Morgunblaðið - 30.08.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUl. 30. ÁGÚST 1967
„Ottinn kemur sjálfsagt eftir á
FRÚ Sigrun Björnsdóttir,
kona Valgeirs Stefánssonar,
Rauðamýri 19, Akureyri, var
að búast að heiman ásamt Arn
ari tveggja ára syni sínum,
þegar mig bar að garði. For-
eldrar hennar höfðu boðið
þeim að borða með sér. Á
stofuborðinu var vasi með
rauðum rósum, sem vinkona
frúarinnar, einnig sjómanns-
kona, hafði fært þeim
mæðginum í morgun.
Þá stuttu stund, sem
ég staldraði við, þurfti frú Sig
rún fjórum sinnum í símann
til að taka við samfagnðar-
kveðjum.
Valgeir fór þennan eina túr
með Stíganda til að leysa af
1. vélstjóra, — er vanur slík-
um afleysingum á hverju
sumri og alltaf gengið vel. Val
geir er annars bílstjóri að at-
vinnu.
— Mig var farið að lengja
eftir fréttum af skipinu á laug
daginn hringdi ég nokkrum
sinnum í síldarradíóin á Rauf
arthöfn og Seyðisfirði. Þeir
sögðust alltaf vera að
kalla á Stíganda, en
ekkert svar fá, svo
að mér var farið að þykja
þetta undarlegt. Útgerðin
vissi -ekkert, en vildi ekki
gera mikið úr þessu, svo að
ég var svo sem ekkert hrædd,
þó að mér fyndist þetta býsna
skrýtið. Treysti á, að bilaðri
talstöð væri um að kenna.
— Um hádegi i gær hringdi
svo einhver frá úgerðinni til
að láta mig vita, hvernig kom
ið væri og að leit væri haf-
in.
— Óvissan? Henni ætla ég
ekki að reyna að lýsa, það
getur enginn ímyndað sér,
hvað hún er, nema sá, sem
reynir það. Foreldrar mínir
voru mikið !hjá mér í gær og
eins tengdamóðir mín, og þau
segjast ekki hafa séð á mér
ótta. Ég er ekki búin að átta
mig á þessu ennþá, ég reyndi
að ihugsa sem minnst um
þetta allt í gær. En óttin kem-
ur sjálfsagt eftir á, ég veit það
ekki.
Svo hringdi útgerðin aftur í
gærkveldi til að tilkjmna um
björgunina, en þá var ég ný-
búin að frétta um hana.
Frænka mín, sem hlustaði á
bátabylgjuna, lét mig vita.
Léttir? Jú, Guð min góður,
sannarlega. Við ætluðum
aldrei að komast í ró í gær-
kveldi fyrir siímahringingum,
það voru allir að gratulera.
— Tengdamóðir mín, sem er
Sigrún Björnsdóttir með Arnar litla.
afar sterk kon,a í raunum, var
svo hjá mér í nótt. En nóttin
hefði orðið voðleg, ef við
hefðum ekki verið búin að fá
neinar fréttir í gærkveldi.
Elin með börnin 4: Sigurbjörg, 12 ára, Anna Jóna, 5 ára, Pétur, 3 ára, Elín Berglind, 1V6 árs.
„Viss um það allan tímann,
að þeir væru ekki farnir"
FRÚ Elín Lúðyíksdóttir,
kona Guðmundar Árnasonar,
stýrimanns, var stödd hjá
systur sinni og mági að
Krmglumýri 9, Akureyri,
ásamt fjórum börnum þeirra
hjóna, og hafa þau dvalizt
þar um tíma. Annars eru þau
búse+t í Kópavogi.
— Nei, mig var ekki faríð
að gruna neitt illt. Ég heyrði
í útvarpinu um daginn, að
þeir hefðu fengið síld, en
annars vissi ég ekkert, hvar
þeir voru. Þeh eru svo langt
í burtu, að maður er ekkert
að spekúlera í því, • og al-
gengt, ■ að ekki fréttist til
þeirra í nokkra daga.
— Svo hringdi Gunnar Þór
Magnússon í Ólafsfirði til
min um kl. 12 í gær og lét
mig vita, að óttazt væri um
Stíganda og leitað væri að
horum. Gærdagurinn? Hann
var að vísu ekki alls kostar
þægilegur, en ég treysti á,
að þeir hefðu að minnsta
kosti komizt í björgunarbát
og væru í honum, þó svo að
skipið hefði farið niður. Mér
fannst alltaf, að þeir væru
ekki farnir, — já, ég var
alveg viss um það allan
tímann.
•— En það var mikill léttir
að fá fréttina um björgun-
ina í gærkveldi, það urðu
aliir óskaplega fegnir.
- WILSON
Fra.mlhald af bls. 1
hael Stewart, fyrrum utanríkis-
ráðlherra, hefur gagnt undanfar-
ið ár, en orðrómur hefur verið á
kreiiki uim þessa embættisskipan
Slhores. Blaðinu þykir hin.svegar
vonlítið að Wilson geti sjálfur
annað embætitinu ásamt sínu
eigin, hvortveggja embættin séu
ærið verk fyrir einn mann..
Talið er að næstu daga verði
gerðar ýmsiar ráð!stafanir tii
þess að hleypa nýju lífi í efna-
hagsmátin án þass þó að koma
af stað nýjiu kapþhlaupi á milli
launa og verðlags, sem eyðilagt
geti 'traust manna á pundimu og
stofnað greiðslujöifniuðinuim við
útlönd í hættiu. Þá eru og á döf-
inni ráð'Stafanir til að stemma
stigu við atvinnuleysinu, sem nú
er mjög vaxandi í Bretlandi. Er
talið að rúm hálf milljón manna
sé nú a'tvinnulaus í liandinu og
ó.ttast að fjórðunigur milljónar
til viðlbótar verði það í vetur, ef
ekki verði eitthvað að gert. Árs-
þing breziku verkailýðsisamtak-
an-na hefst í næstu vifcu og ekki
er held.ur langt til aðalfundar
Verkamannaflokksins sjálfs.
