Vísir - 24.12.1954, Blaðsíða 19

Vísir - 24.12.1954, Blaðsíða 19
JÓLABLAÐ VfSIS *■ ' Vigdís Krisijdrtsdóttir: I i ■ n>r«rsr^r»rkr«irkriirilr^rsrkrkr«r»fhriirvi Iia;j|tík«!s«Éas;;a aA ítafa fyrir< liggjjancli alls 'kcf'star' HUSGOGFM sein licnfa kröt*r;» iintíiiians ♦ IJjómastæfti allsl&onaK ♦ Finn§kiii‘ ki*f§tal! Húsgagnaverzlun — Reykjavík Fróðleg för um Fitlu-A^íu. njóta góðs af stórkostlegri feg- ’sem hugsuðum meira um uI/ammIBam S-r rrfc I ■ r ryns ■ Íha tfTsi I - I nrð heirrn. Rn bótt, iíminn væri leera stór evru konunnar f Sérkennileg borg9 sem holuð er í hæðir og hóla. — Sofið undir herum himni. — Tyrkneskt bónorð. — ÓvenjuKeg kEæðaburðarskoðun. Frú Vígdís Kristjánsdóttir hefur dvalið á annað’ ár í „Norslt Kunst og índustriskole“ í Osló, og lagt stund á myndvefnað, en frúin er brautryðjandi hérlendis x þeirri listgrein. Síðastliðið vor fékk hún ágætiseinkunnir í mynd- vefnaði, teiknun og spuna. Vigdís hefur löngum lagt mikla áherzlu á að leita alls þess fegursta, sem finnanlegt er í íslenzkri ull og íslenzkum litum og í fyrra óf hún fiðrildi úr íslenzku sauðalitabandi og sagði Káre Mikkelsen, einn af kunnustu listagagnrýnndum Norðmanna, að sú þjóð v'æri ekki illa á vegi stödd, sem ætti þá listakonu, er slíkt afreksverk gæti unnið, en fiðrildið væi-i hlutgengt á hvaða listaþingi, sem vera skyldi. Um sömu rnundir gerði Vigdís ixálaflosábreiðu úr íslenzku togi og er þáð fyrsta tilraunin sem gerð hefur verið til 'þess að útbúa nýtizku ábreiðú með myndvefnaði úr nálaflosi. Vigdís kveður mjög áríðandi að varðveita gamla, íslenzka fjárstofninn sökum ullarinnar og eins að vanda meðferð íslenzku ullarinnar. Frúin kveður ullina yfirleitt vera þvegna úr of heitu vatni og of mikið af sápu og sóda sertt í blönduna. _^Ue. 3Érk ^Yí, Éé uu^ M ■^uc. m jSjfc 'itér M M i leyfi sínu í sumar tók Vigdís ar. Mér fannst landslagið á þess- þátt í mjög óvenjulegu ferðalagi, lari leið alveg sérstaklega fallegt-, en það var fci-ð, sem farin var á 1 ekki sízt á Lúnehorgarheiði, þar jvcgum Konunglega listaháskól- sém Magnús góði barðist. af mik- ans í Kaupmannahöfn í tilefni af 200 ára afmæli hans. Farið var lrá Kaupmannahöfn um þýzka- land og Alpafjöll til Rómar, það- an til Grikklands og síðan 'Jútlu-Asíu. þar eð Vigdís er gam- ail nemandi á Listaháskólamnn yai' hcnni boðið að taka þátt í för- 'inni en önnur íslenzk kon 11, Elín ÓBjarnason frá Akureyri, f< r með Sl.il Grikklands en snéri þar við. Fer hér á eftir frásögn Vigdísar ÍKf förinni: „Sólfagran júníinorgun rétt 'fýrir klukkan !) hittust terða- lahgar þoir, sem adluðu að taka þátt í Grikklands- og Tyrklands iför á- aðaljárnhrautai'slöðinni í Kaupinannatiöfn. Flcstir voru Jílyfjaðii- bakpokuin, scm þöktu ínéstallan al’tari liclining likam- 'jms og voru pokar þessir út- illi hreysti forðum daga. pcgar ferðast er daglangt með járn- ^ brautarlestum getur tíminn orðið nokkuð langur ef útsýni er ekki því fegmra, og eru máltíðir því jafnan vel þegin tilhreyting. Flest.ir liöfðu eitthvert lostæti mcð, ég fyrir iiiitt leyti taidi harðfiskinn mcstá sælgætið cn ekki voru dönsku férðafélagarn- ir allir á sama máli og var ekki trútt uin að suniir tækju um nef- ið og fussuðu þegar