Morgunblaðið - 09.02.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. FEBRÚAR 1967.
BÍLALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
Dagrgrjöld kr. 300,00
og kr. 2,50 á ekinn km.
SEHDUM
MAGNÚSAR
SKIPMOLTI 21 slwlAR 21190
eftir lokun'sími 40381
8iM11-44-44
\mim
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bilaleigan
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensin innifalið í leigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAIM
VAKUR
Sondlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
RAUOARARSTjG 31 SfMI 22022
Laugavegi 31 - Simi 11822.
PÁSKAFERDIR
1967
RHODOS
16 DAGAR . 19. MARZ
• „Sjónvarpsveikin“
Úlfnr Ragnarsson, lækn-
ir, skrifar:
„í»að er óhugnanlegt tímans
tákn, að það gerist æ tíðara,
að fólk leitar læknis vegna
barna, sem eru sjúk af sjón-
varpsglápi. Það þarf mikla
sjálfsánægju til að kippa sér
ekki upp við slíkt.
Einkennin eru oftast þau, að
börnin verða grá og guggin og
tekin fyrir neðan augun —■
hætta að þrífast. Algengt er,
að þau missa matarlystina,
horast og gerast mótstöðulítil
gegn hvers konar kvillum.
Svefntruflanir eru tíðar. Svefn
inn, sem oftast er of stuttur
fyrir, verður órólegur, og börn
in eru ekki útsofin, þegar þau
vakna. Þau eru þó oftast úrill
og önug, stundum svo erfið, að
nærri geðtruflun stappar. Slík
böm eru venjulega eirðarlaus
og leiðagjörn og ákveðin í því
einu .að krefjast framhalds á
þeirri óreglú, sem veldur
sjukdómi þeirra. Þau eru lengi
að sofná og sofa: illa, en krefj-
ast þó að fá að vaka eins lengi
og fullorðna fólkið.
Börn þessi kvarta mjög oft
um verki í kviðarholi, stund-
um svo svæsna, að erfitt er
að koma nánustu aðstandend-
um í skilning um, að þau séu
ekki með botnlangabólgu,
enda eru flestir blindir í eigin
sök og þola illa, að þeim sé
bent á foreldraskylduna. Kom-
ið getur fyrir, að börn með
tilhneigingu til krampa fái
flog af því að horfa á flöktandi
sj ónvarpsmyndina.
Flest eru einkenni þessarar
veiki áður þekkt í sambandi
við óreglusemi í daglegum hátt-
um barna og munu sennilega
stafa af of lithim svefni og
taugaæsandi atburðum, sem
barnið lifir sig inn í á annan
hátt en fullorðnir gera almennt.
Þó er ástæða til að ætla, að
flöktið á myndinni sé óhollt, og
vitað er, að tækin hafa áhrif
á rafeindahleðsluna í loftinu
kringum þau, þó að ekki sé
vitað, hvort það geti verið
heilsuspillandi Hvað sem því
líður, getur sjónvarpsmisnotk-
un haft í för með sér sjúklegt
ástand, sem einkum kemur
fram á börnum. Er því nafnið
sjónvarpsveiki fyllilega rétt-
mætt. Og það er hættuleg veiki,
ef ekkert er að gert. Erlendis
er þessi veiki löngu þekkt. En
annar eins losarabragur og hér
tíðkast um svefntíma barna er
yfirleitt ekki viðhafður þar.
Meiri nátthrafnar en íslending-
ar finnast víst ekki í heiminum.
Læknisráðið er einfalt: Sjáið
til þess að börnin sofi nóg og
látið þau ekki sjá það, sem
skemmir þau.
Og munið: Það er sárara að
missa börn en sjónvarpsefni!
Úlfur Ragnarsson, læknir".
• Skattsvik og
tækjagjold
H. J. skrifar:
„Kæri Velvakandi!
í pistlum þínum s.1. laugar-
dag skrifar einhver sem kallar
sig „Framteljandi“. Út af þess-
um línum langar mig að segja
nokkur orð.
Framteljanda svíður það sárt,
fyrir hönd framteljenda, að
þeir skuli þurfi að leggja við
drengskap sinn, með að fram-
talið á skattskýrslunni sé rétt.
E. t. v. er það erfitt fyrir þá,
sem vita, að þeir hafa skrifað
skattskýrsluna gegn betri vit-
und og stolið undan skatti sem
kallað er.
Ástæðulaust er þó að vor-
kenna þeim mönnum, heldur
ætti þessi Framteljandi ásamt
almenningi að líta á þessa
menn sem þjófa, því að sannar-
lega er það þjófnaður að svíkja
viljandi undan skatti, þjófnað-
ur af þeim, sem telja rétt fram
og geta skrifað undir skatt-
skýrsluna sína af fullum dreng
skap.
Framteljandi hneykslast mjög
yfir njósnaskýrslunni, sem
hann kallar svo.
Mér finnst, að hann ætti
fremur að hneyksiast á þeim
aumu sálum, sem á mörgum
undanförnum árum hafa stolizt
undan því að borga af-
notagjald af tækjum, sem þó
hefur verið mjög sanngjarnt.
Það er vitáð mál, að margir
eru svo litlir karlar að þeir
hælast um að borga ekki af
tækjum sínum, og sama sagan
mun endurtaka sig með afnota-
gjald af sjónvarpinu ef ekkert
er að gert. Ég tel því nauðsyn-
legt, en ekkert voðalegt, að
sannleikurinn komi 1 ljós,
hverjir eiga tæki og hverjir
ekki. Þessum huldumönnum á
svo sannarlega ekki að hlífa;
Þetta eru þjófar, sem á að ná
í og kæra fyrir sakadómi, ef
þeir ekki borga sín löglegu
gjöld eins og aðrir notendur.
