Morgunblaðið - 19.01.1967, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JANUAR 1967.
Pundit Manor, Saigon:
MUNÐ ÞIÐ eftir því, þegar
ég sagði ykkur, aS ég gæti
gert miklar vitleysur, en það
væru þá mínar eigin vitleys-
ur? Nú, ég hef aðeins verið
i Vietnam í tvær vikur og á
þeim tíma hef ég eytt 10 dög-
um af 14 á hernaðarsvæðun-
um, í eftirlitsferðum, í árás-
arferðum. Ég hef farið víða
um landið og séð ýmislegt and
styggilegt og/eða dásamlegt
með mínum eigin augum. Ég
hef ekki enn komið til óshólm
anna.
Allavega er ég staðráðinn í,
að setja hér fram nokkrar al-
hæfingar, sem foringjar heima
varðanna geta bitist um, ef
þeir kæra sig um. í New York
á öðrum stöðum og í heilsíðu-
auglýsingunum í New York
Times og auk þess í stjórn-
málaræðum, sem heint er
gegn utanríkisstefnu Banda-
ríkjanna hef ég heyrt og les-
ið um, að við séum að blanda
okkur í innanríkismál erlends
ríkis, — þar sé raunverulega
háð borgarastríð og að Viet-
namar ættu að hafa heimild
til að gera út um sín mál sjálf
ir, að Viet-Cong sé skipulagð-
ur her drengjaskáta, sem fórni
lífi sínu til að frelsa þjóð sína
undan óþolandi oki stjórnar-
valdanna, sem stutt sé af
grimmu, heimsvaldasinnuðu
herveídi, er ánægju hafi af
því að drepa og limlesta kon-
ur og börn.
Mín fyrsta staðhæfing er sú,
að þetta er hrein endileysa
og byggi það á því, sem ég
sjálfur hef orðið vitni að. Ég
vildi, að vinur minn Yevtus-
henko væri með mér núna.
Hann er réttlátur maður,
glöggskyggn og mikill mann-
Stúlkur - New York
Tvær stúlkur óskast á íslenzkt heimili í New York.
Tilboð, merkt: „New York — 8679“ sendist afgr.
Mbl. fyrir mánudag.
Útboð
Hér með er óskað eftir tilboðum um sölu á fjar-
stýri- og mælitækjum fyrir Hitaveitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri,
Vonarstræti 8.
ÍNNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR.
Mikil útborgun
Viljum kaupa þúsnæði fyrir skrifstofur og lager,
helzt við aðalbraut, t.d. Suðurlandsbraut, Reykja-
nesbraut eða Miklubraut.
Hús í smíðum kæmi mjög til greina.
Þeir, sem áhuga hafa fyrir þessu tilboði leggi nöfn
sín inn á afgr. Mbl., merkt: „Mikil útborgun —
4071“ eigi síðar en 25. þ.m. Taka skal fram hvar
eign sú er til greina kæmi er staðsett.
VÖRÐUR
FUS AKUREYRI
Umræðufundur um þjóðfélagsmál
Fyrsti umræðufundurinn verður haldinn
1 kvöld í Sjálfstæðishúsinu (uppi).
Ingólfur Ármannsson, kennari, hefur
framsögu um „Atvinnuhagræðingarkerfi".
Fundarstjóri verður Herbert Guðmunds-
son, ritstjóri.
STJÓRNIN.
hafa. Ef maður stígur á eina
slíka heyrist hár hvellur og
tappi skýzt upp í loftið. Ég
steig á þrjár slíkar og varð dá
lítið gramur sjálfum mér fyrir
heimskuna sökum þess, að ég
var einlægt að gá að vírum
og gildrum. Kennarinn fræddi
mig á því, að eftir að menn
voru látnir ganga í gegnum
þetta námskeið hafi dauðsföll
af völdum jarðsprengja minnk
að verulega og það skil ég
mætavel. Allmarga daga á eft
ir gætti ég vandlega niður fyr
ir mig, áður en ég gekk.
Þetta er ófagurt stflð og
Viet-Vong á sökina. Drengirn-
ir okkar læra að berjast á
móti. En hversu mjög vildi ég
ekki fara í mótmælagöngu
niður eftir slóðum Viet-Cong.
Þeir láta bændur fara eftir
slóðunum áður en þeir hætta
sér eftir þeim sjálfir. Kann-
ske friðargöngumennirnir
mundu vilja þjóna sama til-
gangi. Mér þykir fyrir því að
vera svo ofsafenginn, en ég
hef séð dreng með jarð-
sprengjusár.
Ykkar John.
Viet-Oong stjórnast af sömu
sjálflausu hvöt, sömu þokka-
fullu lýðræðisstefnunni og not
ar sömu aðferðir til að ná
marki sínu og Mafían á Sikil-
ey.
