Alþýðublaðið - 24.12.1948, Síða 20

20
einkennt öll afskipti hans af þeim og
öðrum þjóðþrifamálum. Og það mun
hafa verið að mestu leyti fyrir hans
atbeina, að boðinn var styrkur, er
nam átta þúsund krónum, til handa
ungum manni, sem nema vildi flug
erlendis. Styrkurinn var bundinn því
skilyrði, að námið færi fram í Þýzka
landi og á vegum flugfélagsins Luft-
hansa, en það var þá stærsta flugfé-
lag þar í landi, og hafði Flugfélag
íslands 2. við það nokkra samvinnu
á sviði flugmála. Ef skilyrði þetta
liefði ekki verið sett, mundi Sigurð-
ur Jónsson ekki hafa hafið flugnám
að sinni, þar eð ungur íslendingur,
Eggert Briem að nafni, hafði þá fyrir
skömmu lokið fyrri hluta flugprófs
og stóð þvf næstur því að hljóta
styrkinn, en varð af honum fyrir þá
sök, að hann hafði ákveðið að ljúka
náminu í Ameríku, og þar við sat.
Nokkrir ungir menn urðu til þess
áð sækja um styrkinn, og kom þá
til kasta forráðamanna flugmálanna,
að skera úr um hver hljóta skyldi.
Var í því skyni stofnað til eins konar
„hæfnisprófs“, er þeir urðu að leysa
af hendi, og einnig athugaði læknir
þá mjög gaumgæfilega. Að því loknu
varð Sigurður fyrir valinu.
Hæfnisprófið hefur eflaust verið
gott og haft sína þýðingu, en eklci var
laust við, að þátttakendum þættu
sum atriði þess dálítið kátbrosleg.
Éitt var það, að þeir voru látnir
draga línur á blað milli ákveðinna
punkta, og urðu þeir að draga lín-
urnar í samræmi við slög hljómtakt-
mælis. Sú þraut mundi þó hafa
reynzt leysanleg, ef prófdómendur
héfðu ekki torveldað hana með brellu
sem flestum þátttakendum kom víst
dálítið á óvart. Þegar þá sízt varði
kváðu nefnilega við þrjú skamm-
byssuskot inni í prófsalnum. Höfðu
prófdómendur falið skammbyssurnar
að baki sér og hleyptu nú af þeim í
því skyni að komast að raun um
hvernig þátttakendur tækju „vofveif
legum atburðum“.
Fyrsta námsstund Sigurðar gekk
að óskum. Og í Boblingen lauk hann
nokkrum hluta þess náms, sem þarf,
til hins svonefnda A-prófs flugmanna,
en það próf véitir þeim réttindi til
einkaflugs. Einn síns liðs flaug Sig-
urður I fyrsta skiptið 6. desember
þetta sama ár, en þá hafði hann
flogið tæpar tvær klukkustundir alls
með leiðsögn kennara. Eftir það
stundaði hann námið við fiugskóla
Lufthansa í Vurtzburg og lauk þar
A-prófinu þann 26. marz 1929. Einn
af flugkennurum hans þar hét Ritter
von Greim. Það var maðurinn, sem
tók við forustu þýzka flughersins um
það bil, sem síðustu heimsstyrjöld-
inni var að ljúka, en skaut sig, er
hann sá að allt var komið í óefni
í fyrri heimsstyrjöldinni hafði hann
getið sér frægðarorð sem flugmaður,
og nefndu blöð bandamanna hann
eihn af máttarstólpum nazistaflug-
hersins, er þau birtu fregnina u.m
sjálfsmorð hans.
Að A-prófinu loknu hlaut Sigurður
inntöku í atvinnuflugmannaskólann
þýzka, — ,,Deutsche Verkehrsflieger-
schule“, sem starfræktur var í Warne
mtinde. En þegar þangað kom, varð
óvænt töf á námi hans. Hann átti að
verða sjóflugmaður, en til þess að
mega leggja stund á það nám, vafð
hann að ljúka námskeiði í sjó-
mennsku. Var hann því sendur um
borð í skólaskip, kútter, 90 smálesta,
frá Neustadt í Holstein. Sigurður var
háseti á því skipi um þriggja mánaða
skeið, sigldi víða um Eystrasalt og
nam ýmis hagnýt sjómannastörf, t. d.
að sigla eftir áttavita og öðrum mæli-
tækjum, hnýta sjómannshnúta, stanga
saman kaðla og fleira. Já, — þar
varð Eyrbekkingurinn einnig að
nema margvíslegar róðraraðferðir.
Og skipið lagði landi frá . . .
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
JólablciS Alþýðublaðsins
Þegar sjómennskunáminu lauk tók
Sigurður affur til óspilltra málanna
við flugnámið. Frá ágústbyrjun sum
arið 1929 og þangað til í marz 1930
var hann við flugskólann í Warne-
miinde, en þá flutiist hanri að sjófiug-
stöð á eynni Sylt, sem sami. flugskóli
rak, og fór þar íram lokaþáttur flug-
námsins. Á þessu tímabili flaug S.'g-
urður með ýmsum, fyrst einkum
Heinkelvélum, bæði H. D. 24, sem
var með einum hreyfli, 230 hestafla,
og síðar H. E. 8, sem hafði 600 ha.
hreyfilorku. Að síðustu flaug hann
Junkervélum, W. 33 og F. 13, sem
tóku 6 farþega og tvo flugmenn.
Þann 30 marz 1930 lauk Sigurður
síðasta prófflugi sínu. Hafði hann þá
lokið því 15000 km. langflugi, sem
var skilyrði til prófs, hlotið nauð-
synlega æfingu í flugstjórn á slíku
flugi og lendingum við mismunandi
skilyrði. Alls haíði hann þá lokið 210
flugklukkustundum. Að loknu prófi
var honum veitt þýzkt skírteini, er
heimilaði honum stjórn farþegaflug-
véla, allt að 3,5 smálesta, og ber
skírteinið tölusetninguna 2530.
Að prófinu loknu bauð skólastjór-
inn, v. Gronau, Sigurði ókeypis
kennslu til ríkisprófsins svonefnda í
listflugi, og tók Sigurður því góða
boði fegins hendi. Til flugsins var
notuð Flamingovél, U. 12 a, en Udet,
þýzki fluggarpurinn heimsfrægi hafði
ráðið gerð þeirrar vélartegundar.
Þess vegna var einkennisstafurinn
,,U“. Sigurður lauk prófinu við góð-
an orðstír.
v. Gronau, • skólastjórinn, varð
Reykvíkingum nokkuð kunnur síðar.
Hann flaug þá yfir Atlantshaf til
Ameríku; fór að öllu með gætni,
flaug t. d. eitt sumarið frá Þýzka-
landi til Færeyja og til baka aftur;
næsta sumarið frá Þýzkalandi til
Reykjavíkur og til baka, — og þriðja
sumarið frá Þýzkalandi til Ameríku.
Til flugsins notaði hann Dornier-
Wahl flugbát þann, sem frægur var
fyrir það, að Amundsen gamli notaði
hann við hina misheppnuðu heim-
skautsflugstilraun sína. v. Gronau
var á sinni tíð framarlega í hópi
þeirra fluggarpa, er þá voru beztir
taldir.
Nú hafði Sigurður lokið námi og
hélt tafarlaust heim og tók við stjórn
á „Veiðibjöllunni“, Junker F 13.
Fyrsta flug sitt hér á landi með far-
þega fór hann til Þingvalla, er al-