Morgunblaðið - 01.06.1967, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. JÚNÍ 1967.
SVEINN KRISTINSSON SKRIFAR UM
KVIKMYNDIR
Austurbæjarbíó: I Frönsk mynd, byggð á skáld-
SVARTI TÚLIPANINN | sögu eftir Alexander Dumas.
Reiknivélin
CITIZEN
JAPÖNSK GÆÐAFRAMLEIÐSLA.
Lipur, falleg, ódýr.
Kostar aðeins kr. 6.480.oo
999 milljónir í útkomu.
Rauð kredit-saldo.
Sértakki fyrir margföldun.
3 takkar: 0 00 000.
Auðveld rúllu-ísetning.
Léttur ásláttur.
HVERFISGÖTU 3? . REYKJAVÍK . SÍMI 18994
Lausar íbúðir
Til Sölu er 3. og 4. hæð, ásamt risi í steinhúsi við
Miðborgina. Á þriðju hæð eru 3 herb., eldhús og
bað, og á fjórðu hæð 3 herb., eldhús og bað, en
í risi 2 herb. og fleira. Geymslur og þvottahús
í kjallara. Útborgun má koma 1 áföngum.
Nánari upplýsingar gefur
NÝJA FASTEIGNASALAN
Laugavegi 12, sími 24300
kl. 7.30—8.30 e.h. 18546.
Bezt að auglýsa í Morgunbl,
KVIKSJÁ - - -
Aðalhlutverk:
Alain Delon,
Virna Lisi,
Dawn Addams,
Akim Tamiroff.
Kvikmynd þessi á að gerast
í byrjun stjórnarbyltingarinnar
frönsku, 1789. Bræður tveir svo
líkir í útliti, að þeir verða vart
sundurgreindir af mannlegu
auga, fara þar með tvö aðalhlut-
verkin (báðir leiknir af Alain
Delon). Annar þeirra er í vin-
fengi við markgreifann í sínu
lögsagnarumdæmi, í enn meira
vinfengi þó við konu hans.
Grímuklæddur bófi leikur
lausum hala í nágrenninu. Menn
nefna hann svarta túlípanann.
Hann leggur stund á að ræna
auðugt fólk, sem ferðast í lysti-
vögnum um afvikna staði.
Flest bendir til, að þessi dular-
fulli maður, sem er hverjum
manni vaskari í vopnaviðiskipt-
um, sé umbyHingarsinni, eða
gangi í öllu falli með þá áráttu
að jafn efnahag manna, með
þeirri svolítið frumstæðu aðferð
að stela fjármunum frá hinum
ríku.
Eða voru hvatir hans kannski
aðrar?
Lögreglustjórar ættu að forð-
ast sem mest kvikmyndaverin,
heiðurs síns vegna og virðingar.
Það bregzt varla, að þar er gert
rungandi grín að þeim. Ýmist
vegna fákunnáttu, fljótfærni eða
hugleysis með meiru, og stund-
um er þetta sameinað í einni
og sömu persónunni. — Athug-
um einnig, að í vændiskvenna-
kvikmyndum eru lögreglustjór-
ar oft áfjáðustu viðskiptavinirn
ir.
Einn slíkur lögreglustjóri
kemur fyrir í þessari mynd.
Hann er að vísu snjall skylm-
ingamaður, en að öðru leyti sein
heppinn við _ flestar meiriháttar
ráðstafanir. Áhorfendum er ætl-
að að hlæja dyggilega að
manni þessum, hvað þeir munu
flestir gera ósleitilega.
Lögreglustjórinn fær grun
um, að annar fyrrnefndra
bræðra sé svarti túlípaninn. í
bardaga tekst honum að særa
túlípanann sári á aðra kinnina,
og þótt bófinn sleppi undan að
því sinni, þykist stjórinn nú
hafa góða aðstöðu til að sanna
þá kenningu sína, að annar
bræðranna sé sá brotlegi.
Og virkilega hafði lögreglu-
stjórinn réttan mann grunaðan.
hyggst hann nú grípa gæsina,
þegar Guillaume (svo hét ann-
ar bróðirinn) kemur í heimsókn
til markgreifans. Mundi ekki sár
ið á kinninn vera nokkuð örugg
vísbending?