Samlíkingin hæfir nær al-
veg í mark. Ógn og píningár
eru vopn Viet-Cong hermanns
ins. Hann rúir fólkið sem hann
er að frelsa inn að skyrtunni,
rænir heil þorp af vinnukrafti
neyðir ungu mennina í stríð
og heldur foreldrunum gísl-
um. Alla andstöðu bælir hann
niður með hávaða eða á laun.
Hann rekur oddhvassa hluti
gegnum iifandi líkama, ristir
á kvið svo menn draga innyfli
sín eftir jörðinni áður en þeir
deyja. Hann varpar hand-
sprengjum inn á markaðstorg
in þar sem fátækt fólk safn-
ast saman til að kaupa í mat-
inn.
Ef þorp neitar að borga
skatt (Mafían eða Costa
Nostra mundi kalla hann
verndun) brennir hann húsin.
Nýlega hefur hann lagt sér
til nýja tækni. Maður, sem
grunaður er um samstöðu með
andstæðingunum, aðeins grun
aður, er færður til þorpstorgs
ins. Nágrannar mannsins eru
neyddir til að horfa á meðan
honum er sundrað lim fyrir
lim, byrjað er á tám og fingr-
um, gætilega svo honum blæði
ekki strax til ólífis, þegar
þeir hafa lokið sér af er hann
útleikinn eins og kjötskrokk-
ur hjá slátrara. Þið trúið<þessu
ekki? Ég gæti sýnt ykkur
myndir, en ekkert bandariskt
blað mundi þora að birta þær
af ótta um, að þær trufluðu
hina þægilegu sálarró væru-
kærra lesenda sinna. Ég vildi,
að ég gæti haft með mér fólk-
ið sem skrifar mér haturs-
bréf og kallar mig morðingja,
og sýnt þeim hið fagra og góða
athæfi Þjóðfrelsisfylkingarinn
ar, eins og Viet-Cong nefnir
sig. En ég býst við, að margt
þessa fólks mundu ekki þola
þá sjón.
Ég vildi, að þetta fólk gæti
séð flóttamannabúðirnar, sem
við aðstoðum við að reisa og
hjálpum til að verja. Flótta-
mennirnir flúðu ekki frá okk-
ur. Þeir flúðu til okkar. Gef-
ur það ekki í skyn, að frá
S-Vietnam flýr enginn? Eng-
inn flýr norður á bóginn til
að komast undan ruddaskap
S-Vietnama og grimmd Banda
ríkjamanna. Hvernig stendur
á því?
Auðvitað er ástandið flókið.
Orð nýju flokkslínunnar í svo
mörgum hatursbréfum til mín
eru einföld. Nú, ef málið er
svona einfalt, félagar, gerið
sem mest úr því. Viet- Cong
hermaðurinn er hinn hrein-
ræktaði tíkarsonur. Tilgang-
ur hans eru landsyfirráð og
vald á hugum þessa fátæka
fólks, hann lætur ekkert ónot-
að, engan hrylling, enga lýgi,
engin brögð til að ná takmark-
inu.
Þetta er einföld staðhæfing.
Ég gæti rætt um hið gagn-
stæða, ef þið viljið, en á með-
an, ef þið heyrið einhvern lof
syngja hina misskildu og mis
þyrmdu Viet-Cong hreyfingu,
gefið honum einn á hann fyrir
mig.
í siðustu viku sótti ég jarð-
sprengjunámskeið í grennd
við Danang. Brautin er um
300 metra löng og liggur gegn
um þéttvaxinn skóg og í hús-
unum eru allar þær tegundir
jarðsprengja, sem fundizt
Eiginkonui til eiginmonnn....
Eiginmenn til eiginkvennn....
EIGINKONUR TIL EIGINMANNA:
„Hvað gengur að þér? Þú ert ekki samur og þú varst. Æ,
ihristu ðkki hlöfuðið me'ð gremjusvip. Þú lætur þér ekki leng-
ur jafnannt um mig og þegar við vorum nýgift. Um leið og
ég andmæli þér hið minnsta, hróparðu á mig. Áður fyrr fær-
ir þú mér oft blóm eða köku á sunnudögum. Nú eir þvii lokið.
Samileikurinn er sá, að þú ert orðinn hræðilega eigin-
gjarn. Þú ætlast tiil, að ég haldi húsinu hreinu, hafi matinn
til á réttum tíma, ali börnin sómasamilega upp og gæti þeirra
vel. En þú spyrð sjálfan þig aJdirei, hversu mikillar vinnu
öil þessi kraftarverk krefjast. Þú Ihefur aildrei áhyggjur af því
hvort ég sé þreytt. Það er sama sagan með skemmtanir þín-
air. Tennis og knattspyrna eru helgir diómar. Það kemur ekki
lengur til greina að fara me'ð mig á hljómileika eða í 'leikhús.
