Morgunblaðið - 03.11.1965, Page 25
MORCUNSLAÐ!Ð
25
MÍBvikudagur 3. nóv. 1965
l • Hestar og stöðumælar
Það varð uppi fótur og fit í
Lundúnum nú fyrir skömmu,
l>egar rithöfundurinn William
Holt kom ríðandi á hesti sínum,
sem Trigger heitir, eftir einni
fjölförnustu götu borgarinnar.
(Ekki minnkaði undrun manna,
þegar rithöfundurinn sté af
hesti sínum, batt hann við stöðu
mæli, og fór í verzlun til þess
að kaupa sér jakkaföt. Varð um
tíma algert umferðaröngþveiti
á þessari götu, og loks varð lög
reglan að biðja Holt um að færa
sig, því að annars myndi um-
ferðarhnúturinn aldrei leysast.
Holt hefur að undanförnu ferð-
ast um 9.000 mílur um Evrópu
ásamt Trigger í því skyni að
safna efni í bók, sem hann hef-
ur á prjónunum, og var Lund-
únir lokaákvörðunarstaðurinn.
Við komuna til Lundúna var
Holt að því spurður, hvort hann
hefði ekki á ferð sinni átt í
erfiðlélkum með „bílastæði“.
— Nei, ég hef alveg sloppið
þá, svaraði Holt, lögreglan get-
ur t d. ekki látið stöðumæla-
sektarmiða á Trigger, því hann
étur þá einfaldlega.
• Þjófóttar húsmæður
Fyrir skömmu voru tvær
sænskar húsmæður, 44 og 46 ára
að aldri, dregnar fyrir rétt í
Örebro, ákærðar fyrir fjölda
þjófnaðar í vöruhúsum í ýmsum
bæjum í Mið-Svíþjóð. >að er álit
lögreglimnar, að verðmæti þýfis
ins sá um 600 þús. krónur, eða
jafnvel enn meira. Báðar hús-
mæðurnar eiga börn, önnur á
fimm á aldrinum 12—22 ára en
hin á þrjú á aldrinum 12—23
ára. Hafa húsbóndarnir því
gegnt húsmóðurshlutverkum að
undanförnu og allt útlit fyrir,
að þeir þurfi að gera það tals-
verðan tírna til viðbótar.
C Bítlv 'jama dcyr út
Einn af allra kynlegustu kvist
um þeirrar kynlegu hreyfingar,
sem The Beatles komu af stað
fyrir nokkrum árum, söngvar-
inn P. J. Proby hefur ákveðið
að hætta hinu amstursama starfi
sínu sem bítlasöngvari, ætlar
nú að láta klippa sig, klæðast
aftur borgaralegum fötum, og
gerast venulegur hljómsveitar-
stjóri stórrar hljómsveitar, sem
leikur í venjulegu fjölleikahúsi.
Proby hefur að undanförnu ver-
ið einhver mesti ógnvaldur-
hljómleikasala víðsvegar í ver-
öldinni, þar sem hann hefur
sungið, því að ævinlega hefur
farið stórfé í lagfæringu á þeim.
Þá hefur hann einnig hrellt sið-
gæðið heil ósköp, því að hann
hefur það fyrir sið að ganga í
svo níðþröngum buxum, að þær
hafa venulega sprungið utan af
honum í öllum átökunum á tón-
leikunum. Anda því margir létt-
ara, er hann hættir nú hinum
furðulega ferli sínum, sem dæg-
urlagasöngvari.
• Gamli maðurinn fer yfir
hafið
>að er ekki víst, að Ernest
Hemingway geti hinumegin graf
ar tekið með jafnaðargeði hinum
hversdagslega endi á skáldsögu
sinni — Gamli maðurinn og haf-
ið. — Gamli maðurinn hefur
nefnilega lagt land undir fót og
sótt um landvistarleyfi í Banda-
ríkjunum, sem pólitskúr flótta-
maður.
Hinn 92 ára gamli fiskimaður,
Anselmo Hernandez, gekk í land
í Miami í Florida þann 21. októ-
ber, með Havana vindil í annarri
hendi og Panama hatt í hinni.
Hann sagði við landgönguna: —
Ég er svangur og ég get ekki
lengur afborið ógnarstjórn komm
únista í landi mínu.
Herndez var á sínum tíma fyrir
mynd söguhetjunnar í hinni
heimsfrægu skáldsögu Heming-
ways. Hemingway lifði á um-
breytingatímum á Kúbu, heimili
hans þar er safn í dag, sem er
í miklum metum hjá ríkisstjórn
Castros . . . en Hemandez gamli
lýsti því yfir, að hann gæti þar
ekki lengur um frjálst höfuð
strokið.
— Hvenær kynntist þú mann-
inum þínum?
— í fyrsta skipti, þegar ég bað
hann um matarpening.
>egar tónskáldið Meyerbeer
dó, samdi Liszt líksöngslag. Eitt
sinn lék hann sönginn fyrir Ross-
ini, og er hann hafði gert það,
sagði Rossini:
— Ætli það hefði ekki verið
heppilegra ef þú hefðir dáið en
Meyerbeer hefði samið líksöngs-
lagið.
