið mér við hlið – ver-
ið þú sjálf, en þó alltaf hluti af mér.
Takk fyrir elsku mamma,.
Þín dóttir
Kristín Ása.
Elsku amma, mig langar að
kveðja þig með nokkrum orðum í
hinsta sinn. Þér var ekki fisjað
saman. Þú varst mjög dugleg,
sjálfstæð og vönduð kona. Hafðir
þá eiginleika til að bera sem gerðu
mann stoltan af því að vera barna-
barn þitt. Þú passaðir ávallt orða-
lag þitt og hátterni í minn garð og
fjölskyldunnar og umgekkst okkur
öll af mikilli virðingu og ástúð. Það
sama átti við um samskipti þín og
mömmu, þið báruð gagnkvæma
virðingu hvor fyrir annarri og ykk-
ur varð aldrei sundurorða.
Amma mín, ég veit að líf þitt var
ekki alltaf dans á rósum. Afi lést
fyrir aldur fram, fyrir tæpum þrjá-
tíu árum. Þú hélst áfram þínu lífi
og hafðir m.a. þann dug og sjálf-
stæði til að bera, að drífa þig í
heimsreisu með góðum hópi fólks
úr skátunum. Heimsreisur voru
ekki algengar í þá tíð. Ef ég man
rétt þá var sjónin þín farin að
versna á þessum tíma og þú vildir
nota tækifærið til þess að sjá heim-
inn betur og ferðast til fjarlægari
landa áður en þú yrðir blind. Sjálf-
stæði þitt var slíkt, að ég upplifði
þig aldrei eins og blindan einstak-
ling. Það tók þó óneitanlega á þig
að þurfa að hætta að keyra og geta
ekki lesið þér til dægrastyttingar.
Þú varst mikill lestrarhestur.
Ég er mjög þakklát fyrir að hafa
haft tækifæri á að alast upp í Ás-
garðinum með ykkur afa. Þú og afi
byggðuð Ásgarð 12 og mamma og
pabbi Ásgarð 6. Ég var tíu ára
þegar við fluttum í Ásgarðinn og
naut félagsskaparins við ykkur út í
ystu æsar. Við gerðum handavinnu
saman, bökuðum, spjölluðum og
spiluðum mikið á spil. Skemmtileg-
ast var þegar Stína og strákarnir
tóku slag með okkur. Sérstaklega
man ég eftir því þegar þú kenndir
mér púðasauminn þinn, sem þú
drýgðir tekjur heimilisins með. Við
saumuðum saman tvo fallega hvíta
púða úr loðnu efni á rúm mömmu
og pabba. Mér þótti mikið til þess
koma. Púðarnir þínir voru einstak-
lega fallegir og vinsælir.
Tíminn í Ásgarðinum lagði líka
grunninn að góðum stundum í
seinni tíð. Mér fannst yndislegt að
fá þig í heimsókn, ásamt mömmu
og pabba, til Ameríku árið 1991
þegar ég útskrifaðist úr háskól-
anum í Ohio. Það var líka mjög
tómlegt þegar þið voruð farin yfir
til Gústu frænku í Pennsylvaníu,
en ég jafnaði mig fljótt.
Ég er ekki síður þakklát fyrir
allar stundirnar sem þú hefur gefið
Unni Láru og Hjördísi Lilju. Stelp-
urnar eiga eftir að búa vel að þeim
og muna eftir þér alla tíð.
Elsku amma, söknuðurinn til þín
er mikill, en við eigum margar
yndislegar minningar, sem eiga
eftir að ylja okkur um ókomna tíð.
Þú manst hvað ég sagði við þig
þegar ég var að kveðja þig, ég
elska þig elsku amma mín. Guð
blessi þig og varðveiti.
Þín
Lovísa.
Elsku amma Lilja, af hverju þarf
lífið að taka enda? Það að deyja er
partur af lífinu, sem flestum þykir
erfitt að komast í gegnum, að þurfa
að læra að lifa án einhvers sem
maður elskar. En því miður er
þetta er einn af fáum hlutum, sem
við fáum ekki breytt.