En hann varast ekki það bragð
Guillaume að senda bróður sinn
— og tvífara hvað útlit snert-
ir — til markgreifans í sinn
stað. Verður hann fyrir veru-
legum vonbrigðum, og þá ekki
síður markgreifafrúin, þegar
elskhugi hennar vill aldrei þessu
vant skreppa með henni í
„rauða herbergið“.
í lok myndarinnar er sýnt
áhlaupið á Bastilluna, 14. júlí
1789. Sá dagur er nú sem kunn-
ugt er þjóðhátíðardagur Frakka.
— í prógrami er 1789 nefnt „ár-
ið fyrir frönsku stjómarbylting-
una“. Samkvæmt flestum öðrum
heimildum mun byltingin þó ein
~ —-K—
mitt talin hafa hafizt það ár.
Sjálfsagt er fyrir þá, sem
áhuga hafa á skylminga- og
bardagamyndum að sjá „Svarta
túlípanannn". Menn þurfa að
Vísu ekki að vænta þess, að þar
séu atburðir sýndir í ljósi neinn-
ar nýrrar söguskoðunar. Þetta
er fyrst og fremst skemmti-
mynd, en sem slík alls ekki svo
slök.
— Þótt flestir vöskustu bar-
dagamenn þjóðarir.nar, séu nú
önnum kafnir í skylmingum
kosningabaráttunnar, og enn
fleiri séu uppteknir að fylgjast
með þeirri baráttu, þá mun það
ekki hafa bitnað á aðsókninni
að svarta túlípananum, fram að
þessu að minnsta kosti.
Hersteinn Pálsson hefur gert
íslenzkan texta við myndina.
Mót hjá
Vottum Jefaova
UM næstu helgi, frá 2.—4. júní,
halda Vottar Jehóva þriggja
daga mót á Akureyri.
Nú þegar er vitað að yfir 100
manns ætla að fara héðan frá
Reykjavík, Kópavogi, Hafnar-
firði, Keflavík og nágrenni
þessara staða norður, til þess að
vera viðstaddir á mótinu. Flest
allir munu fara með einka far-
artækjum.
Tilgangur mótsins er að veita
aukna biblíuþekkingu og verða
margar ræður og sýnikennslur
sýndar til þess að skýra og sýna,
hvernig Biblían veitir hagkvæm-
ar leiðbeiningar fyrir okkar kyn
slóð í dag. Mótið mun líka gefa
Aikureyringum sérstakt tækifæri,
til þess að kynnast skoðunum
Votta Jehóva og sýna þeim,
hvernig „Bók Bókanna“ fræðir
okkur um framtíðina.
Mótið nær hámarki sínu á
sunnudaginn, þá verður sýnd
tveggja tíma litkvikmynd með
íslenzkum skýringartexta. Mynd
in heitir: „Guð getur ekki farið
með lygi“.
Vottar Jehóva bjóða alla vel-
komna á mótið.
(Frá Vottum Jehóva).
— Minning
Framhald af bls. 5
þar með talið íbúðarhús, sem
skátar gáfu nafnið Gunnars-
hólmi og hefur þar verið félags-
heimili þeirra síðan.
Árið 1962 á 50 ára afmæli
skátastarfs á íslandi gaf Akur-
eyrarbær skátum húseignina
Hafnarstræti 49 og er nú unnið
af kappi að því breyta því í
æskulýðsheimilL
Kvenskátafélag var fyrst stofn
að á Akureyri 1923 og hlaut
nafnið Valkyrjan. Foringi þess
og stofnandi var Guðríður Norð-
fjörð. Félagið starfaði í nokkur
ár en lognaðist svo út af.
Meðal stofnenda var Brynja
Hlíðar og hinn 20. júní 1932
endurreisti hún félagið og hef-
ur það starfað óslitið síðan.
Brynja var félagsforingi nær
óslitið til dauðadags, en hún
FRÓÐLEIKSMOLAR
Reiknað er með því að nm
300.000 jarðskjálftar eigi sér
stað árlega á jörðinni. Þó
svo að fjöldi fólks verði ekki
var við lítinn hluta af þess-
um jarðskjálftum, verða þeir
samt til þess að drepa um
15.000 manns árlega og valda
tjóni sem nemur tugi milljóna
ísl. árlega.
Til eru um 400 jarðskjálfta-
rannsóknarstöðvar, en þó sér-
hver þeirra sé mjög nákvæm
þurfa þær allar að vinna sam
an til að hægt sé að komast
að því hvar jarðskjálfti er
staðsettur.
