Morgunblaðið - 26.05.1966, Síða 23

Morgunblaðið - 26.05.1966, Síða 23
Fimmtuíagttr 26. maí 1966 MORGUNBLAÐIÐ 23 Elín Þorsteinsdóttir Ólafsfirði — Minning F. 11. desembcr 1886. i D. 5. apríl 1966. ’ ÞEGAR ég, sem þessar línur rita, fluttist sem prestur til Ólafsfjarðar vorið 1924, þekkti ég engan, væntanlegra sóknar- barna minna, þótt ég væri fædd ur og alinn upp við utanverðan Eyjafjörð. Þó hafði ég heyrt getið nafna nokkurra manna, sem þar áttu heimili, og sérstak- lega nafns eins manns, sem mik- ið orð fór af, sem miklum afla- manni, og þekktur var sem slík- ur um allan Eyjafjörð og víðar. Þessi maður hafði ungur að ár- um gerst formaður á áraskipum en síðar á vélbátum og varð að venju aflahæstur í lok ver- tíða. Þessi maður var Þorváldur Friðfinnsson, Svarfdælingur að eett, eiginmaður þeirrar konu sem hér verður minnst nokkr- um orðum, Elínar Þorsteinsdótt- ur. Ég hafði því mikla löngun til eð kynnast þessum manni þá er leið mín lá til Ólafsfjarðar, enda rættis brátt svo, og með okkur Þorvaldi tókst vinátta, sem ent- ist um áratugi, og oft var ég og lcona mín gestir á heimili þeirra Þorvalds og Elínar í fallega hús- inu þeirra í Brekkugötu 13, sem jþau voru að byggja um þær mundir er ég flutti í Ólafsfjörð. Þessi merkilegi maður Þorvald- ur Friðfinnsson, leyndi því ekki, «ð þar fór mikill persónuleiki, maður myndarlegur á velli, kunni að skipuleggja öll vinnu- brögð við útveginn í landi, lærði »f reynslunni um fiskigöngur, gjörþekkti fiskimiðin, lagði ekki lóð sín blint í sjóinn þess vegna brást honum sjaldan afl- inn. Við hlið þessa manns stóð eiginkonan, dugleg og reglusöm í öllu heimilishaldi, hógvær og bljúg í framkomu. Heimili þeirra bar því svip reglusemi og festu, en jafnframt innileika og ást- úðar í garð gestsins sem að garði bar. Frú Elín var fædd að Hólkoti I Ólafsfirði 11. desember árið 1886. Voru foreldrar hennar Þor steinn Jbnsson bóndi og síðar útvegsmaður í Ólafsfirði og kona hans Sigurbjörg Jóhannesdóttir. ó)st Elía upp í foreldrahúsum, í stórum systkinahópi, sem öll eru látin nema einn bróðir Jón Þorsteinsson vélsmiður í Ólafs- firði. Urðu systkinin öll merkir menn og konur. Árið 1909 giftist Elín Þorvaldi Friðfinnssyni, sem áður er nefnd ur og bjuggu þau alla hjúskap- artíð sína í Ólafsfirði Þeim hjónum varð tveggja barna auð- ið, sem bæði dóu í blóma aldurs. Guðrún andaðist á Kristneshæli eftir erfiða sjúkdómsbaráttu ár- ið 1935 og Albert drukknaði ár- ið eftir. Mann sinn missti Elín árið 1947. Fyrstu ekkjuárin bjó Elín í húsi sínu í Brekkugötu 13, en seldi hús sitt og flutti til Reykja víkur og dvaldi þar um nokkur ár hjá frændkonu sinni frú Helgu Marteinsdóttur veitinga- konu. Fluttist svö aftur til Ólafs fjarðar og átti heimili hjá Sig- urði Guðmundssyni og konu hans Birnu Friðgeirsdóttur kennara. En síðustu árin dvaldi Elín á Akureyri hjá systurdótt- ur sinni Ástu Magnúsdóttur, og ' andaðist í sjúkrahúsi Akureyrar Sólstólar Alls konar. — Mikið úrval. Geysir hf Vesturgötu 1. Húseigendur athugið Okkur vantar 2ja herb. íbúð nú þegar. — Erum barn laús. Algjörléga reglusöm og vinnum bæði úti. — Vinsamlegast hringið í síma 34902 eftir kl. 6. Iðnaðarhúsnæði ca. 300 ferm. til leigu í Kópavogi. — Tilboðum, er til greini iðngrein, sé skilað til afgr. Mbl. fyrir mánaða mót, merkt: „Iðnaður — 9792“. 