Vísir - 24.12.1948, Blaðsíða 23

JÖLABIAÐ VISIS
2$-
og mókti, fanust honum
jkitta mótaðá, bjarta and-
lit með brosmildu augun,
beygja sig niður að sér og
segja: — Þekkir þú ekki
Krist, ungi vinur minn?
Nonna vöknaði um augu
af eintónuá gleði og þakk-
látssemi yfir að hann skyldi
fá þessa fræðslu, sem hann
átti svo auðvelt með að
sltilja, og var honum
svo dýrmæt einmitt núna,
þegar hann varð að liggja
í rúminu, og liíða síns> dóms,
livort hann fengi heilsuna
aftur eða ekki. Þau biðu öll
sem vpru innan þessara
veggja, það var ekki meira
fyrir hann en aðra.
Það leið að jólum. Mínút-
urnar og klukkutímarnir
tifuðu áfram. Sjúkdómsböl
lúnna veiku breyttist dag frá
degi, annað hvort smá vék
fyrir batanum, eða sjúkling-
arnir fylgdust með framrás
lífsius inn í fraintíðarhehn-
ana. En það voru fleiri en
hinir sjúku, sem hurfu inn í
framtíðina, í þann hóp slóg-
ust allir þeir, sem jarðlífið
vildi ekki lengur við kannast
innan sinna vébanda. Þeir
voru kallaðir, hvar sem þeir
voru staddir, og allir svör-
uðu þeir kallinu, hlupu af
stað eins og börn, sum sjá-
andi það, sem fram við þau
var að koma, önnur algjör-
lega blind fyrir umskiptun-
um.
Nonni vaknaði sveittur og
stirður upp af svefnmókinu.
Sólargeish var á þilinu beint
á móti honum, og allt var
svo bjart og friðsælt í kring
um hann. Var hann heima
hjá sér? Var sumar — cða?
— Nei, það voru jól. Kristur
var að nálgast hann.
Hjúkrunarkonan beygði
sig niður að Nonna. — Nú
skulum við laga koddann
þinn, fyrst þú ert vakandi.
Það er ekki hægt að
laga' hann, hann fer vel. En
Iiefir enginn komið hingáð,
ekki gesturinn, sem eg á við?
Nú skaltu dreypa á
einhverju, Nonni litli.
Vertu ekki fyrir mér,
ég á eftir að skrifa Jónatan
lækni, það eru að koma jól.
Nonni var þreyttur. Það
var svolítið erfitt að tala
svona mikið. Hún gerði líon-
um ónæði þessi kona, sem
alltaf var að skipta sér af
honum. Stofufélagar hans
voru betri, sérstaklega sá
eldri. Það lágu hárfínir þræð-
ir á milli þeirra.
— Ég skal hringja, ef
hann þarf einhvers með, —
sagði eldri stofufélaginn við
hjúkrunarkonuna.
— Það er gott, sagði hún.
— Nú gæti eg skrifað Jón-
atan læknj, sagði Nonni við
félaga sinn.
— Ættum við ekki að sjá
til. Þú hefir verið! dálitið
slappur núna 'undanfarið.
Það er kominn aðfangadag-
ur.
Nonni hugsaði sig um.
—Og þó var hann nýbúinn
áð skrifa iiiönlhiu miniii.
Og géáturinn góði hefir
ékkii komið cnnþá, sagði
hann upphátt, og horfði á
félaga sinn.
— Jú, hann var hér í gær.
— En að þú skyldir ekki
vekja mig. Það komu grát-
kippir í kring um munninn.
— Þú varst svo veikur,
Nonni litli. Það er betra þeg-
ar þú hressist.
— Þú átt ekki að segja
þetta.
Félagi hans roðnaði við.
Hafði hann þá brugðist
trausti vinar síns?
Hver getur náð fyrir
mig í gestinn okkar góða?
— Hann bauð þér gleðileg
jól í Jesú nafni, og bað fyrir
þér, sagði félagi hans.
Nonni brosti. Svo komu
tár fram í augu hans, sem
voru orðin dauf og fjarlæg.
— Gætir þú náð til hans
fyrir góða borgun?
— Eg gæti það góði
minn, alveg fyrirhafnarlaust.
Eg get símað til hans.
— Þakka þér margsinnis
fyrir. Biddu hann að finna
mig núna í dag, ég má til
að tala við hann.
— Eg skal skila því.
Traust og rósemi ljómuðu
út úr svip drengsins. Aldrei
hafði Nonni verið svona
liress, síðan hann kom á
hælið. En hvað hann þráði
vin sinn. Hann Iangaði að
mega snerta hvítar hærur
hans, — sofna út frá því
að horfa inn í brosmild aug-
Kistufoss um veíur.
un, sem höfðu fengið sinn
djúpa Ijóma, af því að sál
hans hafði svo lengi elskað
Jesú Krist.
Félagi hans kom inn í
stofuna og sagði Nonna, að;
gesturinn lians ætlaði að
koma í kvöld, fyrr gæti hann
það ekki. En í kvöld, þegar
aðrir færu að halda jólin,
ætlaði hann að koma.
Nonni brosti örlitið. Það
var nú kannske ljótt af hon-
um að biðja gestinn að koma,
en hann mátti til. Þetta var
þau stærstu og mestu jól,
sem Nonni hafði lifað, hann
varð að hafa vin sinn hjá
sér, þennan sem þekkti og
vissi allt um Jesú.
— Jú, hann myndi getac
sogið úr appelsínu. Hjúkr->
unarkonan lagaði hana til,
lyfti undir höfuð hans, og;.
safinn svalandi og heilnæm-
ur. En honum var kalt á fót-<
Nonna fannst appelsínu-
safinnsvalandi og heilnæmui%
En honum var kalt á fót->
unum.
— Treystir þú þér ekki;
að sjúga svolítið meiri safá,
Nonni litli? sagði hjúkrunarx
konan.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooeisoíseooeoooGe«sísooísotKiecooooccöocooocc'onGönöísoooooeooooooöccctísocceoooc<iocc!
Stærsta og fullkomnasta þvottahús landsins
Þvottamiöstöðin
Þvottahús Fataviðgerð Ffnalaug
AFGREIÐSLUR:
Borgartúni 3 — Gretfcisgötu 31 — Laugaveg 20B
Símar: 7260—7263—4263.
Áusturgötu 28, Hafnarfirði. Sími: 9030.
Þvoum og kemisk-hremsum alls konar fatnað.
Sækjum og sendum blautþvottmn.
Vönduð vinna. — Fíjót a.%re;Ss]au
Hótel og önnur íyivrtækii
LeitiS tilbcSa eftir sérstökum samnmgum.