Morgunblaðið - 19.01.1967, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JANÚAR 1967.
25
Ira í kvikmyndinni um Rasputin
íra prinsessa aí I'iirstenberg,
sem þegar sem barn var brúður
<15 ára) og snemma móðir
tveggja drengja, og sem oftar
en einu sinni hefur staðið í
hjónaskilnaði, og lengi hefur
verið fjörug ung stúlka í sel-
skapslífi fína fólksins — virðist
nú loksins vera farin að lifa lífi,
sem henni fellur. Hún hefur nú
gerzt leikkona og hefur henni
tekizt svo vel upp að stöðu henn
ar á kvikmyndatjaldinu er hægt
að líta bjartari augum en sem
draumóra um nafn og frægð.
Um þessar mundir dvelst Ira
I Deauville í fylgd Francois
d’Aulon greifa, en hann leikur
stórt og rómantískt hlutverk í
myndinni „Kona og maður“
eftir Lelouche. Annars er sjálf
Ira stödd í Deauville til að leika
konuna í lífi manns á hvíta tjald
Mikil afbrýðisemi
Ljóðhneigður ungur maður:
Eruð þér hrifnar af Jónasi?“
Ung kona: „Ó, hafð þér ekki
hátt. Maðurinn minn er svo
hræðilega afbrýðisamur".
★
„Mig myndi langa til að vera
við jarðarför í dag, herra“, sagði
skrifstofusendillinn.
„Nú já, svo þig langar til að
vera við jarðarför", sagði skrif-
stofustjórinn, „en það munt þú
ekki gera í dag“.
„Eg veit að ég mun ekki gera
það“ sagði sendillinn, „en engu
að síður mundi mig langa til
þess“.
„Hvaða jarðaför er það?“
spurði skrifstofustjórinn.
„Yðar, herra“ svaraði dreng-
urinn.
★
Innileg ást
Kvenþjóðin þarf ýmislegt að
þola.
„Ástin mín, þú veizt hvað ég
elska þig innilega. Ég myndi
ganga út í eld og vatn, þín vegna,
hjartans elskan mín. Ég kem í
kvöld klukkan 8,30 og þá getum
við farið í bíó. Ef það verður
rigning máttu ekki búast neitt
frekar við mér.
Þinn elskandi Elías.
★
Graven lávarð langaði mjög til
að kynnast skáldinu Gen Jon-
son. Þegar hinn síðarnefndi frétti
það, ákvað hann að heimsækja
lávarðinn.
Hann var mjög illa til fara,
þegar hann kom, og dyravörð-
urinn móðgaði hann og skipaði
honum að hafa sig á braut.
Skáldið reiddist og galt dyraverð
tnum í sömu mynt. Graven
heyrði hávaðann og kom til þess
að grennslast eftir hvað væri á
eeyði.
„Mér hefur verið sagt að yðar
tign langaði til að hitta mig“,
eagði Jonson. „Yður“, sagði
Graven, „hver eruð þér?“
„Ben Jonson“.
' ,Nei, nei, þér getið ekki verið
Ben Jorison sem skrifaði „Þögla
konan'“. Þér lítið út eins og þér
gætuð ekki einu sinni sagt
„púdda, púdd“ við hænu“.
„Jæja", hrópaði Jonson,
„Púdda, púdd þá“ Graven lávarð
ur hló, bað hann afsökunar og
sagði: ,þér eruð þrátt fyrir allt,
vissulega Ben Jonson".
inu. Manninn leikur Peter Mc
Enery og er kvikmyndin ný út-
gáfa eftir Alberto Lattuada, um
söguna um „vitlausa" munkinn
Rasputin.
Það var Lattuada, sem veitti
prinsessunni hlutverk í sinni
fyrstu mynd „Uden lige“ síðasta
ár. Og þegar hefur Ira tryggt
sér þriðja hlutverk. Hún á að
leika njósnara í grínmynd eftir
Ira frá Fyrstenberg.
Christian Jácques „Chaud les
Secrets“ — „brændende hemme-
ligheder".
Ekkert svar við spurning-
unni „miklu“.
LYNDA Bird Johnson, 22 ára, og
Lynda Bird Johnson og
George Hamilton.
George Hamilton 27 ára, flugu
til Acapuloo til að eyða nokkr-
um frídögum í glæsilegri „villu“
við sjávarsíðuna. Fréttamenn og
ljósmyndarar umkringdu óðar
villuna, og annar hópur röskra
manna hafði þann Starfa að
bægja fréttalýðnum burt. Fund-
ur var haldinn með fréttamönn
unum þar sem venjulegra forms
atriða var gætt. „Það er enn
ekkert svar við spurningunni
„rniklu" sagði Hamilton. Hann
var spurður um framtíðarhorfur
þeirra með tilliti til hjónabands:
„Það mál varðar aðeins okkur
tvö“ sagði hann, og parið var
horfið út í sjóinn.
„Fléttugreiðslan".
