Alþýðublaðið - 24.12.1950, Blaðsíða 43

JÓLAHELGIN
43
I.
FRÁ FERROMET.
Saumur, skrúfur, boltar, rær. Gaddavír, vírnet, sléttur vír, rafsuðuvír,
steypustyrktarjúrn. Vatnsleiðslurör, fittings. Járn- og stálplötur, smíðajárn
og margt fleira.
II.
FRÁ KOVO.
Raflagningaefni, lampar, ljósakrónur, rafmagnsheimilisvélar og margt fleira.
III.
FRÁ OMNIPOL.
Baðker, vaskar og önnur hreinlætistæki, hurða- og gluggajárn, búsáhöld og
margt fleira.
R. Jóhannesson h.f.
Lækjargötu 2.— Reykjavík. — Sími 7181.
♦-----—------------------—‘-----------------------——J------:-♦
leysum, bögumælum, dönskuslett-
um, bortittum, klaufalegum orðatil-
tækjum, smekkleysum og öðrum þess
háttar smámunum11. Er dómur þessi
mjög í sama anda og domur Jónasar
um Tistransrímur, og dregur auð-
sjáanléga dám af honum.
Ljóðabók Jónasar bcr þess og
glöggt vitni, að hann skopaðist stund-
um að rímnakveðskap Breiðfjörðs
með því að stæla rímur hans. Eru
þær skopstælingar sennilega allar
yngri en dómurinn um Tistransrím-
ur. — Ein skopstselingin er á þessa
leið:
Vona’ eg dúna dreka lín
á Dáins fleyi náms um haf
yið guU-húna hengi fín
hýru-þvegið náðar-traf.
Önnur er svona:
Fagurljósa lokka safni,
litla Rósa!
þínu hrósa hafna-nafni
helt mun kjósa.
Móinsbóla morgunsólu
mærð að góla
tel ég ólag eftir jól
og utan tóla.
Við orðið „hafna-nafni“ hefur
Jónas sett þessa athugasemd neðan-
máls:
„ „Hafna-nafnt er sjálfkenning,
eins og séra Eiríkur heitinn x Vogs-
ósum mundi hafa búið hana til, og
þýðir einhvern fjörð, svo sem Breið-
fjörð, Hestfjörð, Skötufjörð, Fá-
skrúðsfjörð, Arnarfjörð o. s. frv. —
Eins vel hefði mátt standa hrafna-
jafni — „kramsi“ (samanber Tistr.
R.). Svona má sjá, hvernig skáldin
geta velt orðunum fyrir sér.“
Við lok síðara erindis hefur Jónas
sett þessa athugasemd:
„Ég bið forláts! Þetta erindi er svo
gott sem stolið allt úr eldri man-
söngvum.“
Sigurður Breiðfjörð gleymdi held-
ur ekki Fjölni. Hann minnist hans
stundum í mansöngvum rímna sinna,
og ævinlega á hinn sama veg (Sjá t.
a. m. áttunda mansöng rímna af
Valdimar og Sveini og víðar).
NIÐURLAGSORÐ,
Fyrr í grein þessari hefur verið
vitnað til ummæla Sveinbjarnar Sig-
urjónssonar magisters í hinni ágætu
grein hans um Sigurð Breiðfjörð
framan við þriðju útgáfu Núma-
rímna. Vil ég ljúka þessum samtín-
ingi með tilvitnun! í hina sömú rit-
gerð:
„Fjarri fór því, að Sigurður stæði
uppi einn og yfirgefinn í deilunum
við Fjölni. Bókmenntagagnrýni
Fjölnis, einkum hinn svæsni ritdóm-
ur Jónasar um Tistransrímur, vakti
talsvert rót í hugum manna, eins og
Jónas hafði ætlazt til. Má víða finna
undiröldur þess róts, þar sem minnzt
er á rímur, og það langt út yfir daga
Sigurðar. Rímurnar urðu tilfinninga-
og hitamál, sem deilt var um í ræðu
og riti. Unga kynslóðin og mennta-
menn hennar hölluðust á sveif með
Fjölni, alþýðan og hinir eldri mennta-
menn með Sigurði. Óvinsældir
Fjölnis jukust í bili og níðkveðling-
um rigndi yfir hann úr öllum áttum.
Ritdómurinn var um skeið ef til vill
hættulegri Fjölni en Sigurði, enda
stóðu rímurnar svo föstum fótum í
bókmenntum þjóðarinnar, að þær
héldu velli öldina út, þótt smekkur
Fjölnísmanna gagnsýrði annars
menntalíf hennar á flestum sviðum."
-----------♦----------