Vísir - 30.04.1933, Page 35

VtSTR
I SLÁTÐRFÉLAGr SUBURLANDS |
§§ Sími 1249 (3 línur) Reykjavík Símnefni: Sláturfélag
Meildsala. Smásala.
Niðupsuðuvörup
allskonar.
1 Áskurðup (
'sst (á brauö) fjöldi tegunda o. fL o. fl. E
§§ Verslanip! Athugid tilkynn- s
S ingu vora í vöruskrá „isiensku vik- EE
E unnar“ og þér munuð sannfærast um,
,E að úrvaliö er fjölbreyttast og best bjá oss
| Alt eigin framleiðsla. |
Verðskrár senðar og pantanir afgreidðar um alt lanð. g
^niiuiiiiiiiEBiiiiiEiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiuiiiiiiiiiiBiiiiisBiiiifiiiiniHiBiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiivnimiii?
erlendis. á þeim tíma, er mestar
breytingar áttu sér sta‘5. Þeir eru
áhugasamir mjög og hafa sett sér
það takmark, aS íslensk heimili
standi ekki a'5 baki bestu heimil-
um erlendis um húsbúna'5 og útlit
og aö þau verði ekki á eftir tím-
anum í þeim efnum. Báru munir
þeir, er þeir sýndu á iðnsýning-
unni 1932, þess ljósan vott.
Á Vatnsstíg 3 er nýbyrju'5 stál-
húsgagnagerö, er starfar í sam-
bandi viö smíðastofuna Reyni. Er
}>a5 ný iSngrein hér á landi og á
sennilega mikla framtiS fyrir sér.
Veita því fyrirtæki forstöðu þeir
Gunnar Jónasson og Björn Olsen,
báöir hagleiksmenn hinir mestu.
Dvöldu þeir bá5ir á Þýskalandi og
kyntu sér þar, jafnhliöa ö5ru
námi, stálhúsgagnagerö.
Nýja Kaffibrensian,
AÖalstræti 9, var stofnsett 1929
af Carli Ryden. í sept. 1931 urÖu
Carl Rydén.
þeir H. Ólafsson & Bernhöft með-
eigendur aÖ hálfu, en Carl Rydén
áfram framkvæmdarstjóri. Hefir
kaffibrenslan stórar og fullkomn-
■ar vélar, og er útbúnaÖur allur eftir
fylstu lcröfum nútímans.
Framkvæmdarstjórinn, Carl Rv-
■dén, er fæddur 1891 í Reykjavík.
Hefir hann starfað sem verslunar-
maður frá unga aldri, m. a. sem
■deildarstjóri hjá Thomsen og Prop-
pé-bræðrum. Var við kaffibrenslu
hjá Thomsen, er hún hófst her
1905, með ágætum kunnáttumanni
útlendum, og er því öllum hérlend-
■um mönnum kunnugri þessu starfi.
Prentsmiðjan Acta.
Haustið 1920 hóf Prentsm.
Acta starfsemi sína í kjallara húss-
íns nr. 6 við Mjóstræti. Byrjaði
hún í smáum stíl, með aðeins 5
starfsmenn, en brátt uxu vinsæld-
irnar og vinnan svo ört, að eftir
fyrsta árið voru starfsmennimir
orðnir svo margir sem frekast var
hægt að hafa í þeim takmörkuðu
húsakynnum.
Árið 1922 var sett á stofn lítil
bókbandsstofa í sambandi við
prentsmiðjuna, sem annaðist alla
smærri bókbandsvinnu, en 1924
keypti Acta allar bókbandsvélar
Ársæls Árnasonar og hafði þá
stærstu og fullkomnustu bók-
bandsstofuna hér á landi.
. Guðbjörn Guðmundsson.
■ Allar vélar, letur og áhöld
prentsmiðjunnar voru keypt ný
frá Þýskalandi og Ameríku og var
allt af bestu og fullkomnus'tu gerö.
