Morgunblaðið - 06.07.1965, Blaðsíða 28

28
MORCUNBLAÐIÐ
* Þrlðjuaagiir g. júll 1965
CEORCETTE HEYER
FRIÐSPILLIRINN
Ungfru Wraxton, sem gat ekki
annað en orðið hrifin af þessari
vitneskju, gat ekki stillt sig um
að endurfaka hana við Soffíu áð-
ur en tveir sólahringar voru
liðrtir. Hún hafði verið á gangi
í Garðinum á skemmtigöngutím-
aiium, ásamt þernu sinni, þegar
hún rakst á vagn Soffíu, en hann
hafði stanzað til þess að hún gæti
talað við þennan hneykslanlega
Sir Vincent. Hann studdi annarri
hendi á tröppuna á vagninum og
hún hallaði sér fram til þess að
ségja eitthvað við hann, sem þau
virtust hafa mjög gaman af. Hún
kom augá á ungfrú Wraxton og
brosti tii hennar, en varð hissa,
þegar Eugenía kom að vagnin-
um og heilsaði henni. Komið þér
sselar! Svo að þetta er þessi vagn,
sém allir eru að tala um? Að
minnsta, kosti eigið þér þarna
fallega h'esta, sé ég. Og þér akið
með þá í halarófu? Til ham-
ingju .... það held ég ekki, að
ég treysti mér að gera.
— Þér þekkið náttúrlega Sir
Vincent Talgarth? sagði Soffía.
; Sir Vincent fékk kuldalega
iineigingu og aðkenningu af
brosi.
- \— Vitið þér það? sagði ungfrú
lýraxton. — Ég held næstum að
áj* verði að biðja yður að taka
mig upp í, einn hring. Svei mér
ef ég öfunda yður ekki af allri
þessari kunnáttu yðar.
Soffía benti John að stíga út,
og sagði kurteislega: — Já, gerið
þér svo vel, ungfrú Wraxton. Ég
á auðvitað að sýna hvað ég get?
Við hittumst á föstudag, Sir
Vineent .... þér lítið inn til mín
þá.
20
Ungfrú Wraxton steig upp í
vagninn með hjálp Johns og
tókst það sæmilega, enda þótt
vagninn væri óþægilega hár,
lagaði pilsið á sér snyrtilega og
heilsaði hundinum með vingjarn-
legu „Hvutta-hvutt“, svo að
hundurinn fór að skjálfa og dró
sig nær húsmóður sinni. — Ó,
ég er svo fegin að fá þetta tæki-
færi til að tala við yður, ungfrú
Stanton-Lacy. Ég var orðin alveg
vonlaus um að geta nokkurntíma
náð í yður í einrúmi. Þér þekkið
svo marga!
— Já, er ég ekki heppin?
— Jú, vissulega svaraði hin,
hunangssætum rómi, — enda
þótt það vilji verða, þegar mað-
GERIÐ SAMANBURÐ
A VERÐI ! ! !
Framúrskarandi reynsla hérlendis á VREDESTEIN
hjólbörðunum sannar gæðin og hið ótrúlega lága
verð tryggir hagstæðustu kaupin.
Munið að gera samanburð á verðum áður
en þér kaupið hjólbarðana.
VREDESTEIN hjólbarðar eru fyrirliggjandi í eftir-
töldum stærðum:
520x13/4 Kr. 668,00 710x15/6 Kr. 1.295,00
560x13/4 — 739,00 760x15/6 — 1.579,00
590x13/4 — 815,00 v820x16/6 — 1.787,00
640x13/4 — 930,00 425x16/4 — 591,00
640x13/6 — 1.080,00 500/525x16/4 — 815,00
650x13/4 — 1.122,00 550x16/4 — 960,00
670x13/4 — 970,00 600x16/6 — 1.201,00
670x13/6 — 1.114,00 650x16/6 — 1.285,00
520x14/4 — 735,00 700x16/6 — 1.731,00
560x14/4 — 810,00 900x16/8 — 3.881,00
590x14/4 — 860,00 650x20/8 — 2.158,00
750x14/6 — 1.215,00 750x20/10 — 3.769,00
560x15/4 — 845,00 825x20/12 — 4.400,00
590x15/4 — 920,00 1100x20/14 — 8.437,00
640x15/6 — 1.153,00 900x20/14 — 5.591,00
670x15/6 — 1.202,00
ur þekkir svona marga, að mað-
ur sýni ekki af sér nógu mikla
varkárni. Ég veit ekki nema það
væri rétt af mér að vara yður
ofurlítið við. í París og Vín
munduð þér geta sagt mér, hvern
ig ég ætti að hegða mér, en í
London hlýt ég að vera kunn-
ugri en þér.
