Morgunblaðið - 27.11.1965, Blaðsíða 21
Laugardagur 27. n5v. 1965
MORGUNBLAÐIÐ
21
í
fr — Sástu hvað hún frú Ander-
Bon varS glöð, þegar ég sagði að
f Ihún liti ekki einum degi eldri út
ma dóttir hennar?
' Kennarinnt — Hvort er lengra
I burtu Engiand eða tunglið?
þ Nemandinn: — England.
r Kennarinn: — Hvera vegna
heldurðu það?
Nemandinn: — Tunglið sést
héðan en eicki England.
9<;
/
Hjólreiðamaður ók eftir myrk-
nm vegi og hafði ekki ljós á. Fót-
gangandi lögreglumaður var þar
á ferð ásamt hundi, og gaf hann
■nanninum merki um að stoppa,
jHjólreiðamaðurinn hlýddi þvi
ekki heldur hjólaði áfram á mikl-
; ttm hraða. Lögreglumaðurinn
j sleppti þá hundinum og varð sá
| á hjólínu brátt að láta 1 minni
I pokann, og stoppa. Er lögreglu-
maðurinn kom tii hans, sagði
hanru
ki — Hversvegna stöðvuðuð þér
ekki, þegar ég gaf yður merki?
Sáuð þér mig ekkiT
|l *— Jú, það gerði ég.
Ir •— Hversvegna i ósköpunum
stöðvuðuð þér þá ekki?
— Vegna þess að ég sá ekki
hundinn yðar.
x-i
Ungfrá Henderich var tekin
föst fyrir oí hraðan akstur og
fflutt á iögregiustöðina. Mál henn
*r var samséundis téklð fyrir 1
ttmíerðardómstóinum og dómar-
inn spurðk
— Hvers vegna ókuð þér svona
djarft, ungfró HenderichT
Vegna þeas að ég var að fiýta
mér i skólannT
•—i Kruð þér nemandí eða
ke n nslukona T spurði dómarinn.
— Kennslukona.
* — Ohohó, sagði þá dómarinn
ánægjulega. — Eg hef beðið eftir
þessu tækifærl 1 30 ár. Nú skulið
|>ér skrifa 500 sinnum á töfluna
jþarna: „Ég hef ekið of hratt og
lofa að gera það aldrei aftur“.
í>að gildir sama regla um eigin-
menn og einkabíla. Ef maður
hugsar vel um þá, þarf maður
ekiki alltaf að vera að fá sér nýj-
ta.
Fólk úr víðri veröld
Fyrstu píanótónleikarnir
• STEIKT TILRATJNAGRÍS
Það varð uppi fótur og fyt
á tilraunastofu Heilbrigðisstofn-
unar ísraels, þegar það uppgötv-
aðist að tilraunagris, sem sýktur
hafði verið berklum, hafði horf-
ið, Lögreglan var þegar tiikvödd
og leitaði hún stanzlaust að til-
raunagrís þessum i tvo tíma. Þá
tókst henni loks að hafa upp á
honum í garði skammt frá til-
raunastöðinni, en þar voru þá
nokkxir níu ára drengir að búa
sig undir að steikja hann. Við
nánari athugun kom 1 ijós, að
einn drengjanna hafði fengið þá
hugmynd, að gaman væri að
bjóða félögum sínum upp á úti-
steikt svínakjöt, en sá galli var
á, að steikina var hvergi að fá
fyrr en hann rakst á hana á til-
raunastöðinni og var þegar á-
kveðið að stofna til veizlu.
milljónaerfingi, Anna Marla Hitz,
er horfin sporlaust og óttast
fjölskylda hennar, að eitthvað
alvarlegt hafi komið fyrir hana.
Móðir stúlkunnar hefur skýrt frá
því, að dóttirin hafi í júlí flúið
frá heimili sínu 1 Washington
með þýzkum vini sínum. í októ-
ber hafi hún sent til þeirra 200
dollara, en þá dvöldust þau í
Kaliforníu. Síðan hefur ekkert
til hennar spurzt. Móðir hennar
tilkynnti jafnframt, að á 21 ára
afmælisdag sinn hefðu hún átt að
fá yfirráðarétt yfir eignmu, sem
metin eru á 1200 milljónir króna,
en faðir hennar lét það eftir sig,
er hann lézt 1958.
Bezt að auglýsa
í Morgunblaðinu
UNGUR Reykvikingur, Halldór
Haraldsson, píanóleikari, heldur
á vegum Tónlistarfélagsins sína
fyrstu opiruberu tónleika n.k.
mánudag kL 7 síðd. 1 Austur-
bæjarbíó. Á þriðjudagskvöld
verða tónleikarnir endurteknir.
