Morgunblaðið - 01.06.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. JÚNÍ 1967.
Guðrún Gunnlaugs-
dóttir Carlsen-Kveðja
vann hún um átta ára skeið.
Seinna vann hún á skrifstofu D.
Thomsen í Kaupmannahöfn í
nokkur ár,
Guðrún var falleg stúlka, væn
og vel að sér, og hafði góða
tungumálakunnáttu. Hún skrif-
aði mjög fallega rithönd, en á
þeim fíma var mikíð lagt upp
úr slíku, þar sem flest var þá
handskrifað.
Guðrún frænka mín verð'ir
mér alltáf minnisstæð. Enginn
kom eins oft til okkar (móðir
mín og móðir hennar voru
bræðradætur). I>á var frænd-
semi enn ríkjandi hér á landi,
ag var Guðrún venjulega fyrsta
manneskja, ef um lasleika var
að ræða, hjálppsöm og góð, laus
við alla undirhyggju, al'ltaf sönn
og einlæg. Hún var fundvís á að
gleðja aðra. Mér gaf hún oft
bækur. Mmnist ég þess, er hún
gaf mér Ásaljóðin í vali Árna
Móðir okkar og tengdamóðir,
Sólveig Magnúsdóttir
frá Nesi í Grunnavík,
andaðist miðvikudaginn 31.
þ. m.
Böm og tengdabörn.
Eiginmaður minn og faðir,
t
Jarðarför móður okkar,
Þuríðar Sæmundsen,
sem lézt 27. maí sl. fer fram
frá Blönduóskirkju laugar-
daginn 3. júní ki. 2.
Þorgerður Sæmundsen,
Magdalena Sæmundsen,
Pétur Sæmundsen.
t
Útför eiginmanns míns,
Eyjólfs Pálssonar,
Laugarnesvegi 92,
fer fram frá Dómkirkjunni
laugardaginn 3. júní kL 10,30.
Aðalfriður Pálsdóttir.
FRÚ Guðrún G. Carlsson var
fædd í Reykjavík 25. júlí 1892.
Foreldrar hennar voru hjónin
Guðrún Arnbjarnardóttir, bónda
á Selfossi Þórarinssonar (systir
Magnúsar Arnbjarnarsonar lög-
fræðings), greind kona og heim
ilisrækin, og Gunnlaugur Ólafs
son, sjómaður, orðlagður gæða-
maður. Voru þau búsett í
Reykjavík, og þar ólst Guðrún
upp. Ung að árum settist hún í
Verzlunarskóla fs'lands og lauk
þaðan prófi. Siðan hóf hún störf,
fyrst við verzlun um tíma, en
síðan á skrifstofu þýzka ræðis-
mannsins, D. Thomsen, og þar
t
Maðurinn minn,
Hans Guðmundsson
lézt 27. maí. Jarðarförin verð-
ur gerð frá Fossvogskirkju
iöstudaginn 2. júní kl. 1,30.
Arndís Skúladóttir.
Guðmundur Stefánsson.
lézt á Landsspítalanum 30.
þ. m.
Lára Pálmarsdóttir og böm.
t
Móðir okikar og tengda-
móðir,
Guðrún Jónsdóttir,
eikkja Björns heitins Arnórs-
sonar, andaðist þriðjuda"inn
30. maí.
Fyrir hönd okkar og ann-
arra aðstandenda.
Helga Bjömsdóttir,
Valgerður Bjömsdóttir,
Þorbjörg Bjömsdóttir
og tengdabörn hinnar
látnu.
t
Jarðarför móður okkar,
Maríu Guðbjargar
Sigurgeirsdóttir,
Kleppsvegi 36,
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 2. júní kl. 1,30.
Laufey Þórðardóttir,
Sólborg Þórðardóttir,
Olgeir Þórðarson,
Ólafur B. Þórðarson,
Árni Þórðarson.
t
Við þökkum innilega öllum
þeim, sem heiðruðu minningu
systur okkar,
Oddnýjar Sigurjónsdóttur,
kennara,
við útför hennar.
Sérstaklega þökkum við
læknum og starfsliði Vífils-
staða ftrrir alla hlýju og
umönnun.
Systkinin.
t
Jarðarför mannsins míns,
Jóns Þóris
Ingimundarsonar,
trésmíðameistara,
Sólbakka, Stokkseyri,
sem lézt á Landsspítalanum
24. maí sl., fer fram frá
Stokkseyrarkirkju laugardag-
inn 3. júní og hefst kl. 1,30
•. h.
Viktoria Halldórsdóttir.
t
Þakka innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
eiginmanns míns,
Sveins Óskars
Ásbjörnssonar,
Seljavöllum.
Anna Jónsdóttir.
Fálssonar, ljóðmæli Byrons og
fleira. Þá höfðu margir ungling-
ar lítil peningaráð til bóka-
kaupa eða annars muriaðaT.