— Ég yrði nú aldrei svo ósvífin
að fara að leggja yður neinar lífs
reglur, sagði Soffía.
— Kannski yrði nú heldur
engin þörf á því, sagði ungfrú
Wraxton teprulega. — Mamma
min hefur alltaf verið mér mjög
umhyggjusöm móðir og mjög
ströng þegar hún hefur verið að
velja börnunum sínum kennara.
En ég hef vorkennt yður svo
innilega, eins og ástatt er fyrir
yður. Þér hafið oft fundið til
þess að vera móðurlaus?
— Alls ekki. Og fyrir alla
muni, verið þér ekki að eyða
yðar meðaumkun á mig. Sir Hor-
ace hefur bætt mér móðurmiss-
inn og það til fullnustu.
— Karlmenn eru nú ekki það
sama og móðir.
— Það getur nú orðið fullyrð-
ing gegn fullyrðingu. Hvernig
lízt yður á þá jörpu mína?
Ungfrú Wraxton lagði hönd á
hné hinnar. — Leyfið mér að tala
hreinskilnislega, bað hún.
— Ég get nú víst illa hindrað
það nema velta troginu, svaraði
Soffía. — En betra væri yður
nú samt að láta það ógert, því að
ég er býsna óráðþæg, of ef ég
skyldi stökkva upp á nef mér,
gæti eitthvað komið fyrir, sem
yður þætti miður.
— Já, en ég verð að tala! Það
er ekki nema skylda mín við
hann frænda yðar!
— Jæja? Hvernig víkur því
við?
— Þér skiljið, að hann kann
ekki við að nefna það við yður
sjálfur. Hann er svo nærgæt-
inn ......
— Ég hélt, að þér ættuð við
hann Charles! greip Soffía fram
í. — Hvað frænda eigið þér við?
— Ég er að tala um hann
Charles.
— Slúður! Hann er nú ekki
vanur að vega hvert orð.
— Fyrirgefið þér, en þessi
léttúð yðar er algjörlega óvið-
eigandi sagði ungfrú Wraxton
og um leið fór mesta sætubragð
ið af henni. Ég held þér gerið mannl'
ka. kristjAnsson h.f.
UMeOflM) SUDURLAN.DSBRAUT 2 • SÍMI 3 53 00
yður ekki ljóst, hvað heimtað er
af konu af háum stigum. Eða
.... afsakið .... hvað það er
óráðlegt að spana fólk upp á mói
sér og gefa tilefni til slúður-
sagna, sem ég veit að yður kæmi
eins illa og Rivenhall-fjölskyld-
unni.
— Jæja, guð minn góður, hvað
kemur næst? sagði Soffía stein-
hissa. — Þér eruð væntanlega
ekki svo forneskjuleg að halda,
að ég gefi tilefni til slúðursagna
þó að ég aki í háum vagni?
— Nei, enda þótt fólk mundi
nú heldur vilja sjá yður í ein-
hverju ekki alveg eins sportlegu
ökutæki. En þessi frjálslega um-
gengni yður við ýmsa liðsfor-
ingja — eða Rauðfrakka, eins og
hann Charles kallar þá — og þó
einkum við manninn, sem þér
voruð að tala við rétt áðan, gerir
það að verkum, að fólk heldur
að þér séuð lauslát, og það vild-
uð þér þó væntanlega ekki vera
talin? Og kynnin við Sir Vin-
cent eru yður ekki til framdxátt-
ar .... öðru nær! Viss dama ....
af hæstu sigum .... sagði við
mig um daginn, að þið væruð
óþarflega mikið saman.
— Þá er hún líklega hrædd um
að missa einhvern spón úr aski
sínum sjálf. Hann er hræðilegur
daðrari! Og Charles frændi var
að biðja yður að stía mér frá
liðsforingjunum, eða hvað?
— Hann bað mig ek’ki bein-
línis um það, svaraði ungfrú
Wraxton, varlega, — en hann hef
ur minnzt á það við mig, og ég
veit alveg um álit hans á því.
Og þér verðið að gera -yður það
ljóst, að aðallinn lítur ekkert
mildum augum á strákapör eins
og þau að stela hestunum hans
Charles, því að vernd frú Omb-
ersley leggur yður vissar skyldur
á herðar.
