Morgunblaðið - 17.06.1966, Blaðsíða 21

1 Föstudagur 17. JGn'f 1966
MORGU N BLAÐIÐ
21 i

— íslandshús
Framh. af bls. 3.
viðskipti landanna, væri það
helzt hve lítið íslendingar
geta keypt frá Nígeríu. Eins
og fyrr segir fluttu íslending-
ar fiskafurðir fyrir um 245
milljónir króna til Nígeríu á
síðasta ári, en á sama tíma
ikeyptum við vörur þar fyrir
aðeins 162 þúsund krónur.
Stafar þetta m.a, af því að
við kaupum ýmsar vörur, eins
og harðvið o.fl., fullunnar
frá einhverju þriðja landi,
sem hefur flutt inn hráefnið
frá Nígeríu. Búast má við
einhverjum breytingum á
þessu ástandi á næstu árum,
þegar unnt verður að fá vör-
urnar fullunnar beint frá
heimalandinu. Gildir þetta
t.d. um hessinanstriga, sem
ræktaður er í Nígeríu. Hafa
spunaverksmiðjur verið
byggðar á undanförnum árum
til að vefa striga, og má því
reikna með, ef verðið verður
samkeppnishæft, að dúkurinn
verði keyptur þar. Á þetta við
um fleiri vörutegundir.
Spillingu útrýmt.
Aðspurðir um stjórnmála-
ástandið í Nígeríu, vildu þeir
Solberg og Momson ekki gera
mnikið úr fregnum, sem borizt
hafa um óeirðir í norðurhér-
uðum landsins. Sem kunnugt
er var bylting gerð í landinu
í janúar sl. og þáverandi for-
sætisráðherra, Abubakar
Tofawa Balewa, drepinn.
Einnig var þá drepinn and-
legur leiðtogi 13 milljóna
IMúhameðstrúarmanna, Sar-
dánainn af Sokoto. Voru báð-
ir þessir leiðtogar æðstu full-
trúar norðurhéraðanna, þar
sem rúmur helmingur þjóðar
innar býr.
Nígeríu er í rauninni skipt
í þrjú héruð: norðurhéruðin
þar sem Hausa-þjóðflokkur-
inn býr, suð-vestur héruðin
sem Yoruba-þjóðflokkurinn
byggir, og suð-austur héruð-
in, en þar býr Ibo-þjóðflokk-
urinn. Eru þjóðir þessar um
xnargt óskyldar, og hefur
Nígería í rauninni verið ríkja
sam'band frekar en eitt ríki
til þessa.
Eftir byltinguna í Janúar,
sem herinn stóð að, tók Aguiyi
Ironsi hershöfðingi við völd-
um og bannaði jafnframt
alla starfsemi stjórnmála-
flokka landsins. Stefnir hann
að því að sameina ríkin í
Nígeríu og gera landið að
einu lýðveldi. En þessi stefna
hans á ekki einhuga fylgi í-
búanna í norðurhéruðunum,
sem vilja viðhalda gamla sam
bandsríkj afyrirkomulaginu.
Það bætir þó úr skák fyrir
Ironsi hershöfðingja að frá
því hann tók við völdum hef-
ur spillingu og mútuþægni
verði útrýmt meðal valda-
ínanna, en spilling var land-
læg á dögum fyrri stjórnar.
Ekki hefur Ironsi þó tekizt að
stöðva verðbólgu í landinu, og
hafa matvörur hækkað mjög
í verði undanfarna mánuði.
En þrátt fyrir erfiðleika
eru þeir Momson og Solberg
bjartsýnir á framtíðina, og
trúa því að ekki komi til
alvarlegra árekstra milli
þjóðanna, sem byggja
Nígeríu.
Eyjólfur K. Sigurjónsson
löggiltur endurskoðandi
Flókagötu 65. — Sími 17903.