Auk þess kom þessi prentsmiðja
fyrst með ýms áhöld og hjálpar-
vélar, sem óþekt voru áöur hér,
en aðrar prentsmiðjur síðan tekið
upp, gerðu ýmsa vinnu auðveld-
ari og ódýrari. Varð þetta allt
mjög til að auka á vinsældir prent-
smiðjunnar og afla henni fastra
viðskiftavina.
Prentsmiðjan hefir jafnan leyst
af hendi með sérstakri prýði hina
vandasömustu vinnu, einkum hef-
ir henni tekist vel með litmyndir,
t. d. mynd eftir málverki Tryggva
Magnússonar sem Sig: Þorsteins-
son, Freyjugötu 11 gaf út og er
það stærsta litmynd sem prentuð
hefir verið hér á landi. Auk þéss
er unnin þar öll almenn prent- og
bókbandsvinna á bókum, blöðum,
eyðublöðum, skrautprentun, o. s.
frv.
í fyrra vor flutti Acta vinnu-
stofurnar á Laugaveg 1, og félck
þar stærra og betra húsnæði, sem
gerir henni mögulegt það, sem
ekki var unt áður, að bæta við
sig nýjmn vélum og áhöldum, svo
hægt sé enn betur að fullnægja
ströngustu kröfum viðskifta-
manna, og mun það verða gert að
nokkru nú á næstunni og svo
áfram eftir þvi sem þörf krefur.
Forstjóri prentsmiðjunnar hefir
frá upphafi verið Guðbjöm GuS-
mundsson, prentari. Er hann
fæddur 23. nóv. 1894 að Vatns-
koti í Þingvallasveit. Fluttist hann
hingað til Reykjavíkur vorið
1906 og byrjaði prentnám í ísa-
foldarprentsmiðju 1912. Sumarið
1919 fór hann utan til að kaupa
prentsmiðjuna og kynti sér þá
jafnframt ýmsar nýjungar á sviði
prentlistarinnar. Hefir hann getið
sér einróma vinsældir meðal við-
skiftamanna sinna fyrir sanngirni
í öllum viðskiftum.
Áfengisverslun ríkisins
hóf fyrir nokkru framleiðslu á
hárvötnum og bökunardropum. Er
hárvatnsframleiðslan enn á frum-
stígi, en varan þykir þó góð, mið-
að við verð hennar. Annars þarf
mikla reynslu og þekkingu til
þessarar framleiðslu. Ilmvötn og
hárvötn batna við geymsluna eina
saman, sé hitastígið hentugt, og
eru bestu tegundir margra ára
gamlar er þær koma á markaðinn.
Bökunardropana tók Áfengis-
verslunin að framleiða þegar
óhjákvæmilegt þótti, að taka fyrir
frjálsa verslun með þessar vörur
sakir misnotkunar. Var svo komið
um eitt skeið að fluttar voru til
landsins áfengar drykkjarvörur í
smálestatali, undir því yfirskyni
að um bökunardropa væri að ræða.
Eykst framleiðsla dropanna ár-
lega hjá Áfengisversluninni, enda
munu gæðin þar ekki standa að
baki þvi sem gerist um erlendar
vörur samskonar. ,
Lárus G. Lúðvígsson,
skóverslun,
er elsta skófatnaðarverslun bæj-
arins, stofnuð árið 1877. Versl-
unin ber nafn stofnandans,
sem var skósmiður, átti fjölda
barna en komst þó vel áfram með
dugnaði sínum og reglusemi. Efni
voru lítil í byrjun hjá stofnandan-
um og litlir vaxtarmöguleikar með
þeim ástæðum, sem þá voru í
Reykjavík; þó jókst fyrirtækið
smámsaman, sérstaklega eftir að
synir stofnandans komust á starfs-
aldur, og reka þeir verslunina nú
og mun hún langstærsta fyrir-
tæki þeirrar tegundar hér á landi.