— Mikið get ég verið heppin!
En haldið þér, að mannorðið yðar
hafi gott af því að láta sjá yður
með mér?
— Nú eruð þér að gera að
gamni yðar.
— Nei, en ég er bara hrædd
um, að þér fáið óorð af að láta
sjá yður í þessum grindavagni
og með svona lauslátum kven-
— Varla það, svaraði hin, hóg-
lega. — Kannski getur einhverj-
um fundizt það skrítið af því að
ég ek aldrei sjálf í London, en
hinsvegar vona ég að mitt mann-
orð sé nægilega grunnmúrað, til
þess að mér gæti jafnvel leyfzt
sitthvað, sem öðrum þýddi ekki
að reyna.
Nú voru þær komnar þangað
sem sást til hliðsins við Apsley-
húsið. — Segið mér nú hrein-
lega, sagði Soffía. — Ef ég skyldi
gera eitthvað hneykslanlegt,
meðan ég er með yður, væri þá
yðar góða mannorð nægilegt til
að bjarga mér frá algjöru
hneyksli?
— Já, ef við segjum álit ættar
minnar, get ég svarað því ját-
andi. _
— Ágætt! sagði Soffía og sneri
hestunum að hliðinu.
Ungfrú Wraxton varð eitthvað
JAMES BOND
Eftir IAN FLEMINC
óróleg og sagði: — Hvað ætlið
þér að gera?
— Ég ætla að gera upp á eigin
ábyrgð það sem allir hafa sagt
mér að ég mætti ekki gera,
svaraði Soffía. — Fyrir mér er
það einskonar Biáskeggs-her*
bergi.
Vagninn sneri nú við og út
gegn um hliðið, beygði hart til
vinstri og var næstum búinn að
rekast á flutningavagn. Ungfrú
Wraxton rak upp skræk og hélt
sér dauðahaldi í sætið. — Varið
þér yður. Stöðvið strax vagn-
inn! Ég vil ekki aka um göturn-
ar! Eruð þér orðin alveg vitlaus?
—.Sei sei nei! Ekki hrædd. Ég
ei með fullu viti. En hvað ég var
heppin, að þér skylduð vilja aka
með mér. Annað eins tækifæri
hefði ég aldrei fengið!
Mathis, frá skrifstofu Deuxieme í aðstoðarmaðurinn, sem London hefur því að senda mér kvenmann! Halda
Frakklandi, er samstarfsmaður James valið handa þér. Hún er dökkhærð þeir að þetta sé einhver göngutúr úti
r Bond. með blá augu.... í skógi?
^ — í>ér mun áreiðanlega falla í geð — Hvern fjárann meina þeir með
Þórshöfn
Umboðsmaður Morgun-
blaðsins á Þórshöfn er Helgi
Þorsteinsson, kaupmaður og
i verzlun hans er blaðið selt
í lausasölu.
Reyðarfjörður
KRISTINN Magnússon,
kaupmaður á Reyðarfirði, er
umboðsmaður Morgunblaðs-
ins þar í kauptúninu. Að-
komumönnum skal á það
bent að hjá Kristni er blað-
ið einnig selt í lausasölu.
Seyðisfjörður
UMBOÐ Morgunblaðsins í
Seyðisfjarðarbæ er í Verzl.
Dvergasteinn. Blaðið er þar
einnig í lausasölu fram til
kl. 11,30 á kvöldin. „Bar-
inn“, veitingastofa, hefur
blaðið í lausasölu.
AKUREYRI
Afgreiðsla Morgunölaðs-
ins er að Hafnarstræti 92,
sími 1905.
Auk þess að annast þjón-
ustu blaðsins við kaupend-
ur þess í bænum, er Akur-
eyrar-afgreiðslan mikilvæg-
ur hlekkur í dreifingarkerfi
Morgunblaðsins fyrir Norð-
urland allt. Þaðan er blaðið
sent með fyrstu beinu ferð-
um til nokkurra helztu kaup
staða og kauptúna á Norður-
landi, svo og til fjölda ein-
staklinga um allaii Eyjaf jörð
Á Egilsstöðum
HJÁ Ara Björnssyni í Egils-
staðakauptúni er tekið á
móti áskrifendum að Morg-
unblaðinu. Þar í kauptún-
inu er Morgunblaðið selt
gestum og gangandi í Ás-
bíói og eins í Söluskála kaup
félagsins.