Og núna sit ég hér og skrifa þér
kveðjubréf, elsku amma. Ég gæti
skrifað heila bók um allar góðu
minningarnar, sem eftir sitja. Eins
og þegar ég missti fyrstu tönnina
mína hjá þér eða þegar þú gafst
mér fyrstu skíðin mín, það var nú
góður dagur. Þú komst mér þvílíkt
á óvart þá, ég átti bara að koma
með þér að hjálpa þér að hengja
upp þvottinn þinn, en þú sagðist nú
aðeins þurfa að stoppa í Sportbúð
Óskars og þar voru keypt skíði. Þú
hefur alltaf verið svo gjafmild, og
skipti þá engu máli hvort það var
ís, ást, tími eða brjóstsykur og ég
gæti lengi talið. En núna breytist
allt eftir að þú ert farin. Við þurf-
um að læra að lifa án þín og það er
ekki auðvelt eftir að maður er bú-
inn að eiga svona yndislega ömmu.
En ég veit að þú ert í góðum hönd-
um núna, afi loksins búinn að fá
þig til sín.
En elsku amma, takk fyrir allt.
Ég er rosalega glöð þegar ég
hugsa til baka, fyrir allt sem ég hef
upplifað með þér. Við áttum góða
kveðjustund og ég meinti hvert
einasta orð. Við verðum dugleg og
sterk og við pössum uppá mömmu,
ég lofa því. En hvíldu í friði elsku
besta amma. Nú kveð ég þig amma
með uppáhalds bæninni minni,
bæninni sem við fórum alltaf með
saman.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Þín
Birgitta Ösp.
Elsku amma Lilja, ég trúi því
ekki enn að þú sért farin. Eftir allt
sem við höfum átt saman er erfitt
að líta fram í tímann án þín. Sagt
var við mig: „Lilja, það er enginn
endir, aðeins nýtt upphaf,“ sem
hefur huggað mig mikið á þessum
erfiðu stundum.
Síðastliðinn laugardag sat ég í
húsbóndastólnum uppgefin og dof-
in eftir að hafa heyrt fréttirnar að
þú værir farin. Þá runnu yfir mig
minningar sem ég og þú eigum
saman og þær eru sko ekki fáar.
Alla mína grunnskólagöngu endaði
dagurinn hjá þér, þar sem við spil-
uðum Svarta-Pétur eða þú last fyr-
ir mig Gilitrutt. Ég vil fá að þakka
þér fyrir alla þá visku og ást sem
þú hefur gefið mér. Þú hefur verið
mín stoð og stytta og alltaf hef ég
getað treyst á þig. Aldrei hefur þú
dæmt mig fyrir mistök sem ég
gerði, heldur leitt mig frá þeim. Ég
er mjög þakklát fyrir allt sem við
höfum átt saman og á mjög erfitt
með að trúa að það sé ekkert eftir.
Því meira sem þú átt í þessu lífi,
því meiri líkur eru til þess að þú
glatir einhverju.
Takk fyrir allt elsku amma.
Þín nafna,
Lilja Björk.
Elsku amma Lilja. Eitt það sem
stendur upp úr æsku minni ert þú
amma mín. Ég man hvað mér
fannst gott að geta komið heim til
þín eftir skóla og fengið mér eina
morgunkornsskál og einn ís. Eftir
það allt spiluðum við ólsen alveg
þangað til mamma kom og sótti
mig. Ég man að það varst þú sem
kenndir mér öll spilin sem ég kann
og er það eitt sem stendur upp úr,
en það er marías. Við spiluðum það
oft og mörgum sinnum og nú sein-
ast í byrjun maí. Ég man líka eftir
einni afmælisgjöf sem þú gafst
mér, það var hermaður sem gat
skriðið um gólfin. Ég man að ég
vildi hann meira en allt annað og
þá komst þú til bjargar og gafst
mér einn.
Ég man líka hvað mér fannst
gaman þegar þú kallaðir mig
herramann þegar ég stóð upp og
opnaði dyrnar á bílnum fyrir þér.
Þú verður alltaf föst minning í
hjarta mínu og huga, sama hvert
ég fer. Þú ert besta amma sem
nokkur maður getur hugsað sér.
