Sagnir - 01.06.2006, Qupperneq 108

tlTTl 2(y.
árjancj ^Sajna
^Steýan tPáfsson
saj nýrce cí ínj u rjj affar
um 25. árcjanj ^Saejna.

GNIR
%?. ' w-
f
Tímarit um söguleg efni
25. árgangur Sagna.
Fræg er gamansagan af bóndanum sem undraðist hversu brösuglega gengi að koma lömbunum til slátrunar á hausti - samt færu þau í sláturhúsið á
hverju einasta ári. Saga þessi kom upp í huga ritdómara Sagna í miðjum lestri hins veglega afmælisárgangs tímaritsins. Nú er ekki ætlunin að líkja
Sögnum við blóðvöll eða sagnfræðinemum við sauðfé, í báðum tilvikum er þó sagan dæmd til aö endurtaka sig i sífellu.
Það er fátítt að sama fólkið komi að útgáfu Sagna oftar en einu sinni. Ekki er svo sem við öðru að búast. Blessunarlega tekst nefnilega flestum
sagnfræðinemum að útskrifast á endanum, auk þess sem streðið í kringum greinayfirlesturinn og harkið við að safna auglýsingum nægir til að
bólusetja flesta við frekari útgáfugrillum, í það minnsta tímabundið.
Það kann að virðast mótsagnakennt, en i stað þess að stuðla að fjölbreytileika og frumlegum eíhistökum leiðir hin sifellda endumýjun
ritstjómarhópsins til þess að Sagnir em mjög íhaldssamt blað. A hverju ári þarf ný ritstjóm að læra til verka, kljást við sömu vandamálin og
uppgötva sömu lausnimar. Hin rökrétta afleiðing þessa er sú að blaðið er keimlíkt frá ári til árs. Það er furðu lítill munur á 25. árgangi Sagna og
206 ^Saqnir 2006