Morgunblaðið - 06.07.1965, Blaðsíða 10

MORGU N BLADID
Þriðjudagur 6. júlí 1965
— Skyldi ekki löggun-
um vera heitt, sagði lítil
hnáta, á að gizka sex ára
gömul við móður sína og
benti á svartklæddan vörð
laganna fyrir fr&man sig.
Hann hafði tært embættis
húfuna svolítið ofar á höf-
uðið, en andlitið líktist gló
andi eldhnetti Við gátum
auðvitað ekki annað en
brosað að þeirri litlu, en
í aðra röndina vorkennd-
um við þó atimingja lög-
reglumannxnu m.
Fólkið í kringum okkur var
alls staðar léttklætt, sumir
nutu sólarinnar í ríkum mæli
spókuðu sig á grasvöllunum
eða móktu með hálflukt
augu í grasinu, en j>eir voru
líka til, sem flúðu í forsæluna
undan sólarhitanum.
— Ég man ekki eftir slík-
um ofsahita hér áður, sagði
okkur ungur maður í íþrótta
búningi, sem dvalið hefur að
Laugarvatni um árabil. Ýms-
ar tölur eru til um hitann á
Laugarvatni um síðustu helgi
en fæstum ber saman. Sumir
segja 25 stig, aðrir 27, og það
sagði okkur ungur maður, að
hann hefði séð skáta hampa
hitamæli í sólskininu og hefði
mælirinn sýnt 53 stig! Auð-
vitað er þessi tala með ólík-
indum, en hitt er alveg víst,
að margir leituðu niður að
vatninu til þess að kæla lík-
amann.
— ★ —
Til þess að fá áreiðanlegar
tölur um hitastigið hringdum
við til Veðurstofunnar í gær.
Stúlkan, sem svaraði í sím-
ann, sagði, að á Hæli í Ár-
nessýslu, sem er á næsta leiti,
hefði hitinn komist í 20 stig
um sexleytið á laugardaginn,
en því miður lægju ekki fyr-
ir tölur um hitastigið á sunnu
daginn, þegar sólin skein
hvað heitast. Sennilega hefur
fólkið á Hæli, sem mælir hit-
ann verið á landsh'ótinu þá,
hugsuðum við.
Aðstandendur landsmóts
ungmennafélaganna að Laug-
arvatni nutu sannarlega hylli
veðurguðanna. Raddir voru
uppi um það, að sólskinið
væri þakklætisvottur frá for-
sjóninni fyrir einstaklega vel
skipulagt mót. Þeir, sem mót-
ið sóttu sáu Laugardalinn í
fegursta ljósi, en I fjarskan-
um bar Hekla við himin
snævi krýnd og opinberaði
þannig andstæðurnar í ís-
lenzkri náttúru.
Getspakir menn segja, að
ekki færri en 25 þúsund
manns hafi lagt leið sína að
Laugarvatni um síðustu helgi
og mun það sízt ofmælt. Ungt
fólk var í meirihluta móts-
gesta, enda var þetta ung-
mennamót. Hér kom saman
fólk úr öllum landsihornum
Keppendur á mótinu mættu í
fallegum einkennisbúningum
í öllum regnbogans litum og
setti það skemmtilegan svip
á samkomuna.
— ★ —
31aðamenn Morgunblaðsins
slógu upp tiöidum á föstu-
dagskvöld meðal unga fólks-
ins í Skógarhólum með því
að þá langaði til að kynna
sér af eigin raun, hvernig
unga fólkið kæmi fram, en
útisamkomur ungs fólks eru
eilíft umræðuefni hinna eldri
og hefur framkoma þess þótt
til lítillar fynrmyndar. Nú
brá hins vegar svo við, að allt
fór fram með spekt. Að vísu
voru náttfuglar á flögri milli
tjalda um nætur, en ölvun
var ekki slík, að í frásögur sé
færandi. Óskar Ólason, ann-
ar tveggja fynrliða 26 manna
lögreglusveitar úr Reykjavík
sagði um framkomu unga
fólksins, að hún hefði verið
Snæddur árbítur að morgni sunnudags.
Lögregluþjonar fóru öðru
hverju í eitirbtsferðir um
tjaldsvæði og þótti þá mörg-
Systurnar Emma Katrín og Ásdís.
til fyrirmyndar, en með hlið-
sjón af fyrri reynslu af úti-
samkomum ungs fólks, hafði
verið búizt við. að sukksamt
yrði, þegar s"o mikill fjöldi
kæmi saman.
Vinkonurnar Sigrún Sjöfn Helgadóttir og Guðrún Kristjáns-
dóttir frá Reykjavík.
um gott að le.ta til þeirra um
aðstoð við að slá upp tjöldum
sínum. Vafalaust hefur ráð-
ið miklu um. hve framkoma
var góð, að aagskrá stóð yfir
á mótssvæðinu frá morgni til
kvölds. Fólk fiykktist þangað
og fylgdist með íþróttakeppn-
inni í veðurbliðunni.