5, apríl s.l. og var jarðsungin frá Ólafsfjarðar kirkju 15. sama mánaðar að viðstöddu fjöl- menni. Eins og áður er minnst, tókst vinátta milli míns heimilis og þeirra hjóna Þorvalds og Elínar. Nutum við hjónin oft í ríkum mæli gestrisni og góðvildar þeirra hjóna. Efnahagur þeirra Þorvalds og Elínar var góður og traustur, börnin uxu upp mynd- arleg og elskuleg og lífsgæfan virtist brosa við heimilinu. En brátt dró ský fyrir sólu. Dótt» irin veiktist og var kolluð á brott; og ári síðar drukknaði sonurinn. Mikill harmur varð hlutskipti heimilisins. Ég minnist kvöldsins þegar sýnt þótti að drukknun Alberts hafði átt sér stað. Um morgun- inn hafði hann lagt frá landi á- samt öðrum ungum manni. Veð- ur var þá bjart og kyrrt, en er líða tók á daginn spilltist veð- ur og bátur ungu mannanna kom ekki að landi, og um kvöld ið brast á norðan stórhríð. Eng- inn efi að slys hafði orðið. I.aust fyrir miðnætti gekk ég til hjón- anna Þorvalds og Elínar. Þung og erfið spor, eins og prestur- inn þurfti því miður fyrr og siðar að ganga, þegar slys bar að höndum. Þetta kvöldi skildi ég bezt, hvílíku sálarþreki, kjarki og æðruleysi þessi hjón voru búin. Þá urðu þau í sann- leika prestar prestsins, sem átti að vera sá sterkasti á harms- stundinni. Nú er allt þetta vinafólk mitt horfið bak við tjald dauðans. En eftir lifi er minningu minni og margra annara þakklæti og blessun. Áratugur er brátt lið- inn síðan ég kvaddi söfnuð minn nyrðra. Árlega berast fréttir að heim- an að gamalt sóknarbarn hafi horfið af starfssviði jarðar. Og ef leið mín lægi í dag heim á fornar slóðir, myndi margra andlita saknað, sem um áratugi mættu mér á veginum, vonarrík og glöð í önn og starfi daganna, en einnig hógvær og styrk þá erfiðleikar og raunir steðjuðu að. Gróin leiði og nýorpin í kirkjugarðinum segja sína sögu. Þangað liggur leið gestsins og minningarnar vaka og vakna um liðið samlíf og samstarf um mörg ár. Ég lifi á ný yndislegar stundir á heimili svo margra vina. En einnig harmsstundir þegar trú hins starfssama manns og konu er hið eina sem bjarg- ar. Ég minnist einnig þegar vor- sólin skein. Sé fjörðinn lygnan geislum merlaðan í morgunsól- inni, sé bátana hverfa frá landi í leit að björg, sé þá koma af miðunum drekkhlaðna, sé fólkið leggja nótt með degi í starfi og striti fyrir því að mega lifa. Ég sé konur og börn heilsa feðr- um og eiginmönnum þakklát- söm fyrir gjafir og handleiðslu. En ég lifi einnig minningar harmsstundanna, þegar sorti norðurins bar brotnandi hol- skefluna að landi, þegar brim- gnýrinn bar harmaljóðin frá ein- hverri kaldri Skor. Þau Þorvaldur og Elín höfðu lifað allt þetta, notið yndisieika starfs og athafna, en einnig reynt lif harmanna, heyrt harmljóðið mikla um ástvininn sem öldur hafsins tóku í faðm sér. Þess vegna vildu þau sýna í verki hug sinn og hjartalag, með því að gefa stórfé — á þeim tíma er gefið var — til slysa- varna, til björgunarskútu Norð- urlands, sem ber nafn sonarins, sem drukknaði í blóma lífsins. Fögur gjöf, sem á sinn þátt í að fækka slysum og forða mörgu heimilinu frá harmi og sorg. Þökk sé þér Elín og ykkur hjónum báðum fyrir allt það er þið í lífi og starfi gáfuð þjóð ykkar og okkar. Þökk fyrir vin- áttu um mörg ár. Ingólfur Þorvaldsson. Hestamannafélagið Andvari Garita- og Bessastaðahrcppi Aðalfundur félagsins verður haldinn í samkomu- húsinu að Garðaholti fimmtudaginn 26. þ.m. og hefst kl. 8,30 e.h. DAGSKRÁ: Venjuleg aðalfundarstörf. Á fundinum verður skráð í hagagöngu fyrir sum arið, eru því þeir félagar, sem hyggjast láta hross sín í hagagöngu hjá félaginu, hvattir til að mæta. STJÓRNIN. Atvlnnu Ungur, reglusamur maður óskast til afgreiðslu- og lagerstarfa í bóka- og ritfangaverzlun í mið- bænum. — Tilboð með upplýsingum sendist í póst- hólf 392, merkt: „Starf“.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.