Guðrún og móðir min áttu
sameiginlegt á'hugamál, þar sem
sönglistin var. Báðar höfðu þær
fallegar söngraddir og sungu
mikið saman. Guðrún gekk í
söngtíma til frú Valborgar Ein-
arsson, og að þeim loknum kom
hún venjulega til okkar og
kenndi þá móður minni oft ný
lög, og svo ýmislegt, sem betur
mátti fara í sambandi við radd-
beitingu og fleira. Einnig höfðu
þær miklar mætur á ljóðum og
kunnu kynstrin öll af vísum og
kvæðum.
Guðrún vildi ö'llum veL og
vildi láta aðra njóta góðs af því,
sem hún átti kost á að læra
sjálf.
Er Guðrún fór til Kaupmanna
hafnar til starfa þar, söknuðum
við hennar mikið. Þar giftist hún
árið 1922 eftirlifandi eiginmanni
sínum, Johan Carlsson, ágætum
mann sænskrar ættar. Var hann
uppalinn í Danmörku, einka-
barn foreldra sinna. Höfðu þau
verið í hjónabandi nærfellt 45
ár. Starfaði hann sem eftirlits-
t
Allshugar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför
Ragnheiðar Jónsdóttur,
rithöfundar.
Guðjón Guðjónsson,
Sigrún Guðjónsdóttir,
Gestur ÞorgTÍmsson,
Jón Ragnar og Jeanne
Guðjónsson.
t
Þökkum af alhug auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
Margrétar Þorsteinsdóttur.
Fyrir hönd vandamanna.
Ingimar Jónasson.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og hluttekningu við
andlát og útför eiginmanns
míns, föður tengdaföður, afa
og langafa,
Benedikts Björnssonar,
Bakkastöðum.
Sérstaklega þökkum við
Karlakór V-Húnvetninga.
Jenný Sigfúsdóttir,
börn, tengdabörn og
barnabörn.
maður og loftskeytamaður I
flota Dana. Þau eignuðust tvö
börn, Óla Gunnlaug, kvæntan
danskri konu, eiga þau eina dótt
ur barna; þau reka myndarlegt
fyrirtæki í Kaupmannahöfn; og
Emmu Guðrúnu, er var ritari í
Kaupmannahöfn um ára'bil og
síðan í tvö ár einkaritari dr.
Jóns Vestdals í Reykjavík. Hún
er gift Ingva Ebenhardssyni,
gjaldkera við sýslumannsem-
bættið á Selfossi og hreppstjóra
þar. Eiga þau tvær dætur.
Guðrún og Johan áttu indælt
heimili úti á Amager. Þau tóku
vel á móti íslendingum, sem til
Hafnar komu, og greiddu götu
margra. Þakka ég fyrir okkar
hönd góðar stundir á heimdi
þeirra.
Tveir bræður Guðrúnar eru á
HfL Ambjörn skipstjóri og Þór-
arinn stýrimaður, er sakna nú
einkasystur sinnar. Var mjög
kært með þeim systkinum.
Guðrún naut góðrar heilsu,
þar til síðustu árin, að sjón-
depra bagaði hana allmikið, en
lipurð og umhyggja eiginmanns
hennar létti henni lífið. Síðari
árin komu þau oft til íslands i
heimsókn, og nú stóð ferðalag
til fslands fyrir dyrum, en þá
hnignaði heilsu hennar, og hún
lézt 25. maí sL Fer jarðarför
hennar fram í dag i Kaupmanna
höfn.
Við sendum eiginmanni, börn-
um, tengdabörnum og barna-
börnum, bræðrum hennar, mág-
konum og bræðrabörnum inni-
legar samúðarkveðjur.
Vertu svo kært kvödd, kæra
frænka mín, með innilegu þakk
læti fyrir allt.
Guðrún Jónsd. Bergmann.
Ragnheiður Ágústs-
dóttir — Minning
F. 9. marz 1889.
D. 26. febrúar 1967.
MEÐ Ragnheiði Ágústsdóttur
húsifreyju á LöngumýrL er geng-
in mikilhæf og heilsteypt kona,
sem með lifi sinu og starfi setti
mikinn svip á nágrenni sitt á
langri og gifturikri ævL
Hvar sem Ragnheiður fór
hlaut hún að vekja eftirtekt.
Hún var kona há og beinvaxin,
svaraði sér vel og bar sig fall-
ega, tiginmannleg í fasL Svip-
urinn álkveðinn og festulegur og
það duldist engum, sem henni
kynntist að þar fór kona, sem
hafði sterkan vilja, en jafnframt
skein út úr svip hennar mildi
og hjartahlýja. ,
„Kurteisin kom að innan
— sú kurteisin sanna —,
sið-dekri öllu æðri
af öðrum sem lærist."
Svo kvað Bjarni Thorarensen
um Rannveigu Filippusdóttur.
Framganga hennar var látlaus og
einlæg og fólk laðaðist að hennL
sérstaklega börn og unglingar.
Ragnheiður var fædd 9. marz
1889 að Gelti í Grímsnesi. For-
eldrar hennar voru hin þjóð-
kunnu merkishjón Móeiður
Skúladóttir læknis á Móeigðar-
hvoli og Ágúst Helgason.
