Morgunblaðið - 23.09.1965, Síða 21
[ Fimmtudagur 23. sept. 1965
MORGU NBLAÐID
21
— Konan mín er a<$ búa til
afmælisgjöfina mína, ég má
ekkert fá að vita.
Jón var latasti maður staðar-
ins. Hann lá bara í hestvagnin-
um sínum og bað til guðs að
enginn yrði nú til þess að biðja
hann um að færa sig eitthvað.
Því urðu þorpsbúar mjög undr
andi, þegar þeir séu eitt sinn
hestinn koma á harðaspretti
gegnum bæinn, svo svitinn löðr-
aði af honum. Að vísu var Jón
ekkert ekilslegur fremur venju,
þar sem hann lá á bakinu í vagn
inum og starði upp í himinblám-
an en hesturinn þaut um stræt-
in með lausan tauminn.
— Hvert ertu að fara, Jón
minn, á þessum ógnarspretti,
kallaði ein þorpsbúanna til hans
forvitinn.
— Veit það ekki, svaraði Jón,
spurðu hestinn.
— Þessi hlýtur að hafa orðið
fyrir áhrifum frá Rousseau og
mottói hans: — „Hverfið aftur
til náttúrunnar."
Skotinn kom að tollbrúnni og
stöðvaði hestvagninn sinn. Toll-
vörðurinn kom út úr skýli og
heimtaði gjaldið.
— Það kostar tvær krónur að
fara yfir brúna, sagði hann.
Eftir langt rifrildi og margar
vífilengjur, borgaði Skotinn
gjaldið, tregur þó, og hélt leið-
ar sinnar. Undir kvöldið kom
hann aftur að brúnni, en nú hafði
sú breyting orðið á, að hestur-
inn sat í vagninum en Skotinn
dró vagninn. Tollvörðurinn krafð
ist þrátt fyrir það gjaldsins, en
þá svaraði Skotinn:
— Ekki tala við mig — talaðu
við þann sem ekur.
Tveir náungar voru á rjúpna-
veiðum. Skyndilega sáu þeir
rjúpu fljúga rétt hjá og annar
þeirra lyfti byssunni og skaut
og rjúpan féll til jarðar.
— Þarna eyddurðu einu skoti
til ónýtis, sagði hinn þá.
— Nú, en ég hitti hana, svar-
aði sá sem skotið hafði.
— Já, en fallið hefði nægt til
að drepa hana.
SARPIDONS SAGA STERKA ~K— Teiknari: ARTHÚR ÖLAFSSON
Sarpidon mælti: „Ég mun
gefa þér líf og láta þig halda
ríki þínu, ef þú vilt skírast láta
og taka kristna trú.“
Telamon konungur svarar:
„Þessi boð mun ég með þökkum
þiggja, og vil ég hafa fulltingi
þitt, meðan ég lifi, því ég sé, að
þú ert mesti ágætismaður. Þyk-
ist ég það sjá, ef ég tek upp sið-
ferði kristinna manan, þá munu
Spánverjar ýfast við mig og
heimsækja mig með ófriði, og
þarf ég þá öfluga liðsemd.“
Jarlsson kvaðst skyldu verða
honum að liði, nær sem hann
kynni sér til að segja.
Síðan var konungur leystur,
og þakkaði hann jarlssyni mik-
illega lífgjöfina. Var hann síð-
an leiddur í hásæti, og settust
menn við drykkju og voru glað-
ir. Dvaldist Telamon konungur
þar í tvo mánuði hjá þeim feðg-
um, og að þeim liðnum var
hann skírður og allir hans
menn. Bjóst hann þar eftir til
heimferðar, og fengu þeir feðg-
ar honum klerka og lærða
menn til að kenna kristna trú
um hans ríki. Síðan kvaddi
hann jarl og þá fóstbræður og
lét í haf. Hafði hann eigi utan
hclft þeirra skipa, sem hann
hafði komið með, því að svo var
mikið fallið af liði hans og
mannfátt orðið ríki jarls, að
eigi urðu mönnuð fleiri skip en
þessi. Komst Telamon konung-
ur með heilu og höldnu heim í
ríki sitt. Litlu síðar lét hann
boða kristna trú um allt sitt
riki og skíra alla sína lands-
menn. Varð það um síðir, að
allt fólk var kristnað þar i
landi.
JAMES BOND ——
Eítir IAN FL'EMING
í höfuðstöðvum leyniþjónustunnar í
Lodnon er yfirmanni hennar sagt frá
hinni velheppnuðu brellu Bonds í spila-
vitinu, er hann vann fulltrúa kommún-
ista Le Chiffre.
Hann veit ekki að tveimhr klukkustund
um síðar hefur Le Chiffre tekið Bond
höndum ásamt aðstoðarstúlku hans,
Vesper.
En Le Chiffre veit ekki að fulltrúi
rússnesku gagnnjósnaþjónustunnar er á
leið til Royal-les-eaux.
JÚMBÖ —-K— —"K— —•'K—* —-K— —-K— Teiknari: J. MORA
— Við erum í enn þá verri klípu, en
ég hafði haldið, hvislaði Júmbó við
kvöidborðið. Uppreisnarmennirnir hafa
einungis látið okkur halda lifi, svo að
við getum smyglað fyrir þá vopnum.
— En þetta er jú glæpsamlegt, hrópaði
Júmbó. Þetta minnir mig á að það var
náungi sem fékk mér bréfsnepil í gær ....
„Hittið mig við vatnsbólið á miðnætti,
þá mun ég skýra ykkur frá áformum mín-
um“, las Júmbó af seðlinum.
— Heldurðu að við eigum að blanda
okkur í meira? spurði Spori. — Já, þaS
getur þú verið viss um, svaraði Júmbó.
SANNAR FRÁSAGNIR
-K— Eítir VERUS
EYÐILEGGING — Útbreidd
eyðilegging jarðskjálfta er
sýnd á myndinni til hliðar. Efst
til vinstri sést flóðbylgja, sem
gæti eytt allri byggð meðfram
ströndinni. I fjallahéruðum er
hættan ávallt sú að skriður falli
yfir þorp og bæi. Stundum
breytast árfarvegir fljóta og er
því algengt að stöðuvötn mynd
ist þar sem þau hafa aldrei
verið áður. Mestur er eyðilegg-
ingarmáttur jarðskjálfta, þegar
þeir eiga upptök sín í miðjum
borgum. Þá geta einnig orðið
stórspjöll vegna hættu er skap-
ast er gas og rafmagnsleiðslur
fara í sundur.