harðfiskilm- urinn barst að vitum þeirra. Mér faxinst þetta liálfgcrð móðgun við fiskinn okkar og varð því næsta fegin, þegar tveg'gja metra hár danskur lisfinálari kom til mín og spurði hvort ég ætti liarð- fisk, cn það kvað liann vera sinri' , uþpáiialdsmat. Ég gaf vitanlega imaúninum þykkildi. Daginn eft- ■ ir að við fórum frá Kaupmanna- jtroðnir með mat og öðrum útbún- höfn komuð við til fcóhífih, borg- Siði því löng var lcið fynr hönd-, ,u .nnal. eflifa Mikið haföi ég Jijm en auraráð flestra af skorn Jtím skammti. Ég luifði m. a arinnar einiu. mikio naioi eg licyrt og lesið mn þessa borg og ef fií vill hefur eftii'vænting inín verið of mikil, ,a. m. lc. varð ég ekki eins astfangin af henni við fyrstu sýn eins og París þegar ég | kom þangað í fyrsta sinn. Kaffisopinn var ekki iundæll. Eins og flcstir landar hefur m.ér löngum þqtt kaffisopinn góður og hafði ég hlakkað xnjög til þess að fá mér reglulega gott Római'kaífi. Við Elín létum það því verða okkar fvrsta verk að j fara á veitingastað og panta okk- ! ur kaffi. Kaffið kom en það var j sýnd veiði en ekki gefin því þetta ifrónsltan harðfisk í nesti, en sá jnátur.er flestum öðrum réttum Jiotri á ferðatagi. þegai' vinir og yandamenn höfðu verið kvaddir ft stöðinni og ferðalungarnir fe.ngið sér sæti í járnbrautar- klefum brunaði lestin á stað. Ilrátt. þutum við gcgnum akur- lendi Sjálands, þar sem hvér blettur ei’ ræktaður. þegar við ók. Tim gegnum Sóreý flaug inér í Img. að ekki væri að undra þótt Lstaskálvlið góða liefði oft hrif- izt af jiugblæ þeim seni brosahdi lilíð náttúra ska]>ar, en hann dvakU vim liríð á þessum unaðs-; ... , . * „ , , . j reyndist vera smasoi>i neðan 1 íagra-stað, þar sem skogar, vötn j... ... . . 0 ■ ’ . , . , . litlum bolla og svo þykkur, sevdd- og akurlendi skiptast a. A leið- v . ' . „ „ .... ..... ..1 ur og. sviðinn, að )vktni-„ein var ö xnin yfvr Stora-BeitrnoMouTii'thð ’ . . v , , . >. 1Ó , • ., - meiri en nog til þess, að ég Iagði a tækiiæno u-1 þoss ao njota hress- , , . , .. , ,, .© , . ekki 1 að neyta þess. lil atlrar n andi kaffisopa og lnnna fi-ægu ... , , , ,v , ,, v hammgiu var vatnsglas borið yinarbiauða, sem Gormg salaði , , , ... , , , með þessum sora og drakk eg vir daðr svo mjog að hann fekk þav; , . . . þvi íucð goðn lyst þot.1, eg hefði sendifra Danmorku til Berlinar a. ni| k. þangað tií;jj$imsst.i|rj: öldiníjiófst. it\ Landnám í tónium klefa. M brátt, var það inúraður vatns- brunnur og rann vatnið út úr ínunni engils eins. þetta voru fyrstvi persónulegu kynni mín af gagnlegunv énglum og drakk ég margan hróssandi vafnssópa v'vr honuiu þcnna dag, því blessaður engillinn var ekki nema þriggja mínútna gang frá gistihúsinu, sem við bjuggum í. Við skoðuð- um háskólahverfið og nokkra íallega garða en mcstum tíma cyddum við að sjúlfsögðvi í Pét- ui'skirkjivnni, sem minnir í ravin og yeru ekki síður á holjannikið listasafn en kirkju. Stappaði næri’i að mér þætti kirkjan of- hlaðin dýrleguin listaverkum og væri oiginlega kristilegra að dreifa þeim meira og lúta flciri njóta góðs ;if stórkostlcgri feg- sém hugsuðum nveira um óvenju- urð þeirra. En þó'tt líminn væri Icga stór eyru konunnar en nota- navimur í kirkju 'j’élvu'S postula