Guðjón Styrkársson
hæstaréttarlögmaður
Hafnarstræti 22. — Sími 18351,
ION EYSTEINSSON
lögfræðuigur
Laugavegl 11. — Siml 21516.
Málflutningsskrifstofa
JON N. SIGURÐSSON
Sfmi 14934 — Laugavegi 10
Stúdínurnar úr Verzlunarskólanum gerðu hvítar dragtir að einkennismerki sínu.
— Grafulamur
Framhald af bls. 10
— Var þetta ekiki mikið og
erfitt starf að vera umsjóna-
maður, Björn?
— Nei, eða a.m.k. var ég kom-
inn í það góða æfingu, að ég
fann varla fyrir því. Ég hef
nefnilega gegnt þessu starfi öll
árin hér í Verzlunarskólanum
að 3. bekk undanskildum.
— í hverju er starf þitt að-
allega fólgið?
— Ég les upp nöfn þeirra, sem
eru í bekknum, og merki við
þá sem mættir eru, og þá sem
eru fjarverandi. Annars má
segja að það hafi verið vel mætt
í bekknum í vetur, þótt hafi auð-
vitað oft viljað brenna við, að
fólkið hafi ekki mætt, og ekki
getað gert grein fyrir fjarveru
sinni. >á hef ég bara verið harð-
ur, og enda oft fengið orð í eyra
frá krökkunum að vera full
nókvæmur.
Við þökkuðum Birni fyrir
spjallið, og óskuðum honum til
hamingju með þennan áfanga,
en snerum okkur því næst að
Garðari Valdimarssyni. Hann
varð annar á stúdentsprófinu,
hlaut 7.32 í einkunn.
— Voru prófin erfið, Garðar?
— Jú, ég var orðinn velþreytt-
ur undir lokin.
— í hvaða greinum gekk þér
bezt?
— Ég held það hafi verið
stærðfræðin og franskan.
— Maður heyrir því stundum
fleygt af félögum ykkar í
Menntaskólanum, að prófin hér
í Verzlunarskólanum séu mun
léttari en þar? Hvað segirðu um
þessa staðhæíingu?
— Ég get ómögulega ímyndað
mér að þetta sé rétt. Á hinn
bóginn getur það verið, að fyrir-
komulagið við próflin hér sé
betra en í Menntaskólanum,
Hinn föngulegi hópur nýstúdenta MR i Hljomskalagarðinum í fyrradag.
(Ljósmyndir Óiafur K. Magnússon.) ________
þannig að meiri tími sé á milli
prófa, en ég held að „pensúmið“
hér og eins stúdentsprófin sjálf
séu alveg hin sömu.
— Verður ekki mikið að ger-
ast hjá ykkur núna næstu daga?
— Jú, það er óhætt að segja
að það verði mikið um að vera.
Við förum í mikið ferðalag núna
á mánudag n.k. til Evrópu. >að
verður meiri hluti hópsins sem
fer, eða ailir nema sjö, sem ekki
geta komið því við af ýmsum
ástæðum. Við höfum í vetur rek
ið verzlun í skólanum, og greið-
ir hagnaður af henni næstum
því allan ferðakostnaðinn. Við
höfum látið ferðaskrifstofuna
Lönd og leiðir skipuleggja fyr-
ir okkur ferðina, og förum við
fyrst til Parísar, síðan til Spán-
ar, þá til Sviss og loks til Lond-
on. >aðan höldum við svo heim
aftur, en samkvæmt áætlun hef-
ur ferðin þá tekið 21 dag.
Dúxinn á stúdentsprófinu í
Verzlunarskóla íslands í ár var
Elín Jónsdóttir, hlaut 1. ágætis-
einkunn 7.52, sem er frábær
árangur. Hún var að sjálfsögðu
ákaflega ánægð með árangur-
inn, þegar við röbbuðum við
hana í gær, kvað einkunnir sín-
ar hafa verið mjög jafnar. Á-
nægðust var hún með árangur-
inn í frönsku, en kvað sér hafa
gengið verst í íslenzkri ritgerð.