En þó.tt Wiison virðist nú í
mokikiurri klípu, telja margir að
hann 'hafi styrkt aðlstöðu sína,
eif hoirft er lengra fram á veginn.
Verði honum að vomum sinuim
verður ihonum þakkað „brezka
efnaihaigsundrið", en ekki einum
helzta keppinaut hans innan
V'erka'mannaflokks'ins, James
Callaghan, sem búizt er við að
verði bráðilega að lláta af emb-
ætti fjiármálaráiðherra, þar sem
hann hefur staðið í ströngu og á
honum bitnað hinar óvinsælu
ráðistafanir stjórnarinnar í efna-
ihagsmálum til þessa. — Blaðáð
„Bvening Newis“ teliur, að það
v-erði Caillaghan þungbært að
þurfa að hverfa frá eftir að hafa
boirið einna þyngstar byrðarnar
í sambandi við ála.gið á sterl-
ingspundið og hin ýmisu vanda-
mál, sem upp hafa komið, ef
Wilson eigi svo eiftir að hljóta
allan h'eiður af batnandi efna-
hag.sm.álaás'tamdi í Bretlandi.
AUGLÝSINGAR
5ÍMI
STAKSTEINAR
Umbylting hjá sam- I
v innuhreyíingu
í Tímanum birtist grein um
brezku samvinnuhreyfingunai
þar s«m m.a. segir:
„Samvlnnuhreyfingin í Bret-
andi hefur nú loksins hafizt
handa um að takast á við raun
verulegar orsakir þeirrar aftur-
farar, sem gætt hefur að undaln
förnu. Umræður um þetta hafa
staðið yfir í héilan áratug og
allt verið á huldu um ákvarð-
anir. En úrhætur máttu varlat
dragast öllu longur. . . .
Ný og öflug sveit manna tek
ur rmú við hinni æðstu forustu,
Philip Thomas hefur nýlega ver
ið ráðinn aðalforstjóri með 17,
500 sterlingspund árslaunum og
hann hefur þrjá nýja deildax-
stjóra sér við hlið.
Thomas birti fyrstu róttæku
áform sðn á fundi samvinnu-
heildsölunniar í apríl í vor. Bók
haldskerfið, sem notað hefur
verið, ve.rður lagt fyrir róða
og óarðbærum fyrirtækjum
veður lokað. Samvinnufélögin
sem höllum fæti standa geta
ekki framar sótt fé í sjóði Sam
vinnuheildsölUnnar til þess að
jafna reikninga sína“. j
Ekki allir sammála j
Greinin heldur áfraim:
„Hinum orku og athafna-
meiri samv?n.nufélögum gezt vel
að þessum ráðstöfunum, eu
samkvæmt gamalli vemju hafa
þau ekki mátt færa út kvíarn-
ar á kostnað þeirra nágranna-
félaga, sem miður máttu sín.
Sumum sjálfstæðum félögum
geðjast miður vel að þessu,
einkum ef forráðamöniium
þeirra fellur ekki stjórnmála-
litur forustumanna samtakanna,
sem ætlað er að innbyrða þau.
Félögum í samvinnufélagi
Grey‘s geðjaist t.d. svo illa aíf
samvinmufélögum í London, þar
sam vinstri menn drottna, að
þeir gengu frá leigusamning
við utanaðkomandi fyrirtæki til
þess að komast hjá samein-
ingu. . . .
Ætlifnin er að tilnefna endur
skoðanda til að fara með hlut-
verk einskonar málamiðlara í
deilum milli samvinnu'heildsöl-
unmar og smásölufélaganna.
Hamn vexður að hafa aðgang að
bókhaldi samvinnufélaganma til
að get dæmt um arðbæri þeirra
og áramgur yfirleitt og kann því
svo að faxa að þessi ráðstöfutn
virði miður vinsæl“. J
Verður þetta
ÍYrirmynd hér?
Enn segir í greininni í Tím-
anum:
„Starfsemi frumherjana í
Rochdale- ruddi sér til rúms,
af því að þeir gátu boðið fé-
lögum sínum ómótmælanlega
betri kjör en aðrir. Réttsýmir
samvinnumann gera sér ljóst,
að samvin'nufyrirtækin geti því
aðeins gert kröfu til siðferðis-
lega yfirburða yfir einkarekst-
ur að þau geti þetta einnig".
Þessi grein um endurskipu-
lagningu samvinnufélaganna í
Bretlandi er hin athyglisverff-
asta, SamvinnumenTi þar í
landi hafa gert sér grein fyrir
því, að félögin mega ekki
staðna, heldur verða þau a®
fylgjast með þróun tímans og
gera þær skipulagsbreytingar,
sem naiuðsynlegar eru til að
stamdast saimkeppni og haga
rekstri sínuim á hinn arðbær-
asta hátt. Er vel að Tíminni
skyldi birta þassa grein, því
að miklar umræður fara nú
fram um það hér á landi á
hvern hátt samvinmufélögin
geti endurskipulagt rekstur
sinn, þannig að liagur þeirra
batni og þau geti betur sinnt
því hlutverki, sem þeim er ætl
að, að bæta viðskiptakjör lands-
manna.