gidi hattsins niinnumst alltaí vai' mér ljóst að veran var eitt Korfu í sambandi við barðastór- af hinum mestu augnablikum an asnaeyrnaluvtt. (Asnarnir eru ævinnar. raunverulega látnir liafa tiatt í mestu hitum). A'þessvim slóðvun var liinn blái. litbrigðaauður hafsins mikið vmdrunarefni, jafnvel okkur ís- lendingvmum, sem þó komum úr landi litavma. Við fjörur og- grynningar var liaiið tyrknesk. blátt, nokkru utar ljósblátt, milli- blátt og á djúpunum einkenni- legur litvir sern nálgaðist þann. fjólubláa. Oft. hefur mér flogið í hug hvort ekki muni vera mikið af mamiaramöl og sandi á ha.fs- botni á þessutn slóðum, sem gerL liafið svona djúpblátt. þarna. eru kvöldin og næturnar tærast- ar og hreinastar. þá tindra millj- ónir stjarna og um sólarlag sjást. línur fjalla og stranda, eyja og- Kórea — Kórea! Á inánudagsmoigun lögð- um við af stað frá Róm til Biind- isi. Var leiðin fögur ekki sízt úti við fagvirblátt Miðjai'ðarhafið, þar eru hvisin livít og i'auð og taka sig vel út. mcð djúphláan lúniinn bak við. þegar liér var komið var liðið oi'ðið léttklætt-. Drengirnir okkar komnir í stuti- buxurnar sínar og veika kynið bérfætt og með bera handleggi en allir höfðu barðastóra liatta, sem áttu að vei'ja okkar norrænar kuldahetjui' ofhita og ofbiilu suðlægai’i landa. Dreugirnir voru mai'gir me.ð alskegg ,en það er oft sáinfara nútíma list., þegar þossi sérkennilega hersing rudd- ist gegnum pálmaprýdda borgina scint unv kvöld var mörgum frið- sömum borgara á að brosa og á cinum sfað heyrð.um við fólk kalla; Kóréa, Kórca! Á lciðinni yfir Adríalvafið liar ekki neit.f. sérstakt lil tíðinda, ncnva lívað ein konan skrapp í land í Korftt, scrn talin er einhver fegvu'sli staður Evrópu, og keypti sér asnacymahatt, en slíkir hat.t- ar inunu óþekktir A Norðui'lönd- a.nnesja tiezt. en á daginn er oft- ast möða svo landið sóst í hytl- in»,lm' Komið til GriJkklands, Næsta morgun siglum við- gegnum Koi'intuskurðinn, var þá uppi fótur og fit á skipinu því allir vildu sjú þcssa merkilegu. sjón. Sökvun þrenjgsla í skurðin- vun mynduðust þarna. undarleg- vistu öldur, sem ég hef séð en j þverlmiptir hamrar skurðarins- um. Nafn sitt hafa þeir blotið af spegluðust í btávun og bugð- því göt orn fyrir eyrum. í sjálíu óttum öldurn. Straumúrinn og sér er þetta skynsamlegt . cn við þrýstingxu'inn mynduðu i félagi «* P c- þéi Ekki v'ar gert ráð íyrir að Við Elín böíðum ekki verið dvelja ncnia tv'œr métur og einn liarðar af okkur í kapphlaupinu óag í Róiii en s;i daglir var iíiii' fráteknu klefana þcgar inn í sunnudagur. Við Elín . fórum Jestina kom, cn þcgar öll sæti snenmva á fætur og skoðuðum virtust vera skipuð í þeirn ktef- fyrst Colosseum. þegar þvi var g tira, sem okkui’ voru ætlaðir, sá- lokið var ég orðin rneira en lít- § vun við að einn klefi í sörnu lest ið þyrst, cn ekki vildi óg eiga § var lómur og námum við þar neitt undir kafíi hinnar frægu S Jand og sátum mcira að segja borgai' frckar og fór því að svip- g ,við glugga atta ieið tít Uambbrg- .ast, eftii’; vatnsljóli og•úuin þaú jQœöísecöottaíjcaccGííCSCííísntSROísnooeaoeGítíaoíiocttíiííoexsíiíJtsttGosíeöööísoíSíiocssööíiOttest.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.