Orðlaus - 28.08.2004, Blaðsíða 22

VIÐ
MÆLUM
MEÐ
Ljósahátíð í Keflavík
Nú fer að koma að Ljósahátíð í
Keflavík sem er þeirra svar við
menningarnótt Reykjavíkur. Hún
hefur verið haldin hátíðleg síðustu
fimm ár þar sem Keflvíkingar og
vinir þeirra fjölmenna í baeinn
til að taka þátt í þeim fjölmörgu
uppákomum sem í boði eru.
Hátíðin stendur yfir dagana 2.-5.
september og hvetjum við alla til
að kíkja á hana.
Indí dagar
Nú standa yfir Indí dagar í
Háskólabíói og verða til 9.
september. Á hátíðinni eru sýndar
tíu bandarískar heimildamyndir.
Á meðal þeirra er myndin „Super
Size Me" sem hefur vakið mikil
viðbrögð út um allan heim. Þar
sést hvernig skyndibitakeðjurnar
eyðileggja líf og líkama fólks með
feitu faeði. Það kostar 800 kr. á
myndirnar.
Spákona
Á mánudögum milli kl. 20 og 22
er spákona á Prikinu. Er eitthvað
betra á mánudögum en að láta
spá í framtíðina eftir bömmer
helgarinnar? Það kostar 500 kr. og
tekur um hálftíma að láta spá fyrir
sér en hún spáir í Tarrot og segir
þér allt um það sem framtíðin á
eftir að bera í skauti sér. Það má
enginn missa af þessu.
Listaverk eða ekki í
tjörninni!
Það hafa kannski margir tekið
eftir teiknimynd af lunda með
svuntu og skuplu í miðri tjörninni
í Reykjavík. Já ... list eða ekki? Það
verður hver að dæma fyrir sig. Er
Reykjavíkurborg á eiturlyfjum
myndu margir spyrja sig að en
þetta er eitt það skrítnasta verk
sem hefur verið sett upp. Fara
skattpeningarnir okkar I þetta?
Við mælum með því að þið tékkið
á þessu „listaverki".
Vá, ég er ennþá í sambandi!
Kominn einn og hálfur mánuður og
þrír dagar. Tveggja mánaða metið
frá 1995 er um það bil að fara að
falla. Er samt ekki viss um að það
verði eitthvað mikið meira en
það. Hinn heppni heitir sem sagt
Kristófer og var að vinna með mér
á Sólon og er að taka sumarpróf
í lögfræðinni. Það gekk allt vel
fyrst og ég var massa skotin og er
skotin ennþá, en viss atvik hafa
samt gerst sem ég hef átt erfitt
með að hunsa.
að stama og bara: „Jú jú, ég gæti alveg
gert það.. viltu að ég noti eitthvað
sérstakt?" Vissi ekkert hvað ég átti
að gera af því að þetta kom eitthvað
svo út úr kú og ekki eins og það séu
hundrað góðar afsakanir til að grípa
til þegar þú vilt ekki flengja einhvern.
Við vorum heima hjá honum og ég
var varla búin að sleppa setningunni
þegar hann var kominn hálfur inn í
skáp að leita að einhverju. Ég sat bara
á rúminu eins og spurningarmerki í
framan þegar hann kom valhoppandi
til baka með einhvern plastbolluvönd
og rétti mér hann. Ég reyndi að láta
eins og ekkert væri eðlilegra en var
vinum sínum. Ég labbaði inn og settist
hjá þeim og var með sakleysisbrosið
og settlegu eyrnalokkana og hélt ég
væri bara í fínum málum. Kristó stóð
upp að sækja fyrir mig drykk og var
varla kominn sentimeter í burtu þegar
Balli fávitavinur hans byrjaði eitthvað
„Þannig að þú ert svona nett S og M
ha?" Ég bara „S og M hvað er það?" og
hann: „Þúst, sadó masó, nett spanking
og stemming". Ég gjörsamlega fraus
og svelgdist á þótt ég væri ekki einu
sinni að drekka neitt. Þeir alveg
trylltust úr hlátri og mig langaði að
hlaupa í sjóinn. Kristó kom til baka
arfahress með bjór og fór strax að
Eg sat bara á rúminu eins og spurningarmerki í framan þegar
hann kom valhoppandi til baka með einhvern plastbolluvönd og
rétti mér hann
Það fauk svo í mig að ég sá gjörsamlega rautt og rauk út. Ég var
síðan hlaup-grenjandi yfir Austurvöll þegar ég endaði í fanginu á
einhverjum gæja
Þegar ég hitti vini hans fyrst þá voru
þeir massa leiðinlegir við mig og
honum var alveg sama. Það fór alveg
villt í taugarnar á mér og síðan núna
um daginn kom annað upp á. Sko,
þetta á eftir að hljóma nett vírd ...