Ein dýrmætasta eign manns er
vissan um að hafa lifað vel og er ég
nokkuð viss um að þú hefur lifað
lífi þínu til fulls.
Hamingjan felst í því að gera sér
ljóst, að mesti missir okkar í lífinu
er í rauninni það, sem við leyfum
að deyja innra með okkur á meðan
við erum enn á lífi, en ekki dauðinn
sjálfur.
Þinn
Davíð Freyr.
Elskur amma Lilja, okkur syst-
urnar langar að þakka þér fyrir all-
ar skemmtilegu stundirnar sem við
áttum saman. Fyrir skemmtilegu
Þorláksmessuskötuboðin á Aðal-
götunni. Fyrir allar vísurnar og
sögurnar þegar að við vorum litlar,
fyrir spilamennskuna, „gæðaskap-
ið“ og allan góða brjóstsykurinn
sem var á vísum stað þegar að við
komum í heimsókn. Við eigum alla
fallegu hlutina, sem þú prjónaðir,
til þess að minna okkur á þig.
Elsku amma, okkur langar að
kveðja þig með lítilli bæn sem við
förum með á hverju kvöldi:
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gjörðu svo vel og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
(Höf. ók.)
Guð geymi þig og við elskum
þig.
Langömmustelpurnar þínar,
Unnur Lára og Hjördís Lilja.
Elsku amma mín, nú ertu komin
til Guðs. Nú líður þér vel og ert
laus við alla verkina sem hrjáðu
þig. Þú varst svo góð amma. Alltaf
að gefa mér og okkur fjölskyldunni
eitthvað fallegt. Þú varst svo góð
við alla. Ég veit að þú ert núna hjá
afa Davíð. Ég fékk aldrei að kynn-
ast honum en ég á fallega mynd af
honum og mamma og pabbi hafa
sagt mér að hann hafi verið svona
góður eins og þú. Ég er ánægður
að heita Davíð eins og hann. Takk
fyrir að halda á mér þegar prest-
urinn gaf mér það nafn, elsku
amma. Við mamma fundum fallegt
ljóð handa þér. Guð blessi þig og
minningu þína alla tíð, elsku amma
mín.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Þinn
Davíð Már Jóhannesson.
Ólöf Lilja
Sigurðardóttir
Elsku afi okkar.
Við þökkum þér fyr-
ir allar þær stundir
sem við áttum saman í reykhúsinu
og fjárhúsinu. Þú leyfðir okkur oft að
sofa í afaholu ef það reyndist erfitt
að sofna. Við minnumst ætíð allra
búkollusagnanna sem voru breyti-
legar eftir hverri frásögn, góðu há-
karlabitanna sem þú kenndir okkur
að borða og allra spilanna sem þú
spilaðir við okkur og söngst litlu vís-
una fyrir okkur.
Leikur sér í ljósinu
lítill ungi á vatninu
en í gula grasinu
gráa fallna sefinu
ungar álftir kvaka
bí bí og blaka.
Kristján Benediktsson
✝ Kristján Bene-diktsson fæddist
á Hólmavaði í Að-
aldal 15. apríl 1923.
Hann lést 12. maí sl.
á öldrunardeild
Heilbrigðisstofn-
unar Þingeyinga.
Jarðarför Krist-
jáns fór fram frá
Neskirkju í Aðaldal
19. maí sl.
Elsku besti afi, við
söknum þín. Hvíl þú í
friði.
Margrét og
Helga Sigurveig
Jóhannsdætur.
Sérhvert okkar rann frá
landsins rótum,
römm er sú taug og engum
fært að slíta.
Allir að lokum yfir veginn
líta,
einhvern dag síðasta
fiskinn veiða hljótum.
Laxá sem rennur eftir úfnum grjótum,
alltaf svo gjöful, trygg og þrungin krafti.
Þó að hún verði að lúta landsins hafti
líður hún staðföst fram að dægramótum.
Þannig var Kristján, kotroskinn og
hress,
karlmenni, hjálpfús, sannur
byggðarhlynur,
ég hefi betri fáa fyrirhitt.
Á kveðjustund ég knúinn er til þess,
kærlega þakka gamlar stundir vinur.
Þetta blað skal því lagt á leiði þitt.
Hilmir Jóhannesson.