Alþýðublaðið - 24.12.1941, Blaðsíða 8
JÓLABLAÐ
Óskum öllum félögum og velunnurum
gíeðilegra jóla
og i:
sigursæls nýjárs
með þökk fyrir gamla árið.
Alþýðuflokksfélag Hafnarf jarðar.
Kvenfélag Alþýðuflokksins.
Kvenfélagið Framtíðin.
Sjómannafélag Hafnarfjarðar.
Óskum öllum velunnurum
alþýðusamtakanna
GLEÐILEGRA JÓLA
Alþýðusamband íslands.
,«##################################^####^#^##^###^######j
GLEÐILEG 1ÖL!
Hið íslenzka prentarafélag.
i !«#w###^#################################################i
f###################1######################################.^ I
GLEÐILEG JÖL!
Bókbindarafélag Reykjavíkur.
»»»»#W################>########>####»##############»#####J
„launa henni lambið griáa“. Gengur hann þegar mn
að hvílunni, þar sem kona hans svaf, og vekur hana.
Spyr bún hann þá, hvað sé um að véra, hvort Loftur
væri sunnan kominn. „Hann er nú riðinn um garð með
sveinum sínum og sendi iþér enga kveðju,“ svarar
Höskuldur. En er hún heyrði þessa harmsögu, hné hún
aftur í sænginni og var örend. Litlu síðar kemur Loft-
ur og vill hitta Kristínu. En er hann frétti tíðindi
Þessi, hélt hann leiðar sinnar. Fékk allt þetta honum
svo mikils, að hann komst eigi nema út fyrir Núpu-
fellsá. Þar varð hann að stíga af hestinum, og báru
sveinar hans hann dauðvona heim á leið til Möðru-
valla, en komust ekki lengra en í Fjósakot. Þar and-
aðist hann samdægurs.
Það er auðséð, að þessi hugðnæma og angurblíða
saga er sprottin upp af rómantík miðaldanna. Á mið-
öldum fyrr og síðar þekkjast áþekkar sagnir og má
þar minna á sögnina frægu um Tristan og ísodd hina
björtu, sem varð skáldum í Evrópu drjúgt yrkisefni,
og er til kvæði um þá sögu á íslenzku (Tristramskvæði).
En sjálfsagt geymir saga þessi, sem varðveitzt hefir
meðal afkomenda Lofts í Eyjafirði, mjög gömul munn-
mæli. Hún kemur líka vel heim við það, sem elztu
sagnaritarar segja um Loft, en er fyllri. Björn á
Skarðsá segir, að Loftur dæi í slæmu koti, sem er ef-
laust sama kotið og munnmælasögn þessi segir að verið
hafi Fjósakot. Er það hjáleiga frá Möðruvöllum. Af
orðum Jóns Gissurarsonar, þar sem hann segir, að vís-
urnar hafi fundizt í treyjuermi Lofts að honum látn-
um, má ætla, að ekki hafi hann andazt á sóttarsæng
og heldur hafi orðið snöggt um hann.
Líklegt er að Loftur hafi búið með Kristánu, þar sem
hún ól honum svo mörg börn, en líklegra er, að Það
hafi verið á Skarði og hann hafi kynnzt henni vestan
lands, því að þar var ætt hennar. En hins vegar eru
lákur fyrir Því, að hún hafi ílenzt í Eyjafirði og búið
þar með Höskuldi bónda sánum. í ættartölum er þess
getið, að þau hafi búið á Úlfá. sem er suður yfir af
Tjörnum, hinum megin Eyjafjarðarár. Getur hér verið
málum blandað, og er láklegra, að þau hafi búið á
Tjörnum, sem er miklu betri jörð. En Kristín var auð-
ugra manna, og talið er, að Höskuldur ætti 2 hundruð
hundraða, er hann fékk hennar, og hefir hann hlotið
að vera góðrar ættar að fá svo ættstórrar konu, sem
Kristán var. Hefir þess verið getið til, að bóndi hennar
væri Höskuldur Runólfsson á bakka í Öxnadal og i
Gnúpufelli. Þessi Höskuldur er hinn mesti trúnaðar-
maður barna Lofts. Loftur hefir búið með Kristínu og
átt með henni öll börnin, áður en hann kvæntist Ingi-
björgu, enda virðast þau börn nokkru eldri en skil-
getnu börnin. Að líkindum hefir iþetta verið fyrir
1406, og er trúlegt, að Kristin hafi verið Höskuldi gefin.
meðan hann dvaldist erlendis. Hvers vegna kvæntist
Loftur henni ekki ? Ekki gat ætt né auður staðið á vegi
fyrir hjónabandi þeirra. Þau máttu teljast jafnborin.
Jón Gissurarson segir berum orðum, að þau væri þrí-
menningar. Ekki verður sá skyldleiki nú sannaður og