Skúli faðir Móeiðar var son-
ur Vigfúsar sýslumanns í Hlíð-
arenda og þv í bróðir Bjarna
S'kálds og amtmanns, en móðir
hennar var Ragnheiður Þorsteins
dóttir Helgasonar prests í
ReykholtL Ágúst Helgason var
einn hinna merku Birtingiarholts
bræðra. Var hann fjórði maður
frá þeim hjónum Eiriki og
Kristínu í Bolholti, sem óvenju
mikill ættbogi er af homiinn,
sérstaklega á Suðurlandi.
Foreldrar Ragnheiðar byrjuðu
búskap í Gelti í Grímsnesi og
bjuggu þar í fjögur ár.
Vorið 1892 tóku þau við búi
í Birtingalholti, að föður Ágúst-
ar Iátnum, og bjuggu þau þar
alla tíð siðan í 60 ár við miikil
umsvif og fágæta mannheiii.
Einhverjar fyrstu minningar
Ragnheiðar voru tengdar þess-
um búferlaflutningi og hvað
þau Reykjahjónin Ingigerður og
Þorsteinn tóku þeim af mikilli
alúð, er þau komu þar við.
Ragnheiður hlaut óvenju gott
uppeldi á heimili foreldra sinna
og til æviloka voru minningarn-
ar frá Birtingaholti henni helg-
ur dómur.
Á unga aldri stundaði hún
nám í Reykjavík og þá lagði hún
sig mjög eftir að læra að leika
á hljóðfæri, en tónlistin var
einn sterkasti þátturinn í fari
hennar.
Vorið 1915 giftist Ragníheið-
ur Eiríki Þorsteinssyni frá
Reykjum. Þá um vorið hófu þau
búskap á Löngumýri á Skeiðum
og bjuggu þar alla tíð síðan.
Fyrstu árin í tvíbýli en vorið
1921 tóku þau við allri jörð-
inni og festu þá jafnframt kaup
á hennL
Þau hjón eignuðust sex börn,
sem öll eru á Hfi. Þau eru: Ágúst
bóndi á LöngumýrL Þorsteinn
yfirkennari við VogaskóLann i
Reykjavík, Fáll LögreigLuvarð-
stjóri í Reykjavík, Sigurður
starfsmaður hjá vegagerðinni,
Elin húsfreyja á Votamýri og
Ingigerður húsfreyja á Skipum
í StokkseyrarhreppL Er böm
þeirra voru að verða uppkomin,
tóku þau i fóstur ungan dreng,
Baldvin Árnason, var hann hjá
þeim til fullorðins ára, er hann
nú iðnaðarmaður á Selfossi.
Ragnheiður og Eirlkur gengiu
út í l'ífið með hugann fullan af
vonum og fyrirheitum um fram-
tíðina. Þau höfðu bjargfasta trú
á mætti gróðurmoldarinnar og
á henni skyLdi LLfsafkioma þeirra
byggjast.
Yfir heimili þeirra var léttuf
og frjálslegur blær. Ragnheiður
hafði milkið yndi af tónlist og
spilaði vel á hljóðfæri og fyLgd-
ist vel með á því sviði, og ef hún
frétti um ný lög náði hún í þau
eins fljótt og hún gat.
Skáldskapur bæði í bundnu og
óbundnu málL var henni kært
umtalsefni og hún kunni firn af
Ijóðum og stökum.
Hún unni öllum gróðri og
reyndi að hlúa að honum eftir
mætti og lagði sig sérstaklega
eftir að rækta slkrautblóm bæði
í görðum og eins innan húss.
Æskuástin entist Eiríki og
Ragnheiði alla ævi, þess vegna
fél'l þeim mikil hamingja 1
skaut.
Heimili þeirra varð gróðrar-
reitur menningar og frændur og
vinir gerðu sér tíðförult til
þeirra.
Hún hafði mikið yndi af að
leika fyrir gesti sina á hljóðfæri
og kynna þeim Lög, sem hún var
þá nýbúin að læra. Hún kenndi
mörgum unglingi að leika á
hljóðfærL Það eiga margir
skermmitilegar minningar frá
slikum stundum á heimili Ragn-
heiðar.
Hún kenndi um lengiri tíma
bæði söng og handavinnu við
barnaskóLa sveitarinnar.
Öll verk léku í höndum Ragn-
heiðar og henni var gieifið óvenju
legt þrek til Mfcama og sálar. Elf
vanda bar að höndum sá henni
enginn bregða. Bæri veikindi
eða slys að höndum i nágrenn-
inu, var oft leitað til Ragnheiðar,
og engan var betra að fá að
sjúkrabeði en hana, með fram-
komu sinni og fasi hafði hún svo
góð áhrif á alla. Hún -nafði Líkn-
arhendur eins og sagt var, sér-
staklega var hún Lagin að búa
um sár og oft sauimaði hún sam-
an sár og alLtaf með góðum
árangri.
Hún hefur vafalaust haft
mikla hneigð tU lækninga og
hún reyndi eins og föng voru á,
að afla sér þekkingar þar um.
Ragnheiður var skapandi lista-
kona og listaunnandL hivar sem
hún kom greri líf og llfsnautn.
Hún miðLaði öðrum af mikQH
rausn af hæfileikum sinum og
Framhald á bls. 24