I. J.
fórst eins og kunnugt er í flug-
slysi árið 1947. Hún var mjög
mikilhæfur foringi og skáta-
starfið var henni hugsjón.
Snemma fór Valkyrjur að
dreyma um að eignast útilegu-
skála og eftir 14 ára margvís-
lega baráttu stóð skálinn full-
skapaður neðan til í brekkum
Vaðlaheiðar.
Við fi-áfall Brynju var stofn-
aður minningarsjóður er bar
nafn hennar og var honum ætl-
að það hlutverk að safna fé til
kvenskátaheimilis og árið 1959
keyptu Valkyrjur íbúðarhús
Brynju, Helgamagrastræti 17 og
breyttu því í félagsheimili.
Að lokum sagði Tryggvi
Þorsteinsson:
„Líkami mannsins er for-
gengilegur, hann er flík er við
klæðumst stutta stund. Við
viljum að vel sé farið með þenn-
an dvalarstað sálarinnar en fyrst
og fremst viljurn við skátar
þjálfa og þroska sál hvers ung-
mennis 'sem til okkar leggur leið
sína og varðveita hana svo ekki
falli þar á neinn blettur. Við
berum virðingu fyrir öllum trú-
arbrögðum og stefnum að þvi
að æskufólkið komi frá æsku
og unglingsárunum með neista
trúar og mannkærleika sem
endist þeim ævina út“.
Ég, sem þetta rita hef aldrei
verið skáti, en ég hef hins veg-
ar kynnzt stórum hóp þess fólks
sem innan þess félagsskapar
starfar og fundið að þar er
batnandi fólk á ferð og á það
jafnt við um unga og aldna.
Mér virðist því ástæða til að
að hvetja fólk til að beina at-
hygli barna sinna að þessum
mannbætandi félagsskap. Það
er ekki neinum öðrum til hnjóðs
þó á það sé bent að skátar
virðast ná betri árangri með
sinni æskulýðsstarfsemi en aðr-
ir sem henni sinna.
Það er öðrum fremur verk
þriggja manna að þessi ágæta
regla er svo öflug hér á Akur-
eyri en það eru þeir Tryggvi
Þorsteinsson, Ríkarð Þórólfs-
son og Dúi Björnsson, en þeir
hafa varið flestum frístundum
síðustu þriggja áratuga í þágu
þessa félagsskapar.
Störf þessarar hreyfingar
verða ekki mæld, vegin eða met-
in til fjár en dýrmætustu fjár-
sjóðir sem mönnunum eru 1
hendux fengnir eru börnin, og
skátar eru í sjálfboðavinnu hjá
okkur öllum að reyna eftir
fremsta megni að hjálpa okkur
til að varðveita hreinleika
barnssálnanna og ala upp heil-
brigt og gott fólk. Þess vegna
eru störf þeirra ómetanleg og
þess skulum við öll minnast um
leið og við færum þeim innileg-
ar óskir með afmælið.
St. Eiríks.
— Skátafélag
Framhald af bls. 22
lífsþrótti. Hjá henni var ekkert
smátt.
í húsi hennar þáði margur
góðan beina bæði í beinum og
óbeinum skilningi, og oft miðl-
aði hún öðrum af litlium efnum.
Hún kunni að njóta með öðrutn
og hún vildi einnig að aðrir nytu
með sér.
Lífsl'án þeirra hjóna var mik-
ið og fyirir það þökkuðu þau
Guði í auðmýkt.
Er árin færðust yfir, þá urðu
þau gömlu hjónin ein eftir í sínu
húsi og höifðu orðið lítið um sig
í búsfcap seinustu árin en Ágúst
sonur þeirra hafði að mestu
takið við jörðinni, en hann hafði
byggt sér hús þar á hlaðinu svo
þau gátu haldið í hendina á
barnabörnunum, sem þar uxu
upp.
Nokkurrar vanheilsu kenndi
Ragnheiður á alira seinustu ár-
um en hafði þó alltaf fótavist.
Á síðastliðnu hausti, er ég sá
Ragnheiði í síðasta sinn, sagði
hún við mig, að það væri aðdá-
unarvert hvað Eiríkur hugsaði
vel um sig og það kenndi aðdá-
un,ar og gleði í rómnum.
Þannig var líf þeirra og starf,
þau báru hvors annars byrðar,
Jón Guðmundsson.