Það alvarlegasta er, að þú berð enga vir’ðingu fyrir per-
sónuleika mínium. Ætlli þér sé kunnugt um að ég hef einn
slíkan. Þú gengur að þvi sem sjiálfsögðum hilut, að ég hafi
sama smekk og þú, sömu stj órnmá 1 askoðanir, sömu vini.
Til alilrar óhamingju er því ekki svo farið. Ég lifi einnig
minu sérstaka fífi. Mér finnast vinir þínir flestir leiðin'legir.
Þú víkur til hliðar þeirn, sem ég hefði kosið mér. Mér
finnst stjórnmálasfcoðanir þínar mjög gamailsdags. Hvað
smekk þínum viðVilkur, ertu brifinn af lélegum máivenkum
og lólegum bókmenntum. í hvert skipti, sem þú kaupir ein-
hvern hlut, setur a'ð mér kvíðahroll. Þú ert svo sjálfsánægð-
ur, að þér dettur ekki einu sinni í hug að spyrja mig ráða.
En ég fulLvissa þig um, að þú hefur á röngu að standa.
Ég elska þig ennjþá. Ég fylgi 'þér af vana. Þú gætir enn unn-
ig mig aftur. En bíddu efcíki of lengi. Ég hef verið sanngjörn
og trú |þér. Qg samt, ef ég hefði kært mig um .... vertu ró-
legiur, ég kæri mig ekki um það. Ég trúi á hjónabandið, en
gættu þín samt. Gangtu ekki of langt við mig, er þú óskar
að ég verði áfram góð eiginkona, skaltu reyna að verða eig-
inmaður minn aftur.“
EIGINMENN TIL EIGINKVENNA:
„Hvað gengur að þér? Þú hefur hegðáð þér undarlega upp
á síðkastið. Nei, vertu nú ekki að brosa dapurlega. Settu
ekfci upp þennan pdsiarvættissvip um leið og ég geri minnstu
athugasemd. Þetta er sannileifcurinn, hvort sem þér líkar
hann betur eða verr. Þú ert ekki lengur sama konan og ég
giftist.
Hvað eru gullhamrarnir, sem Iþú slóst mér í upphafi?
Ég var gáfaðasti, sterkasti og bezti maðurinn. Nú er ekfci
lengur um það að ræða. Er það vegna þesss að ég hafi
breytzt? Ónei, það er vegna þess að þú hefur breytzt
Sannleifcurinn er sá, að þú ert or'ðin ótrúlega eigingjörn.
Rei'kninga-r þínir eru afltaf borgaðiir um hiver mánaðamót.
Þú færð ailt, sem þú þarft tiil að sjá um heimilið. Fyrir flöt-
um, tiil að ala upp börnin. Ég kemst með einhverjiu móti yfir
penin.ga til þess að við getum öll farið í sumarleyfi. Þeir
nægj-a. Þú spyirð ekki sjólifa þig, hvernig ailt þetta fé er tkl
komið. Þú virðist ekki vita um yfirvinnu miína, u-m bará-ttu
mína og örvæntingu. Þegar ég reyni að ræða við þig um það,
grípur þú fram í fyrir mér og segir: „Ég hef enga-n áhuga
á viðskiptum." Þú neýðir mig oft til að fara út með þér á
kvöldin, þegar ég er dauðuppgefinn. Þú hefur á röngu að
standa. Þegar ég er dauður af striti munt þú salkna miíiu
Þú lítur á mig sem mann, er 'hugsar aðeins um atvinnu
sína. Þú ert svo viss um yfirburði smekks þíns, að þér kem-
ur ekki til -hugar, að þú gætir, þegar öllu er á botninn
hvolft, haft rangt fyrir þér. Þú fyrirMtur þau má'lverk, leik-
rit og bækur, sem mér geðjast að. Ertu alveg viss um að
þú hafir á réttu að standa? Þú lýtur handlleiðslu lítilis hóps,
sem káilar sig „framverðina". En hvað, ef hópur þessi
reyndist vera „þakverðir“? Hvað, ef heiltorigð skynsemi
mín reyndist hafa meira gildi en uppsfcafningslháttur vina
þinna? Væri ekki kurteisleg-ra og viturlegra að ta-ka dóm-
greind mína til greina Mfca?
Aðrair konur em reiðubúna-r að gera það. Ójá. Þú ert
orðin svo vön mér, að þú getur ekki í-myndað þér, að ég
geti verið öðrum konum útgönguleið. Þetta er hreinn sa-nn-
leikur. Ég er mjög ef-tirsóttur og þegew þú kemur iila firam
við mig freistast ég stundum til að losa mig úr aUium viðj-
um. Þú getur verið huglhraust. Fraim að þessu hefur það efcfci
gengið langt. En ef þú óskar að ég verði áfriam fyrirmynd-
ar-eiginmaður, veröur þú að ver« áatúðHegn sugínfcon*.