— Jú, ég ætla út núna eftir
prófin, svaraði hún, þegar við
spurðum hana um væntanlegt
ferðalag nýstúdentanna í Verzil-
unarskólanum, en ég fér ekki
út með samstúdentum mínum.
— Hvert er þá ferðinni heit-
ið?
— Ég ætla að fara til >ýzka-
landis.
— Til náms?
— Nei, ég ætla að setjast þar
að. Ég er trúlofuð >jóðverja,
sem ég kynntist er ég dvaldi
úti í >ýzkalandi. Ég ætla að
gifta mig hér heima 25. júní
n.k., en mun síðan flytja búferl-
um til >ýzkaíands.
— Hefurðu í hyggju að halda
námi þar áfram?
— >að er allt óráðið ennþá.
Ég verð fyrst að venjast því að
búa í öðru landi áður en ég tek
ákvörðun um það. En á hinn
bóginn langar mig til þess að
læra frönsku frekar.
Vinkona Elínar, Sigrún 9iig-
hvatsdóttir, sem einnig hlaut
mjög góða einkunn á stúdents-
prófinu, var á hinn bóginn stað-
ráðin í því að taka þátt í ferða-
laginu til Evrópu með samstúd-
entum sínum. Við spurðum
hana, hvort ákveðið hefði verið
nokkur dagskipan á þessum
ferðamannastöðum, sem hópur-
inn kæmi til með að heimsækja.
— Nei, ætli við höldum ekkl
bara hópinn, skoðum það mark-
verðasta sem er að sjá á hverj-
um stað, og heimsækjum svo
skemmtistaðina.
— Er þetta í fyrsta skipti sem
nýstúdentar fara í svona ferða-
lag?
— Nei, þetta hefur tíðkazt
nokkur undanfarin ár. 6. bekk-
ur hefur þá rekið verzlun í skól-
anum, og rennur allur hagnað-
ur af henni í ferðasjóð fyrir
okskur.
— En það verður nóg að gera
hjá ykkur núna næstu daga hér
heima?
— Já, já, við verðum að mæta
í heilmikið af samkvæmum, t.d.
núna á 17. júní og eins verður
samkvæmi annað kvöld með af-
mælisárgöngunum í Loftleiðahót
elinu.
— Ert þú búin að ákveða,
hvað þú ætlar að gera að stúd-
entsprófunum loknum?
— Ja, ég er að hugsa um að
fara í stúdentadeild Kennara-
skólans, en ég er aftur á móti
alveg óráðin, hvenær ég læt
verða af því —■ hvort það verð-
ur næsta vetur eða þar næsta
vetur.
>ar nieð var spjalli okkar lok-
ið við þessa fjóra nýstúdenta,
en við óskum öllum hópnum,
28 að tölu, til hamingju með
þennan mikla áfianga á mennta-
brautinni.
Bjarni beinteinssom
LÖGFRÆÐINtíUR
AUSTURSTRÆTI 17 (SILLI & VALDII
SlMI 13536
Júmbó og Spori nálgast þorp nokkurt og
foringi burðarmannanna, Nony, bendir
með hrifningu niður á leirkofa-þyrpingu.
— Þetta er Bakalo, segir hann. Júmbó, sem
að venju er kurteis, segir: — Þetta er
faltegur bær.
Þessi litli ferðaflokkur stefnir inn á að-
algötuna. Nony spyr hvar þeir vilji fara
af og Júmbó, sem finnst það vera alveg
sama, segir að hann skuli setja þá af þar
sem þeir séu.
Hann gefur Nony aura, þó hann hafi
þegar borgað föður hans. Nony verður
mikið hrifinn — hann veit ekki enn um
allt það góða, sem hann á eftir að gera
fyrir vini okkar.