Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 78

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 78
70 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN STÓR STEINSUGA í gær (14. febr. 1940) barst mér fiskur úr Keflavík og fylgdi sögunni að það væri hafáll. Engar upplýsingar fylgdu þessari sendingu, og var ekkert sagt um hvenær fiskurinn hefði náðst eða hvernig. Þykir mér líklegt, að hann hafi sogið sig fastan á þorsk, eða jafnvel bát, því hann var alveg óskaddaður og hefur því varla fundizt rekinn. Þá hefur hann hlotið að nást dagana 10.—13. febr., því að nýr var hann einnig, er hann barst í mín- ar hendur. Þetta var enginn hafáll, heldur steinsuga (Petro- myzon marinus). Frá öllum íslenzkum fiskum er steinsugan auðþekkt á þessu: 1) Hún er löng og sívöl eins og áll. 2) Tveir smáir bakuggar fyrir aftan miðjan hrygginn, sá aft- ari stærri og vaxinn við sporðuggann að aftan. 3) Þegar munnurinn er lokaður er hann eins og aflöng rifa neðan á höfðinu, en séu rendur rifunnar teygðar í sundur kemur í ljós kringlótt skál hringinn í kring- um munninn og er hún að innan alsett sterkum, b rú n u m ,,hornnöbbum“. 4) Tálknlok eru engin (sbr. t. d. þorsk), en fyrir aftan hvort auga eru 7 útstreymisop, sem liggja í röð aftur og dálítið niður á við. Steinsugan er all-algeng hér við land og hef ég séð eina áður í Keflavík (marz 1931). Um stærð á þeim, sem hér hafa veiðzt áður, veit ég ekki, en vanaleg fullorðinsstærð í norðlægum höf- um mun vera 60—75 cm. En þessi var 82 cm (hryggna með lítt þroskuðum hrognum) og efa ég, að hér hafi nokkurn tíma sézt stærri. Annars kvað steinsugan geta orðið upp undir metra á lengd, þótt eigi sé það talið fullvíst, en sú stærsta, sem náðst hefur við Norðurlönd, var 871,4 cm, ,eða aðeins 51,4 cm lengri en þessi. Steinsugan dregur nafn sitt af því, hvernig hún beitir sogskál þeirri, kringum munninn, sem áður er getið. Hún sýgur sig fasta á aðra fiska og er jafnvel haldið, að hún eti út úr þeim stykki eða blátt áfram grafi sig inn í þá. En hvað sem því líður, þá er það víst, að hún lætur aðra fiska flytja sig (sbr. það, sem sagt var um dvalfiskinn í Náttúrufr. f. á., bls. 123—124), þegar hún
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.