Á laugardags- og sunnu-
dagskvöld var dansað a tveim
ur stöðum — utipalli og inni
í stóru tjandi. A fyrrnefnda
staðnum léku Hljómar frá
Keflavík, en H.jómsveit Ósk-
ars Guðmuncbsonar frá Sel-
fossi í tjaldinu. Var þar dans
að á grasinu og gaf það góða
raun, þótt nckkrar stórar
þúfur væru á „dansgólfinu“
— ★ —
Niðri við vetnið er hin á-
kjósanlagasia baðströna.
Þangað komu margir með
vindsængur undir hendinni
og móktu úti á vatninu í
steikjandi sólarhitanum. Enn
voru þeir, sem fengu 3ér far
með hraðbát, sem brunaði eft
ir vatnsfletinum á mikilli
ferð og þótti þetta góð
skemmtun og hressandi.
Þarna hittum við tvær
smávaxnar yngismeyjar, sem
sitja í grasinu og horfa út á
vatnið. Við spyrjum að heiti.
— Ég heiti Emma. Emma
Katrin.
— Hvað ertu gömul,
Emma Katrín?
— Ég er 9 áraf segir hún,
en bætir svo við: nei, 10 ára.
— Ertu kannski nýorðin 10
ára?
— Nei, ég verð það 19. ág-
úst. Ég segi bara 10 ára.
— En hvað heitir hún syst-
ir þín?
— Ásdís. Hún er 8 ára.
— Hvar eigið þið heima?
— í Þorlákshöfn.
Ætlið þið ekki að synda í
vatninu, eins og hinir krakk-
arnir ,segjum við.
— Við kunnum það ekki.
— Eruð pið ekki með
mömTnu og pabba?
— Jú. Og bræður okkar
komu á föstudagskvöld. Þeir
eru í ungmennafélaginu.
— Keppa þeir kannski?
— Ég veit það ekki, segir
Emma og lítur á systur sína,
auðsjáanlega undrandi á
þessari forvitni i manninum.
— Sjáðu bátinn, segir Ás-
dís og bendir út á vatnið.
Hraðbáturinn brunar fram-
hjá. Systurnar horfa á eftir
honum. Svo sjá þær mömmu
og pabba og er ekki lengur
til setunnar boðið.
— ★ —
Þeir, sem ekki höfðu á-
huga á hraðbátum, gátu snú-
ið sér til hestaleigunnar á
staðnum og fengið leigðan
gæðing. Þetta þjónustufyrir-
tæki naut einnig mikilla vin-
sælda, en svo sögðu okkur
Guðrún Kristjánsdóttir og
Sigrún Sjöfn Helgadóttir,
tvær ungfrúr frá Reykjavík.
Við hittum þær í einni á-
horfendastúkunni og báðum
þær að segja okkur frá æv-
intýrinu.
— Við vorum mörg saman,
sögðu þær. Þetta gekk allt
vel nema hvað einn strákur
datt af baki, en hesturinn
hljóp út um alla móa og
týndi ístaðinu.
— Hafði þið verið í sveit?
— Alltaf á sumrin.
— Eruð þið áhugasamar
um íþróttir?
— Já, sérstaklega körfu-
bolta, segir Sigrún,
Þær sögðust hafa komið að
Laugarvatni á föstudagskvöld
og ætluðu að dvelja tram á
á sunnudag.
— ★ —
Skammt frá íþróttasvæðinu
er tjaldborg hinna ýmsu ung-
mennafélaga sem eiga kepp-
endux' á mótinu. Hvert hverfi
er afgirt með örlítilli girð-
ingu. Þegar við komum a3
hverfi merktu U.M.S.S. eða
Ungmennasambandi Skaga-
fjarðar, sjáum við tvo unga
menn 5 bláum æfingabúning-
um kyrfiiega merkta áður.
nefndum ungmennasambandL
Þeir heita Þorbjörn Árnason
og Birgir Guðjónsson, báðir
17 ára gamlir. Þeir eru frá
Sauðárkkróki.
— í hvaða greinum keppt-
uð þið, strákar
. — Við vorum báðir í sund-
inu.
— Á hvaða vegalengdum?
— Eg keppti í 100 m skrið-
sundi og boðsundi, svarar
Þorbjörn.
— Ég i 800 m frjálsi aðferð,
200 m bringusundi og boð-
sundi, segir Birgir.
— Hvernig gekk ykkur?
— Mér mistókst heldur
svona, segir Þorbjörn. — f
100 m skriðsundinu rak ég
mig utan í hliðarbakkann og
hélt þá að ég væri kominn að
endabakkanum og sneri því
of fljótt við.
— En hvernig gekk, þetta
hjá þér, Birgir?
— Ég varð annar í 800 rtv
frjálsri aðferð og einnig 200
m bringusundi én fjórði í bak
sundinu.
— Hvernig er aðstaða til
sundiðkana heima fyrir?
— Hún er ágæt á sumrin.
Við höfum þar 8 x 25 m sund-
laug. Á veturna er hún yfir-
leitt eklci opin vegna þess að
þá ar allt heita vatnið notað
til íbúðakyndinga. En nú hef-
ur verið borað eftir heitu
vatni í sumar og þá mun
væntaniega vera hægt að
hafa sundlaugina opna yfir
vetrarniánuðina líka. Það er
í ráði að byggja yfir sund-
laugina og koma upp áhorf-