— Auðvitað man ég eftir þér,
Pétur. Nauthólsvík, Jónsmessu-
nótt, hár, ljóshærður, bursta-
klipptur með skegg. Er þetta
ekki rétt?
Lítill drengur fór 1 skóla í
fyrsta sinn, og þegar hann kom
heim spurðu foreldrar hans,
hvernig honum hefði líkað.
— Ágætlega, svaraði hann, —
að öllu öðru leyti en því, að mér
fannst kennararnir allir vera of
forvitnir.
— Við hvað áttu, spurði fað-
irinn.
— Fyrst þegar ég kom, spurðu
þeir mann, hvenær ég væri fædd
ur, og ég sagði þeim það. Síðan
spurðu þeir hvenær mamma væri
fædd, og ég sagði þeim það. Svo
spurðu þeir hvar ég væri fædd-
ur, og þá varð ég að skrökva.
— Hvers vegna?
— Mér fannst ómögulegt að
segja, að ég væri fæddur á spít-
alanum, svo ég sagði að ég væri
fæddur á íþróttavellinum.
Tópías fiskimaður var einn að
dorga um hánótt, langt frá landi
og hafði ekkert ljós. Allt í einu
kom stærðar togari og var rétt
að segja nærri búinn að keyra
trilluna niður. >á hrópaði einn
úr togaranum:
— Hvers vegna hefurðu ekki
Ijós, mannskratti?
Tóbías anzaði þá ofurrólega
um leið og hann innbirti stærð-
ar þorsk: — Ertu myrkfælinn,
.vinur?
— Ég hef enga samúð með
manni sem getur fengið af sér
að lemja eiginkonu sína.
— Maður sem getur fengið af
fsér að lemja eiginkonu sína,
þarf áreiðanlega ekki á samúð að
halda.
JAMES BOND ->f ->f-. Efíir IAN FLEMING
W CCHAE OFF rr, \
¥ veepec wmv kor >
TELL me tme tx?utm
ABOUT TME TElEPUOME
. cpkix. vou vvepe >
MAk'lKlG ^ /
TMfiAJ WMV
08 TO
ME T5
BUT I \ j
MAV8 '-----
TOLC> VOU I X.
WAMTED TO TALK'
TO A GlPL- FPlEKlP
»Kl PA0I6. ANP. . .
___/ WV4V
CARTT VOU
BELIEVE
ME P
— Hættu þessu, Vesper. Hvers vegna
ekki að segja allan sannleikann varðandi
símahringinguna?
— En ég hef sagt þér sannleikann. Mig
langaði til þess að tala við vinkonu mína
í París.
— Hvers vegna trúir þú mér ekki?
— Allt í lagi, Vesper. Gleymum þessu.
— Ég elska þig, James.
— En hvers vegna lýgur þú að mér,
hugsar Bond með sér.
J ÚMB Ö - —
Teiknari: J. MORA
Þegar það f jaraði var hafsbotninn eins
þurr og sandpappír, og félagarnir þrír
gátu í ró og næði klifrað niður úr flakinu.
— Eg botna ekki neitt í neinu, sagði
Spori. — Hvernig í ósköpunum höfum við
getað siglt svona langt í þessu flaki.
— Þetta er allt saman mjög dularfullt,
sagði prófessor Mökkur, ep áður en við
förum að ergja okkur með alls konar
vangaveltum, legg ég til að við njótum
þess, að við höfum fast land undir fót-
um.
Ég myndi njóta þess ennþá betur, ef
ég vissi hvað þessi staður heitir, tautaði
Júmbó með sjálfum sér.
— Það getum við kannski komist að,
með því að klífa þessa hæð þarna, stakk
prófessorinn upp á. — Það hlýtur að
vera þar ágætt útsýni. — Já en hvers
vegna að doka hér við, sagði Júmbó,
höldum upp á hæðina.
KVIKSJÁ K— ~-
-K— Fróðleiksmolar til gagns og gamans
Sisi!
Þegar maður fær vitneskju
um, að flest skipin nota helm-
ing ævi sinnar til siglinga, en
hinn helmingur ævinnar fer í
iosun og lestun í höfnunum,
skilur maður að það liefur lengi
verið eitt af mestu heilabrot-
um mannsins að finna lausn við
þessu vandamáli. Nú heldur
enska útgerðarfyrirtækið „Lyk-
es Bros. Steamship Co.“ því
fram, að það hafi fundið lausn-
ina. Verkfræðingur þeirra hef-
ur skip á teiknispjaldinu, sem
aldrei á að þurfa að leggjast að
bryggju til þess að losa eða
lesta. í skrokk þess hefur verið
komið fyrir (á tveimur hæð-
um) 24 prömmum, sem hver er
33 metrar á lengd, er gegna
hlutverki lestarinnar. Skipið
getur, þegar það nær ákvörð-
unarstað, hækkað sig eða lækk-
að, svo prammarnir geta siglt
út eður inn gegnum skut skips-
ins. Menn hafa reiknað út, að
slíkt skip með 24 prömmum
kosti um 680 millj. kr., en jafn-
vel á þessu verði mun það
spara eiganda sínum helming
áætlaðs uppskipunar-, lestunar-
og hafnargjalds, sem venju-
legt flutningaskip með 775 þús.
kúpikfeta geymsluhæfni verður
að greiða.