Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 21

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
13
ar með blendingi af lauf- og barrtrjám með fjölbreyttum lág-
gróðri, oft og tíðum einnig hreinir barrskógar. Hann ,er tíður í
kjarri vöxnum skógarjöðrum eða skógarrjóðrum og í kjarri í
kringum vötn og tjarnir, ennfremur í trjágörðum og unggreni-
lundum. Aðalfæða hettusöngvarans er skordýr og skordýra-
lirfur og svo ýmiskonar ávextir og ber. Hreiðrið er frekar óvönd-
uð karfa úr grasstráum, stönglum, skófum og jurtaull, oftast
fóðruð innan með hrosshári. Það er venjulega í lítilli hæð frá
jörðu (innan við 1 m), í allskonar kjarri, berjarunnum eða öðr-
um lággróðri og oft í lágvöxnu unggreni eða öðrum trjám. Egg-
in eru 4—6, oftast 5, mjög breytileg að lit, oftast þó græn- eða
brúnhvít með öskugráum blettum og brúnrauðleitum eða græn-
brúnum dílum, stundum nærri einlit. Hettusöngvarinn verpir
tvisvar á sumri og foreldrarnir liggja á eggjunum til skiptis.
Útungunartíminn er 13—14 dagar. Hann er með beztu söng-
fuglum í Evrópu og margir telja, að aðeins næturgalinn taki
honum fram hvað það snertir.
5. Dílaþröstur (Turdus dauma aureus Holandre).
Ham af fugli þessum hefir Jóhannes Sigfinnsson, Grímsstöð-
um við Mývatn, sent mér. Hann fannst við túngirðinguna á
Grímsstöðum 14. okt. 1939. Hafði hann flogið á girðinguna, og
var svo meiddur, að hann gat ekki flogið. Fugls þessa hefir
aldrei orðið vart hér á landi áður.
Dílaþrösturinn er stór og sérkennilegur þröstur, sem er auð-
þekktur frá öðrum ættingjum sínum. Að ofanverðu er hann all-
ur með áberandi svörtum dílum á gulbrúnum grunni, en að neð-
an er hann með svörtum dílum á hvítum grunni. Á framanverð-
um hálsi og á bringu er gulleitur blær. Á miðjum vængnum
neðanverðum er gulhvítt band, sem myndast af blettum með
sama lit á innfönum flugf jaðranna. Flugf jaðrirnar eru annars
dökkbrúnar með gulbrúnum útjöðrum. Handþökurnar eru svart-
yddar og mynda svart band á vængnum ofanverðum. Ytri stél-
fjaðrirnar meira eða minna hvítyddar. Stélfjaðrirnar eru 14
(þó ekki á öllum undirtegundum), en á öllum öðrum þröst-
um 12. Nef brúnt, neðri skoltur gulleitur við rótina. Fætur ljós-
brúnleitir ,eða brúnholdlitaðir. Stærð: Vængur: karlf. 155—
164, kvenf. 154—167, stél 112—118, nef 27—31, rist 35—39
mm. Mál Grímsstaðafuglsins voru þessi: Heildarl. 298, vængur