Þjóðmál - 01.03.2009, Síða 76

74 Þjóðmál VOR 2009
Auðvitað þarf að geta þess að það eru ekki allir mótmælendur sem sýna
ofbeldi og yfirgang . Reyndar mjög fáir . En
samt sem áður er nauðsynlegt að staldra
við og segja strax: Ekki lengra . Bökkum og
hugsum málið .
Ofbeldi sumra mótmælenda má skýra
með ungum aldri þeirra, eiturlyfjanotkun,
glæpa fíkn eða geðveiki .
Slíkt er auðvitað ekki afsökun en skýrir
hvers vegna menn ganga um með kylfur og
brjóta bílrúður, rífa upp gangstéttarhellur
og lemja glugga eða lögregluþjóna .
En hvað skyldi skýra það þegar Hallgrímur
Helgason, þekktur rithöfundur, lemur að
ut an bíl forsætisráðherra? Tímabundin
sturlun? Það virk ar sem vörn í bandarískum
réttar dramaþáttum .
Varla . Allir vita að rithöfundinum myndi
aldrei detta í hug að berja bíl Jóns Ásgeirs,
sem á þó örugglega mun meiri þátt í hruninu
en forsætisráðherrann . Þvert á móti hefur
Hallgrímur verið ötull stuðningsmaður
útrás arvíkinganna . Það hentar þeim
auðvitað vel að beina athyglinni annað
og Baugsfeðg ar eru örugglega ánægðir að
hverfa úr sviðs ljósinu .
Ég verð dapur yfir þessu .
Ein meginskýringin á því hvernig nú er kom ið er meðvirkni fjölmiðla . Blaða­
menn gættu sín að ræða ekki mál sem voru
óþægi leg fyrir auðmenn . Sigmundur Ernir
segist „frjáls undan oki auðjöfra“ eftir 22 ár
á Stöð 2 . Frelsið öðlaðist hann þegar hann
var rekinn .
Fréttamenn tóku afstöðu með auðjöfr­
unum . Nú virðast þeir óttast skammir ef
þeir stugga við skrílnum . Fréttamenn eiga að
segja fréttir, en þeir geta vel staðið vörð um
gömlu gildin . Þess vegna eiga fréttamenn og
ritstjórar að fordæma yfirgang og ofbeldi .
Þeir eiga að fordæma virðingarleysi fyrir
lögreglunni og opinberum byggingum .
Reynt var að kveikja í Alþingishúsinu .
Auðvitað er það í óþökk alls þorra
mótmælenda . En það hefði átt að stoppa
menn strax og fyrsta egginu var kastað í
húsið .
Leikreglurnar eiga að vera skýrar . Friðsam­
leg mótmæli felast ekki í því að skemma
eignir, kveikja í bekkjum eða köplum eða
hindra stjórnmálamenn í því að komast
leið ar sinnar .
Lýðskrumið byrjar . Össuri Skarphéðins­
syni fannst mótmælin innan eðlilegra
marka . Þing mönnum VG fannst lögreglan
sýna ofbeldi . Það gengur auðvitað ekki að
þeir sem ættu að verja stofnanir lýðræðisins
tali með þessum hætti . Undarlegust er
afstaða Ögmundar Jón assonar sem er for­
maður BSRB, stéttarfélags lögreglumanna,
sem ekki kemur til varnar sínum mönnum
við skyldustörf .
Þetta er allt mjög dapurlegt .
Ekki hafa veikindi formanna flokkanna bætt ástandið . Ég varð snortinn þegar
ég sá sjónvarpsfréttirnar þar sem veikindi
Geirs og Ingibjargar voru rakin .
Þegar ég heyrði viðbrögð Harðar
Torfasonar leið mér beinlínis illa . Það var
eins og honum fyndist að Geir hefði gert
sér upp krabbamein til þess að eyðileggja
mótmælin . Af tilviljun veit ég að svörin
voru ekki svona vegna þess að Hörður hefði
verið óundirbúinn . Hann hafði sýnt svipuð
viðbrögð í símtali skömmu áður . Hvaðan
kemur þessi mannvonska?
Það er sama hvaða skoðun menn hafa á
stjórnmálamönnunum Ingibjörgu og Geir .
Enginn sómakær maður getur annað en
fundið til með þeim og fjölskyldum þeirra
þegar svona stendur á .
En ástandið hefur ýft upp hatur þar sem
samúðar er þörf . Dagfarsprútt fólk er orðið