UM þessi síðustu jól hefur hin
skrautlegasta hárgreiðsla verið
mjög í tízku á meðal heldra fólks
ins í Evrópu, Þessar konunglegu
hefðarmeyjar hafa prýtt sig með
gerfitoppum, fléttum, og hár-
kolluim, auk alls kyns skrauts í
hárið, svo sem perlum, gliti og
prjónum með steinum. Hafa hár
greiðslukonur þessarr frúa átt
fullt í fangi með að greiða þeim
sem sérkennilegast, að eigin ósk.
Til áð nefna nokkrar af þess-
um fínu frúm, sem upp tóku
þessa nýju greiðslu um jólin má
Hertogaynjan af Kent með
„fléttugreiðsluna“ og gullspöng
í hárinu.
geta Hertogaynjunnar af Kent
og Paolu prinsessu.
Paola hefur mjög fallegt hár
og þótti mörgum hún sízt þurfa
á hárkollu að halda. Flétturnar,
Paola prinsessa með gervifléttu,
sem er 1 jósari en hennar eigið hár
aftan.
sem hún bar í einni jólaveizlunni,
voru þar að auki ekki í sama
lit og hennar eigin hár. Þær
voru ljósari, og er þó hennar
eigin hár mjög ljóst.
Mörgum af hinum ihaldssam-
ari í konungsfjölskyldunni eblg-
isku þykir Paola aðhyllast um
of tízkuna og hefur hún verið
mikið gagnrýnd í sínu nýja
heimalandi.
MeH morpnkaffiiBi
Mamma var búin að hátta
Mumma litla og nú átti hann
að fara að sofa. Fftir litla stund
kallar hann:
— Mamma, get ég fengið svo-
lítið vatn?
— Nei, nú áttu að fara að
sofa.
Mummi snökti svolítið, svo
kallaði hann aftur:
— Mamma, get ég fengið svo-
lítið vatn?
— Nei, þú átt að fara að sofa
strákur, annars kem ég og
flengi þig.
Þá heyrðist enn rödd Mumma:
— Mamma, þegar þú kemur
að flengja mig, viltu þá koma
með svolítið vatn handa mér.
•
Fjölskyldan var öll í sumar-
fríi í tjaldi austur í Hreppum.
Þau voru nú í kurteisisheimsókn
hjá bóndanum, sem seldi þeim
mjólkina. Bóndinn sýndi þeim
fjósið.
— Er það ekki skrítið, sagði
frúin, sem hafði alla tíð alizt
upp á malbikinu, — að kýrnar
skuli rata aftur á básana, þegar
þær koma heim á kvöldin.
— Nei, það er ekkert merki-
legt anzaði eigimaður hénnar.
Þú sérð að nöfnin þeirra eru á
spjaldi yfir öllum básunurn.
•
Þegar dýrin voru að ganga út
úr Örkinni hans Nóa, sneri fíil-
inn sér að flugunni, sem kom á
eftir honum og sagði:
— Ýttu ekki svona á mig.
•
Hann lá á litlu sjúkrahúsl
austur á fjörðum. Vinur hans
kom í heimsókn og hlustaði á
harmatölur hans.
—• Æ, ég er svo kvíðinn núna.
Læknirinn varð að skera sjúki-
ing upp í annað sinn í vikunni
sem leið, að því hann hafði
gleymt skærunum inni í honum.
— En þarft þú nokkuð að
hafa áhyggjur út af því?
— Ja, það var nefnilega sami
læknirinn sem gerði uppskurð-
innn á mér, og í moVgun heyrði
ég að hann finndi hvergi hatt-
inn sinn.
•
Það var í háhýsi inni á Klepps
vegi.
— Fyrirgefið þér, ég á heima
á hæðinni hérna fyrir neðan.
Ekki mynduð þér vilja vera svo
elskulegur að lána mér útvarp-
ið yðar í kvöld?
— Jú, jú, það skal ég gera
eigið þér von á gestum?
— Nei, við vorum nú bara að
hugsa um að sofa.
Forsætisráðherrafrúin í Ghana er um þessar mundir á fegrunar-
skóla í London. Þar lærir hún fallega framkomu, meðferð snyrti
vara, og hvaða hárgreiðsla og fatnaður klæðir hana bezt. En
hún lærir enga aðferð til að grenna sig, vill það ekki, því í
heimalandi hennar, Ghana er fegurð einnar konu metin í réttu
hlutfalli við þyngd hennar.
JUMBO

»>f»
»>f»
»>f'
Teiknaii: J. M O R A
Vonsviknir yfir að hafa ekki fundið
fjársjóðinn, og illir í skapi vegna erfiðis-
ins, gripur Chien-Fu í félaga sinn. —
Þetta er þér að kenna, hvíslar hann og
er hinn versti. — Mér að keuna? heyrist
hinn segja, æstur í skapi.
— Var það kannski ekki þú, þinn við-
bjóðslegi Kínverjapúki, sem baðst mig
um að koma með? Varst það ekki þú, sem
baðst mig að skjóta á þennan bílskrjóð?
Blindir af reiði og vonzku byrja þeir að
ráðast hvor á annan.
En þar sem bardagi leysir sjaldan al-
varleg vandamál, hættu þeir að stuttri
stund liðinni og líta í kringum sig. —
Bíddu rólegur, segir Chien-Fu, — kannski
tókst skipstjóranum að fara með fjár-
sjóðinn með sér, út úr bílnurn . . .