Verslunin hefir ávalt rekið skó-
smíðavinnustofu jafnframt. í
apríl í fyrra, eða fyrir réttu ári,
var sett á stofn innlend skógerð i
sambandi við hana. Voru fengnar
nýjar vélar til þeirrar iðju og
og starfa þar 5 manns. Framleidd-
ir eru uð eins hússkór (inniskór)
úr striga, skinni og flóka, og er
framleiðslan nú 70—100 pör á
dag. Skór þessir eru hinir prýði-
legustu, standa alls ekki að baki
erlendri vöru að útliti og er sér-
staklega vandað til alls efnis i þá,
svo sem vænta mátti af þessu
firma, og verðið þó samkepnis-
fært við erlenda vöru af sömu
gæðum. Er von um, að með hag-
sýni stjórnenda firmans takist
þeim að láta þessar tegundir af
skófatnaði leggja undir sig inn-
ienda markaðinn.
Prjónastofan Malín
var stofnsett árið 1925. Stofnendur
hennar voru Malin Hjartardóttir
og systkini hennar, en Malin hefir
staðið fyrir henni frá byrjun og
gerir enn.
Stofnun þessi byrjaði í smáum
stíl og af litlum efnum, eins og oft
vill vera hér hjá oss, en hefir altaf
haft mikið að starfa og framleiðsl-
an farið sivaxandi með ári hverju.
líún hefir nú eignast hin nauðsyn-
legustu verkfæri og vinna þar nú
8—12 stúlkur. Framleitt er alls-
konar prjónles, sém nofnum ijá-
ir að nefna, en þó einkanlega
kvenna- og barnafatnaðir. Vinnu-
stofan er þekt að vandvirkni, eti
liefir þar að auki unnið sér sér-
staka hylli almennings fyrir fjöl-
breytni i formi og útliti fatnaðar
þess, er hún framleiðir. Prjóna-
stofan er í húsakynnum á Lauga-
veg 17, en hefir útsölu á fram-
lei'ðsluvörum sínum á Laugaveg
20.
Magnús Þorsteinsson
er fæddur 1892 á Álftanesi.
Nam hann konfektgerð í Kaup-
mannahöfn, var þar í 4 ár. 1918
stofnaði hann, í félagi við
nokkra aðra menn, konfektgerðina
„Freyju“, en tók við henni sjálfur
árið 1922 og hefir rekið hana ein-
Magnús Þorsteinsson.
samall síðan. Hefir Freyja vaxið
hægt, en stöðugt, sem sýnir það,
að Magnúsi er sýnt um starfsem-
ina. Hefir hún nú 16 manns í þjón-
ustu sinni og mundi hafa fleiri ef
húsnæðisleysi hamlaði ekki. Eins
og sjá má af þessu er Freyja a&
verða hin föngulegasta, og verður
þó hér engu um það spáð, hve stór
hún geti orðið eða umsvifamikil.
Eru framleiðsluvörur hennar hin-
ar prýðilegustu, bæði að gæðutn
og smekklegu útliti. Framleitt er
allskonar sa^gæti, suðu- og át-
súkkulaði, konfekt o. fl. Hefir hún
nýverið fengið í þjónustu sína
þýskan korffektgerðarmann, lærð-
an mjög og listgefinn, og býður
hún nú fram konfekt, sem í engu
stendur að baki góðum tegundum
erlendum.
Mjög kvartar Magnús undan
ósanngjörnum tollum, eins og
fleiri slíkir framleiðendur, en hér
er ekki rúm til að fara nánara út
í það.
Þessi skápur §
4-1 ' ■ !
er til syms |
í Blnggum 1
æ
Guunsteins §
Eyjólfssonar, |
Laugaveg 34.
Tek að mér allskonar
trésmíði.
æ
Snæbjörn ©. Jónsson
Laugaveg 3<£ B. — Sími 4935.