H. J
• Friðþægingin
„Önnur roskin kona“
skrifar:
„Heiðraði Velvakandi! Mætti
ég biðja yður að gera svo vel
að ljá mér rúm í dálkum yðar
fyrir dálitla athugasemd við
bréf frá „roskinni konu“, sem
birtist þar þann 29. jan. s.l.?
— Ég ætla ekki að minnast á
grallarasöng eða kirkjuskraut,
enda þótt ég hafi á því ákveðn-
ar skoðanir. En það er mál mál
anna, — boðskapurinn, pré-
dikun prestanna, sem mig
langar lítillega að minnast á. —
Konan segir í bréfinu, að
nokkrir nútímapreStar hafi
vakið upp tvo gamla drauga
kristninnar; og leyfi sér að
boða þá söfnuði sínum — og al-
þjóð. Þessir draugar eru frið-
þægíngar — og helvítiskenn-
ingin. Guðlast kallar hún þær.
Ég get ekki annað en spurt:
Hefir konan aldrei litið í biblí-
una? — Hafi hún ekki gert það,
verð ég að benda henni á, að
hvort tveggja kenningin er
kenning Krists. Hann segir:
,Ef hægri hönd þín hneykslar
þig, þá sníð hana af — því að
betra er að einn lima þinna tor-
tímist, en að allur líkami þinn
lendi í helvíti". (Matth. 5. 30.)
— „Hræðist eigi þá, sem lík-
amann deyða, en geta eigi
meira að gjört, — en hræðist
þann, er mátt hefir til að tor-
tíma bæði líkama og sálu í hel-
víti“. (Matt. 10. 28., — Mark.
9. 45, — Lúk. 12. 5.) Líka má
minna á rika manninn, sem hóf
upp augu sín á helju, þar sem
hann var í kvölum. Þetta eru
Jesú eigin orð og fjölmargt
annað hliðstætt. — Svo kemur
friðþægingarkenningin: Allur
53. kapítulinn hjá Jesaja. Þá
orð Jesú við Nikódemus: „Svo
elskaði Guð heiminn, að hann
gaf son sinn eingetinn, til þess
að hver sem á hann trúir glatist
ekki, heldur hafi eilíft líf“.
(Jóh. 3. 16). — „Þessi bikar er
hinn nýi sáttmáli í mínu blóói,
sem fyrir yður er útheit“. (Lúk.
22. 20.). Þetta eru orð Jesú. —
Og þá koma postularnir með
sín bréf: „Náð lét hann oss í
té í hinum elskaða, en í honum
eigum vér endurlausnina, fyrir
hans blóð fyrirgefning afbrot-
anna“. (Efes .1. 6.—7.) — „Oss
hæfði einmitt slíkur æðstiprest-
ur, heilagur, svikalaus, óflekk-
aður,-----sá er ekki þarf, eins
og æðstu prestarnir, að bera
fram fórnir fyrir sínar eigin
syndir, og síðan fyrir syndir
lýðsins; því að þetta gjörði
hann í eitt skipti fyrir öll, er
hann fórnfærði sjálfum sér“.
(Hebr. 7. 26.-27.) — „Hann
bar sjálfur syndir vorar á lík-
ama sínum upp á tréð“. —
„Fyrir hans benjar eruð þér
læknaðir“. (Pét. 2. 24.) —•
,Blóð Jesú sonar hans (Guðs)
hreinsar oss af allri synd“. (1.
Jóh. 1. 7.) Ótal margt fleira
þessu samhljóða mætti tilfæra,
— en ég þarf ekki að bæta
neinu við, — biblían svarar
sjálf, — en til þess verður að
opna hana — og leita — og
finna. —
Prestarnir sem á er deilt í
bréfinu, munu ekki kippa sér
upp við slíkt, þeir eru ýmsu
vanir af því tagi. — Jesús sjálf-
ur var dæmdur til dauða fyrir
guðlast, — og „ekki er þjónn-
inn meiri en húsbóndi hans“.
— Við dæmum, — en okkar
brjóstvit er ékki óskeikult. —
En Guðsorð stendur stöðugt,
og það hefir dómsvaldið (sbr.
Jóh. 12. 48.).
Með beztu kveðju til „rosk-
innar konu“ og fyrirfram þökk
til Velvakanda.
Önnur roskin kona.
Good Year og Kentile gólfflísar nýkomnar
í fjölbreyttu og fallegu úrvalL
LITAVER
Grensásvegi 22, símar 30280 og 32262.
Vegg postulínsf lásar
Ensku postulínsflísarnar komnar aftur.
Stærð: 7*6x15 og 15x15 cm. — Gott verð.
LITAVER
Grensásvegi 22 og 24.
Atvlnna óskast
Maður, sem starfað hefur í 10 ár hjá hinu þekkta
Kodakfirma í Englandi óskar eftir atvinnu t. d.
við heildsölu eða annað þvíumlíkt þar sem enska
er nauðsynlegt atriði.
Upplýsingar í síma 36059 eftir kl. 3.
Afar ódýr frímerki
frá Austurríki
Tvö þúsund og átta hundruð falleg mismunandi
safnfrímerki og sérfrímerki, raunverulegt verðmæti
um 320 mörk, en í auglýsingaskyni aðeins 300,00
íslenzkar krónur gegn póstkröfu, svo lengi, sem
birgðir endast. — Póstkort nægir.
MARKENZENTRALE, Dempschergasse 20, 1180 Wien.
RÁÐNINGASTOFA HLJÓMLISTARMANNA
Óðinsgötu 7 — Sími 20255
Opið mónud.-fimmfud. 2-7, föstud.-íaugard. 2-5