en Kristó fór eitthvað að ýja að því
við mig um daginn að hann væri
soldill rassamaður. Ég hélt að hann
væri að tala um að hann væri fyrir
kvenmannsrassa og pældi mikið í þeim
og mér fannst það bara í lagi. Er alveg
með fínan rass í „shock ups"... Svo
einhvern veginn gufaði þessi umræða
upp, þangað til um daginn. Þá vorum
við að kela og allt var að gerast og þá
allt í einu flengdi hann mig! Ekkert
fast eða neitt en þetta var samt frekar
skrýtið. Ég ákvað að haga mér eins
og fullorðin manneskja og lét eins og
þetta hefði ekki gerst og reyndi að
leiða leikinn í aðra átt, en hann hélt
áfrsm að reyna og horfði síðan á mig
meó einhverju aulabrosi. Ég brosti
bara til baka og spurði hvort hann
vildi nudd en þá kom hann með alveg
gullna setningu: „Finnst þér þetta ekki
gott? Ég nebbla er soldið svona fyrir
smá spank og var að pæla hvort þú
vildir þú veist... við mig?" Já fokk, ég
dó næstum því á staðnum og brosið
fraus svona nett. Ég gat ekki annað
en fengið aulahroll þegar hann sat
þarna allsber með brosið að vona að
ég myndi flengja hann. Ég fór eitthvað
á mörkunum að springa úr hlátri eða
fara að grenja. Af hverju getur ekkert
gengið eðlilega fyrir sig hjá mér? Svo
kom frekar vandræðaleg bið þangað
til að hann lagðist á magann og sagðist
vera reddý þannig að ég flengdi hann,
ekkert fast og bara einu sinni. Vá hvað
þetta gerði ekkert fyrir mig, mér leið
eins og ég væri að leika í einhverri
ömurlegri hollenskri klámmynd!
Þetta var allt svo skrýtið þannig að
ég lét bara eins og þetta væri komið
og stóð upp og fór að klæða mig í.
Hann settist upp og ég held að hann
hafi alveg skilið að ég var ekkert að
meika þetta. Síðan sagðist ég vera
orðin of sein í klippingu og klappaði
honum á hausinn. Ég staulaðist
einhvern veginn fram og leið eins
og ég væri á eiturlyfjum. Ég hringdi
í Hildi hálflítil í mér og sagði henni
hvaða dramatísku atburðir hefðu átt
sér stað. Hún gjörsamlega trylltist
úr hlátri og eiginlega ég líka og við
ákváðum að halda neyðarfund á
Shanghai og plana framhaldið. Eftir
að hafa misnotað herfilega þetta fína
all-you-can-eat hlaðborð og grenjað
úr hlátri yfir bolluvendinum ákváðum
við að það yrði lang best að hunsa
þetta bara og hugsanlega reyna að
losna við þennan vönd. Um kvöldið
fór ég að hitta Kristó á Brennslunni
þar sem hann var með einhverjum
segja einhvern leiðinda brandara. Ég
bað hann aðeins að tala við mig og
Balli byrjaði eitthvað: „Úúúú, á bara að
fara að flengja strákinn ha?" Þá fattaði
Kristó hvað málið var, fór geðveikt að
hlæja og þykjast flengja sig.
Það fauk svo í mig að ég sá gjörsamlega
rautt og rauk út. Ég var síðan hlaup-
grenjandi yfir Austurvöll þegar ég
endaði í fanginu á einhverjum gæja. Ég
leit upp og sá að þar var kominn einn
af vinum Kristós. Frábært, enn einn
gæinn til að eyðileggja kvöldið. En
mér til mikillar furðu þá var hann mjög
eitthvað miður sín og var bara: „Hvað
er að?" Ég leit á hann og ég veit ekki
út af hverju en ég sagði honum það
sem hafði gerst og hann varð ekkert
smá reiður! Hann fór ekki að hlæja og
kalla mig beyglu heldur tók hann bara
utan um mig og spurði hvort ég vildi að
hann fylgdi mér heim. Ég afþakkaði og
fór strax heim og hringdi í Hildi. Hún
var að fara núna og Kristó er búinn að
hringja svona hundrað sinnum án þess
að ég svari og ég er svo lost í hvað ég
vil gera að það nær engri átt. Ég er
massa skotin í honum en núna, ég veit
ekki neitt. Af hverju í andskotanum gat
hann ekki brugðist við eins og þessi
sæti herramannsvinur sinn sem ég veit
ekki einu sinni hvað heitir?
VALA