Halldór stundaði nám við Tón
listarskólann, aðallega hjá Áma
Kristjánssyni og Jóni NordaL
Lauk þaðan burtfararprófi vor-
ið 1960. Stundaði framhalds-
nám við Royal Academy I Lon-
don árin 1962 tíl 1965 f píanó-
leik og- tónsmiðL Aðalpíanó-
kennari hans var Gordon Green.
Lauk þaðan sólistaprófi í píanó-
leik að loknu námi.
Á tónleikunum á mánudag og
þriðjudag eru þessu verk: Són-
ata í As-dúr op. 110 eftir Beet-
hoven, sónata 1 g-moll eftir
Schumann, Ballada nr. í I h-
mol og Polonaise nr. 2 i E-dúr
eftir Liszt og auk þess verk eftir
Bartók og RaveL
Þessir tónleikar eru fyrir
styrktarfélaga Tónlistarfélags-
ins. Tónlistarfélagið hefir í
fjölda mörg ár lagt kapp á að
kynna borgarbúum unga lista-
menn. Langflestir okkar kunn-
ustu tónlistarmanna hafa fyrst
komið fram á vegum félagsins.
■—hfnwii i -1
Halldór Haraldsson.
• ERFINGINN HVERFUR
Sautján ára svissneskur
JAMES BOND —>f-< —>f-< —>f — >f-« Eftir IAN FLEMING
Crab Key er það sem kallað er Guanera,
— eyja, þar sem þúsundir sjófugla, af teg-
undinni Ruanay drita dag hvern.
— Hvers vegna?
•— Ha? O, þér eigið við hvers vegna á
eyjuna? Það veit ég ekki, kunningi — —
•— Og það er ekki mér að kenna. Ég M
ekki fugL En þetta hafa þeir gert allt síð-
an á dögum Adams og Guano er bezti
áburður í veröldinni
jtJmbö
Teiknari: J. M O R A
•— Hljóð. Látið ekkert heyrast frá ykk-
nr, hvíslaði Júmbó. Mannætumar era á
leiðinni í land með fanga. — Þetta hlitur
að verða mikil hátíð, sem þeir ætla að
halda hér á ströndinni, sagði prófessorinn.
»Hátíð“ var ekkl rétU orðið, þvi að
þetta var miklu frekar átveiala, sem
mannæturnar ætluðu að halda. Þeir höfðu
tekið matinn með sér — mannaumingja,
sem stéð nú bundinn við tré, fullur af
étta meðan eldurinn var kveiktur.
— Það þýðir ekkert að skjóta þá, sagði
prófessor Mökkur. — Það hlýtur að vera
hægt að kenna þessum mönnum að hætta
að drepa fólk á annan hátt en með þvi að
drepa þá sjálfa. — í guðanna bænum finn-
ið þá upp á einhverju áður en þeir drepu
okkur, sagði Spori óttasleginn.
SANNAR FRÁSAGNIR — —-)<—< K— .—-)<—* Eftir VERUS
MARINER IV.
Ein þeirra stjarna, er ljósast
sést frá jörðu, er reikistjaraan
Mars, sem nefnd er svo eftir
stríðsguði Rómverja. Veldur
þvi hinn rauðleiti litur stjöra-
unnar. Mars er jafnframt einn
næsti nágranni jarðarinnar.
Hún er 75 milij. km lengra frá
sólu en jörðin og þvermál henn-
ar er um helmingur þvermáis
jarðar. Hún er u.þ.b. helmingi
stærri en tungiið, en 150 sinnum
lengra frá jörðu.
Frá þvi á 18. öld, er ítaiski
vísindamaðurinn Galileo beindi
fyrsta stjörnukíkinum að Mars,
og sá það, er hann kallaði f jöll
og höf, hafa menn velt þvi fyrir
sér, hvort þar geti verið um lif
að ræða. Otal visindaskáldsög-
ur hafa verið skrifaðar um
Marsbúa og ímyndunaraflið é-
spart látið flögra. Margar myad
ir hafa verið gerðar af Marsbú-
um, þar sem þeim hefur verið
lýst sem ófreskjum, venjulegum
mönnum eða undratnönnum.
KJnm þeirra, sem hvað trúað-
astur var á það, að líf væri að
finna á Mars, var Percival Lov-
ell frá Boston. Áhugi hans á
Mars var svo mikill, að hann
byggði Lowell-rannsóknarstofn-
unina í suðvestur Bandaríkjun-
um til rannsókna á honum, og
gerði jafnframt sjálfur rann-
séknir á honum að ævistarfl
sinu, og lagði mikið af mörkum
við rannsóknir á honum. Árið
1905 sagði hann fyrir um upp-
götvun reikistjöraunnar Pluto,
25 árum áður en stjaraaa
faansL